Buitenland.

Denemarken. Herdenking der Reformatie.

De drie Luthersche kerken in het Noorden, die van Denemarken, Zweden en Noorwegen, hebben sedert langen tijd getracht meer voehng met elkander te krijgen. Men wil de zelfstandigheid der Kerken onaangetast laten, doch beseft ook dat de eene van de andere veel leeren kan en dat eendracht macht maakt. Dit streven naar eenheid en samenwerking openbaart zich ook op politiek gebied. De nood van den tijd dringt allen twist op den achtergrond en maakt het gevoel van saamhoorigheid sterker. Met groote blijdschap is in het Noorden de samenkomst der drie Skandinavische koningen fn Christiania begroet, waarbij de koning van Zweden voor het eerst, sedert de opheffing der Unie in 1905, zijn voormalige Noorweegsche residentie bezocht, en daardoor een voorbeeld van waarlijk christelijke zelfverloochening en edele vredelievendheid gaf. De kerk wil daarbij niet terug blijven.

In het midden van November bezocht de Zweedsche aartsbisschop Sóderblom Kopenhagen. Aanleiding hiertoe was de bevestiging van een predikant in de Zweedsche kerk van Denemarken's hoofdstad. Maar men kreeg den indruk, dat de hoogste ambtsdrager der Zweedsche Kerk nog met een ander doel aanwezig was als om een kerkelijk feest der Zweedsche kolonie mede te vieren. Sóderblom verzuimde geen gelegenheid pm Deensche kerkelijke toestanden te leeren kennen en de leiders op kerkelijk gebied te ontmoeten. Ook sprak hij op een Chr. Studentenvereeniging over den humor en de jnelancholie van Luther. Sóderblom heeft ook van het begin van den oorlog af veel zoeken te doen voor het tot stand komen van den vrede. Als voormalig predikant te Parijsenlater als hoogleeraar te Leipzig, heeft hij Duitsche en Fransche toestanden leeren kennen en door zijn zachtmoedigen christelijken geest is hij bovendien er als op aangelegd om voor vrede te arbeiden,

Dat in alle Scandinavische landen het 400ste gedenkfeest der reformatie gevierd werd, spreekt Tan zelf. In Denemarken werden op den avond van 31 Oct. overal godsdienstoefeningen gehouden, waarbij de zegen der reformatie is herdacht. De voornaamste samenkomst werd den volgenden dag in de Vrouwenkerk, die beroemd werd door Thorwaldsens meesterlijke werken, gehouden, waarbij de bisschop van Seeland voorging.

Alle scholen hadden vrij en in alle scholen moesten de kinderen in een bijzondere samenkomst op de beteekenis van het feest gewezen worden. In de hoofdstraten waren vele vlaggen uitgestoken en de boekwinkels stelden bijna uitsluitend afbeeldingen van Luther en geschriften over de reformatie ten toon. Eigenaardig was het, dat de oude Nicolaïkerk te Kopenhagen, waarin vroeger een leerhng van Luther, Hans Tausen gepredikt had, maar die in later tijd voor pakhuis werd ingericht, bij het gedenkfeest der reformatie geheel gerestaureerd in gebruik kon genomen worden. De kosten van deze restauratie werden door een particulier voldaan. Het gebouw wordt echter niet voor godsdienstoefeningen, maar voor verschillende Christelijke vergaderingen gebruikt.

Op eigenaardige wijze heeft de Gereformeerde kerk of liever hebben de Gereformeerde kerken van Kopenhagen de reformatie herdacht. Er is aldaar eene kleine Fransche Geref. gemeente en eene iets grootere Duitsche Geref. Kerk. In de «Hugenotenkerk" houden beide kerken hare samenkomsten. Trots het geheel onderscheiden politiek standpunt besloten de gemeenten gezamenlijk de reformatie te herdenken. Het Deensche pubUek begroette deze kleine-vredesduif met blijdschap. Er werd een gemeenschappelijke godsdienstoefening gehouden, waarop de predikanten Nicolet en Voltzel den rechten toon aansloegen en ieder der reformatoren tot hun recht deden komen, terwijl zij ook uiting gaven . aan hun vurig verlangen naar den vrede.

Rusland. De Theologische facul­teit te Doirpat.

Den leden der Theologische faculteit van de Luthersche Universiteit te Dorpat in Lijfland werd in den herfst van 1916 door de Russische regeering bevolen, hun colleges in de Russische taal te houden; alleen de hoogleeraar Hahn, die de Praktische Theologie doceerde, mocht tot zijn studenten in het Duitsch bhjven spreken. Dientengevolge legden de professoren Bülmering Grosz en Girgensohn hun ambt neder. Alleen de hoogleeraar Kwaczala, een Slowaak, bleef in functie. Doch nu werden de jongemannen die den 18-jarigen leeftijd bereikt hadden, opgeroepen om als militairen in dienst te treden. De studenten moesten daarom mede onder de wapens komen. Hiervan was het gevolg, dat uit gebrek aan studenten, de Theologische colleges moesten gesloten wordeh. Een deel der studenten in de Godgeleerdheid ging tot de studie in de medicijnen over, omdat zij, als Duitschers van oorsprong, niet tegen Duitschland vechten wilden. De colleges in de medicijnen werden in Dorpat voortgezet. Laat ons hopen, dat de colleges in de Theologie in de Duitsche taal zullen hervat worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen