Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. De kwakers en deoorlog. Door den oorlog zijn de kwakers in het gedrang gekomen. Zij zijn van gevoelen, dat een Christen niet aan den oorlog mag deelnemen en toch gingen enkele leden van de gemeenschap dat officieel „The Society of Friends" heet, er toe over om vrijwillig dienst te nemen in de gelederen, met het oog op den nood waarin Engeland verkeert en in de overtuiging dat hun vaderland in den huldigen krijg het recht aan zijn zijde heeft. Het grootste deel van de Society bleef echter getrouw aan de beginselen hunner gemeenschap. Zij wilden aan den oorlog geen deel nemen, en toch toonen dat zij niet koud en onverschillig zijn tegenover de ellende die de oorlog veroorzaakt. In deze moeilijkheid hebben zij een kostelijken uitweg gevonden. Zij vereenigden zich om het zoo zwaar geteisterde Frankrijk te hulp te komen, en zonden er een deputatie heen om zooveel mogelijk hulp te verleenen. Zonder daarvoor vergoeding te vragen, zelfs diep in eigen zak tastende, zijn iSO kwakers naar Frankrijk getogen. Voornamelijk staan zij die gezinnen bij, die hun kostwinner door den oorlog verloren hebben, of die daar verwond of verminkt zijn. Voedsel, kleeding en geneesmiddelen worden verschaft; ook wordt gezorgd voor huisraad, landbouwgereedschap 'en .zaaigraan. Waar woonhuizen door bombardementen eheel of gedeeltelijk vernield zijn, woiden klaargemaakte ' huizen ingevoerd en opgezet. ngeveer f 240, 000 wordt maandelijks door de leine groep der kwakers in Frankrijk voor ergelijk hulpbetoon geofferd.

N.-Amerika. Kerken. Ver«eniging van alle

De Episcopaalsche kerk van N.-Amerika heeft een »Commission on Faith and Orders benoemd, om zoo mogelijk eene wereldconferentie bijeen te roeperi van vertegenwo'ordigers van alle takken der Christelijke kerk over de geheele aarde. De voorbereidende vergadering werd in het begin van dit jaar te Garden City, Long Island, gehouden. Ongeveer tachtig afgevaardigden uit vijftien kerkgroepen'waren bijeen. Niemand werd tot de vergadering toegelateti dan die wettig door zijn kerkengroep waren afgevaardigd. Het doel der commissie is, zoo mogelijk een wereldcoifferentie van alle kerken te houden, waarbij dan ook de Roomsch-en de Grieksch-Kathplieke kerken zouden opgenomen worden. Een vereenigd Christendom is het ideaal waarnaar men streeft. Nu is reeds meermalen de gedachte in Protestantsche kringen opgekomen, om alle kerken die haar stempel ontvangen van de - reformatie, te vereenigen. Maar tot hiertoe vernamen we van geen poging om in die vereeniging ook de' Roomsche en de. Grieksche Kerk te omvatten.

Er waren echter op deze eerste vergadering geen Roomschen en geen leden der Grieksche Orth. Kerk aanwezig. Kardinaal Gibbons, hoewel persoonlijk aangezocht ter vergadering aanwezig te zijn, had zich verontschuldigd. Toch koestert men nog eenige hoop, dat ook de Roomsche Kerk voor de vereeniging te vinden zal zijn. Er kwam namelijk een brief in van kardinaal Gaspari, secretaris van den paus. In dezen brief wordt gemeld, dat de paus met genoegen kennis genomen had van het plan en van het feit dat de ontwerpers zijn medewerking wilden inroepen. jZijn Heiligheid drukt zijn ernstige begeerte uit, dat de uitkomst aan uwe verwachtingen moge beantwoorden en smeekt daarom van Christus Jezus met ernstig gebed, te meer daar de stem van Christus hem hierin is vo9rgegaan, wetende dat hijzelf, aan wien de voeding van alle menschen is toevertrouwd, de bron en de oorzaak van de eenheid der kerk is", aldus laat de kardinaal zich liooren. Uit de laatste zinsnede van dezen brief kan men niet opmaken of de kardinaal bedoelt, dat Christus of de Paus de bron van de eenheid der Kerk is.

Als wij schrijven dat de gedachte van eene vereeniging van Kerken waarbij de Roomsche en de Grieksche kerken zouden ingesloten zijn, nog niet in-Protestantsche kringen was uitgesproken, moeten wij de Episcopalen uitzonderen. De Romaniseerende richting in de Episcopaalsche kerk heeft steeds naar vereeni­ ging met , Rome gestreefd.-En de gevolgen bleven niet uit. Het Roomsche orgaan de Universe noemde onlangs niet minder dan drieën-zeventig predikanten der Engelsche Staatskerk die tot de Roomsche kerk overgingen.

Op de conferentie te Garden City werd besloten dat de verdere werkzaamheden, om he beoogde doel te bereiken, zullen uitgaan van een conferentie van afgevaardigden van kerken die willen saam werken.

Hoewel het nog niet gepubliceerd is welke onderwerpen op deze conferentie zullen behandeld worden, toch weet men dat deze vergadering zal saamgeroepen worden zoo spoedig als dit na den oorlog mogelijk is, en dat daar zullen besproken worden: de kerk, haar aard en taak; de algemeene belijdenisschriften tot bescherming van het geloof der kerk; genade en de sacramenten. Voorts werden nog genoemd de onderwerpen: de erkenning van alle predikanten van alle groepen; de erkenning van attestatiën, en samenwerking, zonder eigen kerkregeering prijs te geven.

Wij vreezen dat deze. beweging, die de Roomsche kerk wil omvatten, ten slotte uitloopen zal op vereeniging met Rome. Voor eenige jaren werd er eene beweging op touw gezet om alle Protestantsche kerken in de nieuwe wereld te vereenigen; sommigen meenen met den bekenden, schrijver Mauro daarin een bewijs te zien dat de wederkomst des Heeren zeer aanstaande is. Toch schijnt die beweging niet zoo krachtig meer te zijn, als zij geweest is. In Canada bijv. is een grooter deel van de Presbyteriaansche kerk tegen zulk eene vereeniging, dan één en meer jaren geleden.' Wij kunnen er de nuttigheid niet van inzien. Dat kerken saamsmelten die één zijn in belijdenis en kerkorde, het is eene dure roeping. Maar wanneer men het ongelijksoortige gaat saamvoegen, moet de uitkomst teleurstellen. Dat Christenen die tot verschillende kerken behooren, saamwerken op het gebied van onderwijs, staatkunde enz., is zeer gewenscht.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 juli 1916

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 juli 1916

De Heraut | 4 Pagina's