,, Ja ben de Alpha en de Omega.''

[NIEUWJAAR 1918].

Ztggende: k ben de A'lpha en de Oméga, de eerste en de laatste; en: etgene gij ziet, schrijf dat in een boek, en zend het aan de zeven gemeenten, die in Azië zijn, namelijk naar Epheze, en naar Smyrna, en naar Pérgamus, en naarThyatire, en naar Sardis, en naar Philadelphia, en naar Laodicéa. Openb 1:11.

In drieërlei zin is er een begin en een einde

Er is een begin geweest met de Schepping, gelijk er staat: »Ia den.beginne schiep God den hemel en de aarde, " en tegenover dat begin komt eenmaal het eind te staan, gelijk in een der laatste verzen van de Openbaring de Christus het zoo nadrukkelijk betuigt: »Ik ben de Alpha en de Omega, het begin en het einde, de eerste en de laatste."

Een tweede begin is er voor een iegelijk menscheckind, als hij ontvangen en geboren wordt, en daarop volgt eerst 't einde, als hij sterft en ten grave daalt.

En een derde begin is er voor ons allen, als er aan het firmament een jaar dat verliep, zijn einde neemt, en in den morgen die daarop volgt, eén nieuw jaar begint.

Het eerste begin en einde omvat heel de Schepping. Het tweede begin en einde sluit 't leven van elk menschenkind in. En het derde begin en einde slaat op de indeeling van ons leven hier op aarde door de wentelin|; van onze aarde om de zon.

Karakteristiek hierbij is 't nu, dat de Christus zich hier tweemalen achter elkander, bij den inzet van de Openbaring van Johannes, zelf noemt de Alpha en de Omega. Dit nu beduidt de eerste en de laatste letter van het Alphabeth.

Dat hier de Grieksche letters gebezigd werden, was, omdat Johannes in 't Grieksch schreef; maar of men nu de - Hebreeuwsche of de Grieksche letters neemt, het komt toch beidemalen hier op neder, dat de Christus zich hier aandient in de eerste en laatste letter van ons menschelijk Alphabeth. En dit juist geeft hier het teekenachtige in de zegswijze.

Er is een denken en nadenken. We spreken die gedachten uit in woorden. Die woorden zijn saaragesteld uit letters. En die letters vormen een afgerond geheel, dat met de Alpha begint en sluit met de Omega. In onze taal zouden we zeggen, dat het begint met de A en met de Z eindigt. Maar toch spreekt-'t ons meer toe, en maakt 't plechtiger indruk, zoo we de Grieksche letters Alfha en Omega behouden.

Zoo is er de Alpha van de Schepping met de Omega als eens de wereld ondergaat. Zoo is er in de tweede plaats de Alpha als we ontvangen "en geboren worden, en de Omega, als we straks in het graf dalen. En zoo nu ook is er een Alpha, als er in den omloop der jaren een nieuw jaar begint, en een Omega, als 't jaar weer voleind is.

Feitelijk geldt dit nu voor alle levend schepsel, maar alleen ons menschén spreekt dit toe.

Ook van de dieren gaan geluiden uit, veel dieren hebben zelfs een intuïtief leven, - niet weinig dieren rekenen zelfs met jaargetijden, maar demensch alleen heeft een alphabet. Bij den mensch alleen komt 't tot een bezonnen indenken van zijn bestaan en lot. En daarom heeft de mensch zelfbewuste woorden, waarin zijn denken zich uitdrukt, en die woorden komen in den-mensch door klanken uit, en die klanken vormen zich uit letters;

Dit is daaraan te danken, 'dat ons een bewustzijn is geschonken; dat dit bewustzijn zich gevormd heeft in verband met het Goddelijk bewustzijn; en dat als de Christus betuigt, dat hij is de Alpha en de Omega, het begin en het einde, dé naklank hiervan in ons menschelijk besef natrilt.

Dit spreekt ons toe op onzen geboortedag, als we wat dan heet onzen jaardag vieren, die terug wijst op ons begin, en bij wien ernstig gestemd is, heenwijst haar* onzen sterfdag. Maar • 't grijpt ons ook aan bij de jaarwisseling, een moment in ons leven daarin van onzen geboorte dag onderscheiden, dat we op onzen jaardag alleen met onszelf persoonlijk rekenen, terwijl we bij het overgaan uit het oude in 't nieuwe jaar, het persoonlijke glippen laten, en saim met alle kinderen der menschén een overgang doormaken, die ons allen gemeen is.

Dit spreekt ons nu in de Alpha en de Omega zoo aangrijpend toe, indien hierin onze verwantschap, door den Christus, aan het leven Gods zich uit. Het is het kindschap Gods dat hierin tot ons bewustzijn doordringt.

Het begin en het einde is in God een inleven in zijn Schepping, en de Schepping was voor God een heilige daad voor zijn Goddelijk be-vustzijn. Die Schepping zoowel als ons leven is aan Gods heilig bewustzijn gebonden. In dat bewustzijn van God leeft een gedachte, en die gedachte uit zich in woorden, en die woorden treden naar buiten in letters, en die letters loopen niet door in het oneindige. Ze hebben een bepaalde maat, een bepaald getal, ze zijn gevormd uit een klankenreeks, die beheerscht wordt door een macht welke God zelf ons in ons gedachtenleven gesteld heeft.

Vandaar ons Alphabet, en dat Alphabet is daarom een zoo rijke gave Gods, omdat hierdoor een klaar zelfbesef in ons kan opleven, en we ook op het Nieuwejaar niet gedachtenloos uit het eene jaar in het andere doorgKjden, maar, zoo we God vreezen, levendig gevoelen wat er met ons geschiede, en hierbij deze rijke genieting smaken, dat de gedachten Gods in onze gedachten ind'ingen, zich aan ons mededeelen, en ons met heldere bewustheid de wisseling van jaar in jaar doen mederaaken.

Als de Christus zich de Alpha en de Omega noemt, is dit een zich voegen en schikken naar het eenerzijds wisselende en anderzijds vaste van ons menschelijk leven. Eenerzijds wisselend, want tusschen de Alpha en de Omega ligt heel 't stel letters, waaruit onze woorden gevormd worden, in. Vandaar dat Christus ook het Woord heet. Er ligt in wat we onze Taal noemen, .en hierin sluit zich ons menschelijk bewustzijn vanzelf aan het bewuste leven van God aan, omdat het tiode beliefd heeft in die taal ons een medeleven'met het Goddelijk bewustzijn te geven, zoodat we niet bewusteloos, maar met Iclaar bewustzijn de wisselingen van ons leven in gemeenschap met onzen God doormaken.

Alleen aan de Engelen en aan de Menschén is dit bewust overgaan van elk niéuw begin in 't eind in onzen levensgang geschonken, en daarom verzaakt ge wat God u toekende, zoo ge ook den overgang van het oude in 't nieuwe jaar, niet in de gemeenschap met den Eeuwige, m den overgang van de Alfa en Omega medesmaakt.

Ook nu is 't daarom de hoogere eisch, die tot u komt, dat ge het begin van 't Nieuwejaar aldus in uw saamleven met uw God doormaakt. Hij, niet gij, stelt den overgang, de jaarwisseling, den keer dien ge in het leven dezen dag meemaakt, in.

Het is de gemeenschap van uw leven met het leven Gods die ook op den Nieuwejaarsmorgen in uw bewustzijn moet doordringen, en ookdat is u in den Christus geschonken, doordien in hem het Woord, in hem de taal, in hem tot zelfs de gegevens uwer taal van de Alpha en de Omega u alzoo zijn toegekomen, dat het denken Gods door u kan worden nagedacht, en ook in uw blik op het verloopen en doorleefde jaar, en ook evenzoo in uw vooruitzicht op het Nieuwejaar dat nu ingaat, uw besef, uw gedachte bezield kan zijn door de gedachte die uit den Christus zich naar u toebeweegt.

Zijn uitroep: »Ik ben de Alpha en de Omegas, zegt u dan dat het inzicht in den loop van uw bestaan niet voor u gesloten is; dat veeleer de Christus u het inzicht hierin ontsluit. En dit brengt u dan natuurlijk den rijken zegen, dat ge van jaar in jaar overgaat, voelende en wetende wat uw God met u doende is, maar dan ook in Christus ontwarende, wat de teedere genade en de rijke levensbeschikking is, waaronder uw God u in Christus uit het ééne jaar in 't andere overleidt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen