De vijje School en de vrije Kerk.

Wat thans in de landen geschiedt, waar de revolutie zegeviert, toont wel, hoe gevaarlijk het is de School en de Kerk aan den Staat te verbinden.

Het schijnt zoo schoon, wanneer men spreekt van een Christelijken Staat, die de Staatsschool, d. w. z. de volksschool, in Christelijken geest houdt en aan de Kerk zijn machtigen steun verleent.

Zoolang de volkeren nog Christelijk waren kon dit ook.

Maar nu de. afval zoo diep in het volksleven is doorgedrongen, speelt, wie nog op den Staat vertrouwt, wel een zeer gevaarlijk spel.

In Rusland, Duitschland, Hongarije had men een Staatskerk, die door den Staat onderhouden werd, en een Staiatsschool, die nog altoos Christelijk was.

Voor de vrije Kerk en de vrije School voelde men er niets.

Thans heeft de revolutie de Staatsmacht in handen gebracht van de bitterste vijanden van het Christendom. En het gevolg is, dat de Kerken van haar inkomsten worden beroofd en alle godsdienstonderwijs op de scholen wordt verboden.

De School moet het middel worden om het socialisme in de jeugd in te prenten.

Is er geen reden om God te danken, dat we in ons land een vrije Christelijke School hébben en dat er vrije Kerken zijn, die van den Staat niets te vragen hebben?

En ligt er geen wenk in voor die Kerken, die nog altoos met zilveren banden aan den Staat verbonden zijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen