Buitenland.

Duitschland. Kerkelijke toekomstvragen. De Ev. Vrouwenbond tegen Vrouwe n-k iesrecht.

In kerkelijke kringen van Pruissen vraagt men ïicli af, wat de toekomst voor de kerk baren zal, wanneer de landdag gedemocratiseerd wordt. Geen wonder dat de hoofden bij elkaar gestoken worden om te beraadslagen over de houding, die men heeft aan te nemen nu zoo menige ingrijpende verandering in het leven der kerk te verwachten iï. Zoo heeft op 7 Maart het Presbyterium van Dusseldorf de genabuurde Presbyteriën van grootere gemeenten en eenige. mannen die belang stellen in het kerkelijk leven, saamgeroepen tot het houden eener vertrouwelijke bespreking. Er werd op die samenkomst een antwoord gezocht op die vraag, wat er te doen was om de schade, die de kerk lijden zou, wanneer het algemeen enkelvoudig kiesrecht was aangenomen, zooveel mogelijk af te wenden. Het resultaat van deze vergadering was, dat men een deputatie' naar Berlijn zenden zou, om te bevoegder plaats hare wenschen kenbaar te maken. Deze wenschen gaan de beide huizen van den Pruisischen landdag aan. Hun zou te kennen gegeven worden, dat het wenschelijk was, dat gedurende een tijdsverloop van 30 jaar een vermindering van de bijdragen van den Staat aan de Kerk en een verandering van de wet, betreffende het onderhoud der openbare volksscholen, aan de toestemming van twee derden der stemmen in elk van de beide huizen van den landdag, gebonden worden zal.

Bovendien besloot men een reeks wenschen aan den "Opperkerkeraad van de Evangelische kerk kenbaar te maken. Hem zou dringend op het hart gebonden worden, om de kerkelijke wetgeving zoo spoedig mogelijk in de richting te sturen, dat ter rechter tijd aan de kerk een veel grootere zelfstandigheid en onafhankelijkheid gegeven worde, dan zij tegenwoordig bezit tegenover den Staat. Bovendien wordt' van genoemd lichaam gewenscht, dat het 't bestuur van de geldmiddelen der kerk vereenvoudigen en volgens moderne koofimansmanier inrichten zal, dat de aanwezige hulpbronnen der kerk beter zullen ontsloten worden, dat door uitbreiding van het kerkelijk belastingwezen de kerk van lieverlede van de itaatsbijdrage onafhankelijk gemaakt worden zal, dat door het scheppen van een bestuurseenheid en door een rechte decentralisatie anderzijds een toestand in het leven geroepen worde, waardoor het onderhoud van de la; n< i3-en volkskerk, wat het uitwendige betreft, verzekerd is, ook wanneer de verhouding • tusschen kerk en staat eenmaal gewijzigd en de bijdrage van 'den staat aan de kerk geschrapt wordt.

Hierdoor wordt duidelijk, wat men met de 30 jaar bedoelt waarin geen veranderingen in de wet kunnen gemaakt worden, wanneer niet twee derden van de leden van het parlement daarin toestemmen. Men wil daardoor een overgangsmaatregel scheppen, waardoor de kerk in de gelegenheid. gesteld wordt op eigen voeten te staan, zonder dat de schroef der belasting zóó sterk wordt aangezet, dat dit noodlottig zou worden voor haar bestaan en het aanwerven van pastorale krachten. Men wil niet ingrijpen in de spaken van het rad der historie, om het oude te behouden en het nieuwe tegen te houden. Maar men verlangt, dat de verhouding van kerk en staat een verandering onderga, niet plotseling als een onweder, noch onder leiding van een parlemèntsmeerdcrheid die der kerk vijandig is, maar langzamerhand zich aanknoopend aan hetgeen aanwezig is.

Het is zeker te wenschen, dat overeenkomstig dat advies gehandeld worde. Reeds lang hebben vele ware vrienden van de Evangelische landskerk gevraagd om meer zelfstandigheid en onafhankelijkheid voor de kerk. Het 'streven in die richting kostte eenmaal een man als den overleden hofprediker Stöcker" zijn ambt. Het is te verstaan, dat zij die het zien aankomen, dat een democratische meerderheid eenvoudig de bijdragen voor de kerk op het budget van den staat schrappen zal, tijd willen hebben om de kerk voor te bereiden, de kosten voor haren eeredienst uit e'igen middelen te voldoen.

De Duitsch-Evangelische vrouwenbond heeft op zijne algemeens vergadering met groote meerderheid van stemmen besloten, te breken met den Bond van Duitsche vrouwenvereenigingen. Dit is geschied omdat deze algemeene bond in de richting van vrouwenstemrecht dreef. Het is een ernstig tecken des tij ds, dat in Duitschland de sociaal-democratische vrouwenbeweging reeds onder de vrouwen een kwart millioen voorstanders gewonnen heeft. De Duitsch-Evangelische vrouwenbond heeft daarom terecht gemeend, dat zij zich van den algemeeneii bond moest losmaken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen