Buitenland.

Gemengd Nieuws.

Een dagorder van o 'en Servisckeii Kroonprins, Een dagorder' die de Servische Kroonprins en Regent Alexander op Paschen tot zijn troepen richtte, luidt aldus:

richtte, luidt aldus: «Soldaten, Christus is opgestaan !" Met deze verheven woorden van het Christelijk geloof begroet ik u, geachte kameraden, in de ure van lijden en beproeving, nu gij verdreven uit uw land en huis, in overeenstemming met heilige tradities, den dag viert van Christus opstanding. Ik herdenk de angsten en den dood van den mensch .Chris.tus Jezus en ik geloof in Zijn opstanding, welke, niettegenstaande de ongerechtigheid, huichelarij, boosaardigheid en nijd der Schriftgeleerden en Farizeën, . den triumf van recht over macht, van waarheid over leugen, van trouw over nijd en valschheid aan het lieht bracht. Soldaten, laat dit u moed en kracht geven in uwe harten. Laat het geloof in God en gerechtigheid u de overtuiging schenken dat uwe rechtvaardige zaak over alle inoeilijkheden zal triumfeeren; dat de naaste toekomst uw lijden zal doen ophouden, en dat, als wij me Gods hulp in vereeniging met onze bondgenoüten ? en schitterende overwinning zullen behaald hebben over onze vijanden, wij weder in den boezem onzer gezinnen, zullen tCTugkeeren. Soldaten, staat vast in het geloof dat Servië weder zal opstaan, en sterker, grooter en schooner worden zal dan het ooit te voren is geweest

Ik begroet u op dit feest van de Opstanding van Jezus Christus met deze woorden: „De Christus is opgestaan. Lang leve het dappere Servische leger.”

Aan de eene zijde' verheugt het ons, dat een Vorst en legeraanvoerder zich niet schaamt het uit te spreken, dat hij aan de opstanding van Christus gelooft, maar aan de andere zijde staan wij verbijsterd voor het feit, dat de Kroonprins de zaak van Servië vereenzelvigt met die van den Christus. De Servische Kroonprins ziet over het hoofd, dat hij zijn titel draagt ten gevolge van den laaghartigsten moord die wellicht ooit in de geschiedenis heeft plaats gehad. Wanneer hem dit voor oogen had gestaan en hij beseft had, dat het Servische volk niet daarbij vrij uitging, dan bad hij zijn leger vermaand tot boete en verootmoediging, al kon men daarbij bidden, dat de Heere in Zijn toorn des ontfermens gedenke.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen