Drie belangrijke dokumenten

Jaren lang hebben wij in 1RS gewezen op de besluiten van het tweede Vatikaanse Concilie, die, wanneer men ze goed analyseert, duidelijk de oude roomse leer verkondigen zoals die vooral op het Concilie van Trente is geformuleerd. Desondanks verweet men ons dat wij onjuist zouden zijn in onze weergave van wat de R.-K. Kerk leert en bezielt.

Drie nieuwe r.-k. dokumenten hebben ons echter gelijk gegeven. Daaruit blijkt duidelijk dat Rome niet kan en niet wil veranderen.

1. Het nieuwe kerkelijke wetboek van 1983

Toen dit verscheen, hebben wij er meteen op gewezen dat daarin de oude leer volledig is terug te vinden en dat de absolute macht van de paus daarin sterker dan ooit wordt benadrukt.

Maar… dat nieuwe wetboek was slechts in het Latijn verkrijgbaar. Hardleerse oecumenici wilden ons daarom nóg niet geloven. Binnenkort echter verschijnt een

Nederlandse editie van dat wetboek.

2. De nieuwe Katechismus

Begin dit jaar is verschenen: "De geloofsbelijdenis van de Kerk - Katholieke katechismus voor volwassenen" met een aanbevelend voorwoord van kard. Simonis en kard. Danneels voor de rooms-katholieken in Nederland en Vlaamssprekend België (uit. Het Spectrum, 460 blz. f 42,90).

Een uitvoerige recensie daarover is verschenen in het Reformatorisch Dagblad van de eindredakteur van IRS. Daar wij aannemen dat veel abonnees van IRS ook het RD lezen, lijkt het ons niet verstandig om die recensie in ons blad te herhalen. We zijn overigens van plan om in de toekomst vaker uit die nieuwe katechismus te citeren.

In deze katechismus wordt telkens verwezen naar de uitspraken van het Concilie van Trente, waarin de leer van de Reformatie èn de belijders van die leer onder vervloeking werden afgewezen.

Deze katechismus is een vertaling uit het Duits. Naast vele professoren die aan de totstandkoming van de oorspronkelijke Duitse uitgave hebben meegewerkt, worden als mede-auteurs genoemd: Hermann kard. Volk, Joseph kard. Ratzinger, aartsbisschop Friedrich Wetter, bisschop Franz Kamphaus en bisschop Karl Leheman. Wie dus uit deze katechismus citeert, kan onmogelijk beticht worden van eenzijdige of ouderwetse weergave van de r.-k. leer.

3. Het herderlijk schrijven van de Ned. bisschoppen

Titel: "Onze Oecumenische opdracht, een prioriteit". Daarin wordt met nadruk gewezen op de uitspraak van het tweede Vatikaanse Concilie dat de protestantse kerken geen echte kerken zijn in de bijbelse betekenis, maar slechts "kerkelijke geloofsgemeenschappen". In feite is dit dus een oproep om zich te voegen bij "de éne, ware Kerk", d.i. de R.-K. Kerk.

"Dat deze (reformatorische geloofsgemeenschappen) niet zonder meer kerken genoemd worden, vindt zijn reden in het tekort (defectus) in het wijdingssacrament", waardoor ook "de authentieke en ongeschonden werkelijkheid van het eucharistisch mysterie werd aangetast" (p. 11). De brief citeert daarbij uit "Het decreet over het oecumenisme" van het tweede Vatikaanse Concilie, nr. 22.

God heeft Zijn wondermacht aan de r.-k. (ex-)priester ter beschikking gesteld

Ik heb daar al vaker op gewezen: Rome erkent het Avondmaal, wanneer dat bediend wordt door een ex-priester, als een geldig sacrament. Ook al gelooft een expriester helemaal niet in de leer van de transsubstantiatio en bestrijdt die misschien openlijk, toch gebeurt het wonder van de verandering van brood en wijn in het lichaam en bloed van Christus, wanneer zulk een ex-priester over brood en wijn de woorden uitspreekt: "Dit is Mijn lichaam; dit is de beker van Mijn bloed van het Nieuwe Verbond". Want God heeft Zichzelf verplicht om dat wonder altijd te verrichten, wanneer een eenmaal gewijde r.-k. priester die woorden uitspreekt.

Maar een predikant die niet priester is geweest, ook al gaan ze persoonlijk de paus in Rome bezoeken zoals ds. Huting en ds. Kouwenhoven, kan volgens Rome nooit het Avondmaal als een geldig sacrament bedienen. Dat staat duidelijk in deze brief en was al eerder duidelijk door het tweede Vatikaanse Concilie beweerd.

Het einde van de oecumenische kleverigheid

Ik ben daarom van de ene kant blij met deze brief van de Nederlandse bisschoppen, die voorgoed een einde maakt aan allerlei oecumenische zweverigheid, die in wezen één groot bedrog was.

De R.-K. Kerk is "het unieke heilshistorische mysterie van Christus' Kerk"(p. 10) en alle protestanten moeten dus naar die kerk terugkeren en zich ootmoedig schikken onder het absolute gezag van de paus. Dat is dan ook het eigenlijke doel van de oecumene, waaraan de paus prioriteit wil geven: hoe eer de protestanten ophouden met hun protesteren tegen de dwaalleer van Rome, hoe liever.

Wel wijst de brief erop dat het Vatikaanse Concilie "het begrip 'terugkeer' als van toepassing op onze gescheiden broeders en zusters heeft vermeden", maar daarmee bedoelen de bisschoppen slechts: "Terugkeren naar de oude situatie… in de zestiende eeuw is historisch onmogelijk. In die periode was ook niet alles ideaal" (p. 14).

Vanuit de hoogte neerziende op de protestanten

Van de ene kant dus blijdschap over de klare taal van de brief. Van de andere kant wekt de brief ook grote weerzin door de uitermate zelfgenoegzame inhoud. De grondtoon van de brief is het vroegere: "Roomsen, dat zijn wij met hart en ziele; roomsen, dat zij wij met woord en met daad".

aan als de éne Kerk, door Christus gewild, vanwege "de getrouwe verkondiging van het Evangelie, de bediening van de sacramenten en het liefdevolle bestuur door de apostelen en hun opvolgers, de bisschoppen met de opvolger van Petrus aan het hoofd" (p. 14).

"Getrouwe verkondiging van het Evangelie"… Maar Rome verkondigt het evangelie van de zaligmaking op grond van de verdiensten door de goede werken. En dat is niet het Evangelie van Christus, dat we in de Schrift vinden. Daarin wordt de zaligmaking door genade en geloof in Christus alleen verkondigd.

"Het liefdevolle bestuur…" van de pausen. Vanaf de vijfde eeuw is de geschiedenis van de bisschoppen van Rome, die zich Heilige Vader lieten noemen, doordrenkt geweest van bloed en tranen, van misdaad, wreedheid en zedeloosheid.

R.-K. voorwaarden voor een gemengd huwelijk

Wat de R.-K. Kerk met haar "oecumene" bedoelt, blijkt ook duidelijk uit de bepalingen omtrent het gemengde huwelijk van het nieuwe Kerkelijke Wetboek, waarnaar de bisschoppen verwijzen.

Een bisschop mag alleen dan toestemming geven tot een gemengd huwelijk, wanneer aan de volgende voorwaarde is voldaan: "De katholieke partij dient een oprechte belofte af te leggen naar vermogen alles te zullen doen, opdat alle kinderen in de katholieke Kerk gedoopt en opgevoed worden" (p. 29). Weigert die r.-k. partij die belofte af te leggen, dan mag de bisschop niet de toestemming voor zulk een huwelijk geven. Trouwen ze toch voor de burgerlijke wet, dan verklaart Rome zulk een huwelijk als ongeldig, dus als een gewoon samenhokken.

Verraad van de protestantse kerkleiders

En desondanks blijven de protestantse kerkleiders lief doen tegenover de paus en laten zich samen met hem fotograferen. Het streelt hen blijkbaar dat ze met zulk een machtige wereldleider samen op een plaatje komen.

Terecht brandmerkt Hans Kúng dat als een "diplomaten-oecumene die zich door Rome heeft laten inpakken". Hij verwijt de Wereldraad van Kerken dat ze kritische r.-k. theologen niet willen ontvangen, omdat ze bang zijn dat Rome dan boos zal worden. En natuurlijk willen deze protestantse kerkleiders helemaal niets te maken heben met ex-priesters die lid zijn geworden van een reformatorische kerk, want anders zou Rome heel erg kwaad op hen worden.

Zo plegen deze protestantse kerkleiders verraad tegenover hun eigen kerkleden, doordat ze het erfgoed van de Reformatie verkwanselen en een reformatie binnen de R.-K. Kerk tegengaan, doordat ze meer reformatorisch denkende r.-k. theologen discrimineren.

Ex-Priester T. Vanhuysse spreekt…

Op D.V. woensdag 1 april: Chr. Ger. Kerk te Middelharnis, aanvang: 19.30 uur. Op D.V. donderdag 9 april: in de N.H. Bethel Kerk, Kerklaan 2, Moordrecht. Aanvang 19.45 uur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen