Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. Ch rist e 1 ij k e en onchristelijke uitingen inde pers. Een vermaanschrift van Dr. van B e z z e i (II, Slot.)

Daarom moest het bij het geloovig volksdeel weerzin wekken, wanneer een groot dagblad voor maanden schreef: »Geen =God en geen duivel kan den opmarsch van onze legers tegenhouden", toen de eene Russische vesting na de andere in de handen der Duitschers viel. Maar het duurde niet lang en de opmarsch werd gestuit; de Russen begonnen - weder aan te vallen. Van geloovige zijde wordt op die dingen met nadruk gewezen en daaraan toegevoegd, dat God geen menschen noodig heeft om een leger te verhinderen voorwaarts te gaan. Men heeft zich slechts te herinneren hoe eentonig telkens von Hindenburg in de laatste herfstdagen moest berichten, dat »het ongunstige weder elke operatie onmogelijk maakt.

Dat er nog een kern in het Duitsche volk gevonden wordt die met God rekent, blijkt uit het bovenstaande. En daaruit is mede te verklaren dat het Christenvolk in Nederland zich het meest tot Duitschland getrokken voelt.

Het blijkt ook, dat in Duitschland de lessen verstaan worden, die door den oorlog gegeven worden. Terwijl men in Engelschc Christelijke kringen de verwording der kerken aan Duitsche invloeden toeschrijft, omdat de hedendaagsche schriftcritiek uit Duitschland in Engeland werd uitgevoerd (waarbij men uit het oog verliest, dat het Pelagianisme van uit Engeland zooveel schade aan de kerkeh van Europa deed; om niet te spreken van het Darwinisme of de ontwikkelingstheorie, welke de wijsgeerige achtergrond is van de moderne Schriftcritiek), zoo steekt men in Duitschland de hand in eigen boezem en stelt de vraag, welke de taak van de Kerk des Heeren zijn zal, wanneer de vurig begeerde vrede zal zijn wedergekeerd. Merkwaardig is in dit opzicht een geschrift van Dr. Hermann von Bezzél, voorzitter van het Beiersche Oberconsistorimh, getiteld »Der Kampf mit den Kleinheiten». Eenige dingen willen wij hieruit mededeelèn.

Omtrent de Inspiratie der H. iSchrift zegt Dr, von Bezzel: »Inplaats dat wij de oude inspiratieleer opruimen, waarvan tegenwoprdig ook bij de getrouwen telkens weer sprake is, willen wij aan t de nederige gestalte van het verachte Woord vasthouden, totdat de dag aanbreekt en de Morgenster voor hen opgaat, die ook in den nacht gelooven. Want dit moet voor ons zeker zijn, dat eer hemel en aarde voorbijgaan, dan zijn woorden vergaan, die levenskracht in zich hebben, gehjk dit door de waarheid verleend en door de werkeUjkheid bewezen wordt. Het »hoe* der inspiratie blijft, niet tot schade, verborgen voor hen die aan het »dat« vasthouden. En in de Theologie van den zalige, zal ook het »hoe» ervaren worden».

Van de aanbidding van Christus wordt gezegd: »Het schijnt fijn en goed uitgesproken, dat men liever dóór Jezus dan tót Jezus bidt. En de Theoloog die alles voor allen worden wil, opdat hij enkelen voor zijne beschouwing winnen zou, vindt in deze uitspraak maar weinig anders dan het geloof van de kerk is. Maar in dit kleine onderscheid ligt een wereld van verschil; men verlaat de gemeenschap van hen die in de aanbidding van Christus om des Vaders wil en in het eeren van den Zoon tot des Vaders eere, eeuwen lang vereenigd waren, die in Hem den Christus aianschouwen welke, zonde voor ons gemaakt, onze vrsde geworden is».

Ook voor de predikers van Gods Woord heeft Dr. von Bessel menig krachtig woord. O.a. zegt hij tot hen: »Vrij van den vloed der meeningen, die trotsche golven omhoog zendt en bedroevende dwalingen-uitgiet, staat het rotsvaste woord, waaruit Gods grootheid met macht zich openbaart; vrij en ongehinderd ziet het de golven opkomen en verdwijnen, opstuwen en zinken; zij komen alle op en gaan hun weg, want het staat geschreven! Hoe kan op een redebeleid, waaruit het eigene ik met zijn twijfel, die men tot gemeengoed maken wil, met beschouwingen, die men van de kluisters der kerkleer vrij maken wil, het krachtige amen volgen, dat het ook in den hemel zoo zeker en gewis is, als had het de Heere Christus zelf gesproken ? "

Zoo gaat Dr. von Bessel voort om herders en gemeenteleden toe te roepen: niet in het zoeken en twijfelen, maar in het vaste geloof dat alle beloften des Heeren in Christus ja en amen zijn, is de opbouwing van de kerk te zoeken.

— Een noodkreet uit de Lazaretten.

Is de kerk zich hare roeping bewust ? Deze vraag is dikwijls in den oorlog gesteld. Een van de meest gewichtige diensten die zij verrichten kan, is in de hospitalen. Hier vindt men de mainienwereld, die dikwijls niet te bereiken is. Men kan daar het Woord Gods brengen, daar ïs een diep geploegde bodem, en hoe dankbaar is men er voor het b: zoek van een predikant! Zij zijn immers ziek, en kranken hebben gaarne bezoek, en zwaar zieken hebben immers behoefte aan een deelnemend woord en . aan Gods getuigenis.

Wordt dege dienst overal verricht} In een Duitsch Christelijk blad zegt men, dat er hospitalen zijn, waar de predikanten gezegende ervaringen hebben. Maar men hoort ook van andere. Een jong arts bericht van zijne gewonden, welk karakter zij hebben, hoe zij verpleegd worden en welke ontspannmg hun geboden wordt. sMaar hoe staat het met hunne geestelijke verzorging? Koint er een predikant? Zelden; de Roomsche priester verschijnt geregeld om zijn menschen te bezoeken. Het bezoek van den Evangelischen predikant komt nauwelijks in aanmerking". Of een pleegzuster beschrijft de goedaardigheid der Duitsche gewonden, die men werkelijk moet liefhebben, en hoe zij dankbaar zijn wanneer men eens een psalm of avondzegen voorleest. »Maar waar blijft de predikant? " »Die komt slechts zelden. En wanneer hij eens-een enkele maal een toespraak hondt, is het een vaderlandslievend woord, gelijk men er tegenwoordig zoo vele hoort". Ook zij roemt den ijver der Roomsche priesters, die dikwijls en regelmatig komen en aan de kranken niet alleen hun persoonlijke deelneming betuigen, maar ook nooit verzuimen als priesters der kerk te spreken. Bij het Kerstfeest was het opmerkelijk, dat de Evangelische predikant als patriot optrad en weinig van het Kerstfeest sprak, terwijl de Roomsche geestelijke eenvoudig en schoon van de geboorte van den Heere Jezus Christus sprak, allen aandachtig hoorden en velen bewogen waren. Van een derde hospitaal werden dezelfde dingen medegedeeld.

Het Duitsche blad, waaraan wij deze mededeelingen ontleenen, voegt er aan toe: „Nog zijn de hospitalen vol en de ure is nog niet voorbij. Mocht de Evangelische kerk zich overal en tijdig hare roeping bewust worden, vóór het te laat is. Een tijd als wij thans beleven, komt nooit terug."

Frankrijk. Drankbestrijding.

Hoeveel ellende de oorlog over de volken uitgoot, toch heeft hij in één opzicht een zegen gebracht die van groot gewicht is. De heerschappij van den drankduivel is er aanmerkelijk door beperkt. Zoo wordt in Frankrijk het absinthverbod met kracht gehandhaafd. De cafe's waarin men vermoedt dat in het geheim brandewijn wordt geschonken, worden door speciale politieambtenaren dikwijls overvallen, waarbij dan een zeer nauwkeurig onderzoek wordt ingesteld of er ergens in een verborgen hoek brandewijn voorhanden is. Als sterke drank gevonden wordt, volgt een zware straf voor den overtreder der wet. In groote steden is de uitvoering der maatregelen tegen drankverkoop zeer streng. Maar vooral zijn de militaire autoriteiten er op uit, het alcoholisme in het leger te bestrijden. Aan het front mag alleen datgeen geschonken worden wat in bepaalde rations uitgegeven wordt. In het binnenste van het land zijn de voorschriften voor de verschillende streken anders. Te Parijs krijgt niemand oorlogsondersteuning, als men hem dronken gevonden heeft. Dezer dagen heeft generaal Gallieni geboden, dat den soldaten van het versterkte kamp van Parijs het drinken van absinth en brandewijn verboden is ; de soldaten die dit verbod overtreden, moeten voor den krijgsraad verschijnen.

•Toch schijnt de drankbeperking en het drankverbod niet die uitwerking te hebben welke men er van verwacht. Maar het is al veel, dat de strijd door den nood des tijds met ernst aangebonden is.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 december 1915

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 5 december 1915

De Heraut | 4 Pagina's