De bekende Duitsche schrijver

Amsterdam, 17 December 1918.

De bekende Duitsche schrijver Walter Rathenau heeft aan het »Handelsblad < een schrijven ingezonden, waarin hij op ontroereride wijze de toekomst schildert, die het Duitsche volk wacht, wanneer de wraakzuchtige plannen tot uitvoering worden gebracht, die men thans in de pers der Entente beluistert.

Walter Rathenau is geen fanatiek Al-Duitscher. Gelijk hij zelf zegt, heeft hij nooit eenig onrecht, door zijn volk begaan, verzwegen. Reeds jaren van te voren heeft hij den oorlog zien komen en den diepen val voorspeld, die daarop voor Duitschland volgen zou. Trots alle hoon en spot, die hem ten deel viel, heeft hij de machthebbers van zijn land steeds tot verzoeningsgezindheid aangespoord. Hij verbloemt dan ook volstrekt niet, dat voor een groot deel de schuld van dezen oorlog aan deze machthebbers te wijten is, en hij erkent volmondig, hoe dwaas het Duitsche volk gehandeld heeft door deze machthebbers te gelooven en blindelings te volgen.

Maar al vergoeilijkt hij de schuld van Duitschland dus niet, hij komt toch tot alle volkeren en natiën om hun toe te roepen, dat de booze plannen, die thans beraamd worden, op niets minder dan een vernietiging van Duitschland zullen uitloopen^

Dkt dit geen overdrijving is, dat metterdaad, wanneer deze wraakplannen doorgaan, het Duitsche volk volkomen te gronde gericht, als volk vermoord en vernietigd zal worden, dat van heel de hooge geestesontwilckeling van Duitschland niets zal overblijven, dat het een ontzield en in armoede wegkwijnend slavenvolk zal worden, wanneer het onder een nooit af te lossen schuldenlast zal gebukt gaan en alle mogelijkheid om economisch zich weer op te heffen, het zal ontnomen worden, toont hij zoo duidelijk aan, dat er wel niemand zal gevonden worden, die niet onder den indruk van deze droeve profetie van Duitschland's toekomst zal komen.

„Wij worden vernietigd, zegt hij, Duitschlands lijf en geest worden gedood. Millioenen Duitschers, die toch menschen zijn, worden in nood en dood, vaderlandsloosheid, slavernij en vertwijfeling gedreven. Een der intellectueelste volkeren gaat ten onder. Zijn moeders, zijn kinderen, ' zijn ongeborenen worden doodelijk getroffen".

En, wat het schrikkelijkste voor hem is, dit geschiedt niet door heidensche volken, niet > door fanatieke afgodendienaars, die meenden met zulke menschenoffers hun Moloch te verheerlijken, maar door Christenvolken, die 'in God en Christus gelooven, wier levenswetten op zedelijkheid berusten, die zich op menschelijkheid, ridderlijkheid en beschaving beroepen, die den vrede der gerechtigheid en den bond der volkeren verkondigen, die de verantwoordelijkheid dragen voor, het lot dermenschheid."

Nog hoopt hij, dat de wraakzucht, die het openlijk uitroept: dit volk moet sterven, wij willen geen mededinger hebben, ten slotte niet de overhand zal hebben, en dat de drie groote staatslieden: Wilson, Clemenceau en Lloyd George, die de beslissing in handen hebben, niet door die wraakzuchtige stemmen zullen worden meegesleept.

Maar indien het anders mocht wezen, dan zal, zegt hij, het toekomstige lot van Europa schrikkelijk zijn. Want nooit kan uit onrecht recht en geluk voortkomen.

Het sterkste bolwerk van Europa tegen de machten van het Oosten zal dan weggevallen zijn. ^De grens van Azië wordt naar den Rijn verplaatst. De ellende van den Balkan met zijn elkaar bekampende volken zal dan tot aan de Noordzee reiken. En een wanhopige massa zal zich legeren aan de gienzen der West-Europeesche volkeren, die niet met de wapenen, maar met de besmetting van het bolsjewikisme de volkeren bedreigt.

En niet alleen dat dit gevaar van buiten de overwinnende volkeren te wachten staat, maar nog een veel ernstiger gevaar dreigt hen van binnen. Een looden last zal op de komende geslachten drukken, omdat het geweten hun zal aanklagen, dat zij in koelbloedig overleg een der machtigste volkeren, dat God geschapen had om te leven, en dat nog jong en sterk is, onder den naam van gerechtigheid hebben gedood. De keten der schuld, die nu nog kan verbroken worden, zal dan onverbreekbaar de wereld omsnoeren. De twist en de strijd zullen in de toekomst nog verbitterder en menigvuldiger worden dan ooit te voren, omdat de'volkeren zich bewust zullen zijn van ' het door hen gemeenschappelijk gepleegde onrecht.

Daarom roept. hij het aan allen toe: > bedenkt wel, dat dit uur beslist niet alleen over ons, Duitschers, maar over ons en u, over allen,

Wordt tegen ons beslist, dan zullen wij ons lot dragen en op deze aarde ondergaan. Geen klacht zult gij hooren. Toch zal deze klacht vernomen worden dddr, waarheen nog nimmer een klacht tevergeefs uit menschen ziel is opgestegen.

Wij meenden dit aangrijpende woord ook tot onze lezers te moeten brengen, omdat Rathenau dit woord richt tot allen, geleerden, geestelijken van elke confessie, staatslieden en kunstenaars, arbeiders en burgers, opdat ieder zou weten, wat voor de toekomst niet alleen van Duitschland, maar van heel de wereld op het spel staat bij de beslissingen, die op de aanstaande vredesconferentie zullen genomen worden.

Laat men niet zeggen, dat Rathenau uit liefde voor zijn volk de toekomst al te donker inziet, want dat toch niet één staatsman aan zulk een vernietiging van DuitSchland denken zal.

Wie leest wat in de Fransche pers geeischt wordt, wat bij de verkiezingscampagne in Engeland is gezegd en welke stemmen in Amerika opgaan, weet, dat van overdrijving geen sprake is.

Zooals eens te Rome, toen Carthago de machtige mededingster van Rome's wereldheerschappij was, de kreet opging: Carthago delenda est„ d. w. z. Carthago moet verwoest worden, zoo gaat nu dezelfde kreet op tegen Duitschland. En het gevaar bestaat, dat de staatslieden, die over het lot der menschheid te beslissen hebben, door die gloeiende passie van volkerenhaat zullen worden meegesleurd.

Een klein land als het onze kan zeer weinig doen om liet noodlot van Duitschland af te wenden. We staan zelf in gevajar, dat de hebzucht van een broedervolk ons berooven zal van ons eigendom. En elk tusschenbeidekomen ten bate ran Duitschland zou de toch reeds zoo geprikkelde stemming der overwinnaars tegen toch ons volk nog erger maken.

Toch mag daarom in de pers niet gezwegen worden, evenmin als Groen van Prinsterei" zweeg, maar zijn vlammend protest deed uitgaan tegen de op geweld gegronde en op verovering uitgaande machtspolitiek van Bismarck, ook al stond door die politiek Duitschland toen op het toppunt van zijn glorie en roem, en al beefde heel Europa voor den geweldenaar.

Zoo komen ook wij op tegen dit wraakzuchtig drijven, nu het tegen Duitschland zich richt, niet alleen omdat wij den ondergang van Duitschland, dat een derhoogstbegaafde volkeren is, een ramp voor de wereld zouden achten, maar bovenal omdat we als Christenen het als zonde veroordeelen, wanneer de andere natiën een volk, hetzij dan klein of groot, ten onder brengen en voor goed vernietigen willen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen