HOROSCOOP en Sint Kristoffel

Tijdens onze campagne in Halle moesten wij meerdere malen langs de kermisvermakelijkheden rijden, die beginnen bij de Hallepoort en zich voortzetten tot aan de Steenweg op Bergen.

Vlak voor de Steenweg op Bergen troffen wij een rijdende kapel aan van Sint Kristoffel.

Naast die kapel stond een horoscoop. Wanneer u een stuk van 5 franken in de gleuf laat glijden die aangebracht is naast de maand van uw geboorte, dan krijgt u voor deze luttele prijs (5 frs = 36 cent) uw hele toekomst voorspeld Terwijl wij dit alles stonden te bekijken, gewapend met onze fototoestellen, kwam een bejaard manneke naar ons toe.

„Gij zijt zeker mannen van de pers".

Wij konden dat rustig beamen, daar wij immers redakteuren zijn van een blad met 21.000 abonnees.

Hij zei, dat hij ons dan met pleizier de Sint Kristoffelkapel zou tonen, die over een week naar een andere plaats zou vertrekken en eigenlijk al voor het publiek gesloten was.

Tot onze verbazing nam hij de sleutel achter uit de kast van de horoscoop, Het bleek. dat hij beide zaken bediende. Hij was tegelijk koster van de Sint Kristoffelkaptel en van de horoscoop.

Hij tonde ons de kapel, waar hij trots op was en ook mocht zijn, want alles zag en keurig oit. Er was een altaar in voor het opdragen van de mis, een kast voor de paramestren con biechtstoel.

Tien minuten licht voor Antonius

Terwijl hij ons dit alles uitlegde, kwam er een jongen en een meisjes de kapel binnen. Zij was kennelijk een type van „de walletjes". Zij vroeg in het Frans of ze een kaars op kon steken. Hij antwoordde dat ze dan één frank moest stoppen in een gleuf, en dan kon ze kiezen uit vier heiligenbeelden, waarvoor dan een elektrische kaars ging branden. Het was een beeld van Maria en van Antonius, de andere twee heiligen herinner ik me niet meer. Maar als ze een kaars voor Sint Kristoffel wilde laten branden, dan moest ze een vijffrankstuk in de daartoe bestemde gleuf doen. De kaarsen zouden dan voor ieder geldstuk tien minuten branden.

Het meisje had blijkbaar die nacht niet veel verdiend. In elk geval ze liet slechts één frank door de gleuf glijden voor Sint Antonius. Sint Antonius is echter de patroon voor het vinden van verloren zaken, maar niet voor het terugwinnen van verloren eer. Vandaar dat deze kaars tevergeefs zal hebben gebrand.

Eten van twee walletjes

Terwijl de koster deze aanwijzingen gaf, keek hij nauwelijks naar dat meisje en die jongen. Hij wilde blijkbaar daardoor aan ons zijn kuisheid tentoonspreiden, dat hij noch met de wal noch met het schip iets te maken wilde hebben.

Maar mijn sympathie ging meer uit naar die twee verloren mensen, dan naar deze man, die, toch enigszins met toestemming van de r.k. kerk, van twee walletjes at, van het heidense bijgeloof van de horoscoop en van het christelijke bijgeloof van Sint Kristoffel. (Voor nieuwe lezers van ons blad: „Wij sdhreven reeds eer over Sint Kristoffel, die de patroon is tegen verkeersongelukken.)

Christus, het licht der wereld

Toen wij verder reden naar Halle, dacht ik aan onze Here, die heel anders handelde. Hij verwees de zondige meisjes niet naar een gleuf, waarin ze hun penningen konden laten glijden om een kaars te doen branden voor Sint Abraham, Sint Izaak, Sint Jacob, Sint Mozes of Sint Samuel.

Christus openbaarde Zichzelf aan de hoeren en tollenaars als de Redder van het verlorene, als het Licht der wereld, die in de duisternis van onze zondige harten schijnen wil met zijn barmhartige vergevende liefde.

Christus zou aan dit meisje ook zeker hebben duidelijk gemaakt, dat haar zonden niet met wat frankskes, met een lichtoffer, afgekocht kunnen worden, maar dat Hij ons met zijn bloed heeft vrijgekocht van alle schuld.

En ik verheugde me erover dat ik in Halle op straat en in de rijdende kapellen mocht gaan spreken over deze Heiland der wereld.

En wij mogen ons er allen over verblijden, dat er in de r.k. kerk een steeds sterkere stroming aan het groeien is die gekeerd is tegen deze kaarsjesbranderij, die een verduistering is van het licht van het Evangelie.

Maar als Rome niet radikaal afrekent met de beeldenverering, zal dit kwaad toch telkens weer de kop opsteken. De geschiedenis van Israël is daarvan een duidelijk voorbeeld. De ondergang van dit uitverkoren volk is begonnen met de zonde van Jerobeam, die om politieke redenen de verering van het gouden kalf, als uitbeelding van de kracht en de heelijkheid van de Here invoerde, in Dan en Bethel. Telkens weer lezen we dai; verwijt, dat de koningen, ook als ze de afgodendienst uitroeiden zoals Jehu, toch vasthielden aan de verering van de ware God door middel van een beeld (b.v. 2 Kon. 10:29).

De profeten hebben ook steeds opgeroepen tot een radikale hervorming, maar Israël luisterde niet en ging daarom als straf in ballingschap: „Dit nu is geschied, omdat de Israëlieten gezondigd hadden tegen de HERE, hun God. . Zij hadden al de geboden van de HERE, hun God, verlaten en zich gegoten beelden gemaakt, twee kalveren" (2 Kon. 17:7, 16).

HET CONCILIE

In de kranten wordt er heel wat geschreven over het concilie. Wij wachten echter liever met onze commentaren op de conciliebesluiten, totdat wij de eigenlijke tekst van de besluiten in handen hebben. Wij menen dat het niet wetenschappelijk is om uitvoerige commentaren te leveren op iets wat enkel langs krantenberichten tot ons is gekomen.

„MOEDER, IK KLAAG U AAN"

De uitgever had dit boek in september klaar willen hebben. Dat is niet gelukt. Thans echter (15 oktober) is men bezig met het drukken. Zij die het bij ons willen bestellen: prijs f 1,75 + 15 ct porto = f 1,90. Toezending direkt na verschijning.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen