De uitverkiezing

"EN ALS JE NIET UITVERKOREN BENT?" Heb jij deze vraag nooit horen stellen? Misschien leeft rt! En je meent nog recht van spreken te hebben ook.

hij ook wel in je eigen haWant het staat er toch maar in de Dordtse Leerregels:"… alzo kan de verkiezing, door Hem gedaan, niet ontdaan en wedergedaan, noch veranderd, noch herroepen, noch afgebroken worden, noch de uitverkorenen verworpen, noch hun getal verminderd worden". Zeg nu zelf, wat heeft bidden om bekering dan nog voor zin? Je hoort erbij, of je hoort er niet bij! Als je naam niet in het boek des levens staat, kun je je hele leven naar de kerk komen, maar het zal echt niets aan je situatie veranderen. Nee, het is wel duidelijk, als je niet uitverkoren bent… dan ga je voor eeuwig verloren.

Geen donker noodlot, maar een machtig wonder

Je voelt wel aan, dat hetgeen ik hierboven zei, een karikatuur is van de werkelijkheid. En toch… hoeveel mensen denken heimelijk niet zo! Logisch, dan zijn ze zelf van de verantwoordelijkheid af. Dan heeft God de schuld. Maar intussen horen de mensen, die zo praten wel tot degenen, die de Dordtse Leerregels noemen: "onreine en onvaste mensen", die de leer van de verkiezing "verdraaien tot hun verderf'. Nee, de verkiezing is geen donker noodlot. Het is geen ravijn van vertwijfeling, waarin je tot de wanhopige gedachte moet komen, dat als je niet uitverkoren bent, je kunt bidden wat je wilt, maar dat je dan toch verloren gaat.

Dat maken sommigen ervan. Er zijn wel groeperingen, waar de uitverkiezing zó centraal staat, en zó aan het begin van alles is gezet, dat een dodelijke lijdelijkheid of een eeuwige onzekerheid het gevolg ervan is.

Zo wordt de verkiezing van zijn plaats gehaald en vooraan gezet bij de ingang van Gods Koninkrijk. En zo worden mensen bang gemaakt en wordt hen de toegang juist versperd. Zeker, je moet vrezen voor je zonden en voor de macht van de zonde, maar het is niet terecht als je vreest voor Gods eeuwige besluiten. Met dat doel heeft God ze niet aan ons bekend gemaakt.

Christus zegt: "Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen". We moeten de verkiezing op zijn plaats laten staan. Nadat iemand tot het geloof en tot bekering gekomen is, wil de Heere hem haar juist troosten en versterken, als hij zij mismoedig geworden is door zijn/haar overblijvende zonden en de verleidingen van de duivel.

Als je dan mag zien dat Hij al van voor de grondlegging der wereld jouw toekomst verbonden heeft met de toekomst van Christus, bereikt de leer van de verkiezing zijn doel, namelijk tot eer van God en tot troost van Zijn volk. En zo funktioneert de verkiezing ook in de volharding der heiligen. Zo is de verkiezing een machtige bergtop in het landschap van het geloof. Een machtig wonder, dat er nog mensen behouden worden, want we liggen in Adam allen verloren en verdoemelijk voor God. En nu wacht God niet tot wij Hem kiezen, want dat zal nooit gebeuren, maar Hij verkiest. In Hem ligt de oorzaak van de eeuwige zaligheid.

Alleen, dat heft onze verantwoordelijkheid niet op. De verkiezing is geen lot uit de loterij, maar God realiseert Zijn verkiezing door middel van de predikingen de roeping. Daar begint God, en daar moeten wij ook beginnen. En hoe ernstig en welmenend roept God ook jou tot de zaligheid. Heb je daar al een antwoord op gegeven? De Heere wil in Christus jouw behoud en daarom roept Hij je door Zijn Woord. En wie dan, om onder de klem van het evangelie uit te komen, met de verkiezing komt aandragen is ten diepste goddeloos bezig. Dat legt de schuld van z'n verloren zijn bij God. Er gaat echter niemand verloren omdat hij niet uitverkoren is. We gaan verloren omdat we tegen God gezondigd hebben en op Zijn welmenende roepstem in het evangelie geen acht geven.

Geen grillige willekeur, maar eeuwig welbehagen

God zou eeuwig rechtvaardig zijn, als Hij ons allen in de ellende zou laten, waarin we onszelf door onze zonde gestort hebben. Maar nu het machtige wonder: God heeft Zich een gemeente tot het eeuwige leven uitverkoren. God nam redenen uit Zichzelf. Dat noemen we Zijn welbehagen. Nu kunnen jullie en ik nog zalig worden, want in Zijn verkiezing betoont God Zijn barmhartigheid. Lees art. 16 van de NGB eens door!

God betoont ook Zijn rechtvaardigheid. Hij laat anderen in het verderf, waarin ze zichzelf geworpen hebben. En dat is heel wat anders dan willekeur! Het is niet zoals ik eens iemand de verkiezing en de verwerping hoorde uitleggen met het voorbeeld van een boer. die teveel jonge katten had en er twee van de zeven in leven liet en vijf verdronk. Wat een verschrikkelijke benaderingswijze. Zo wordt de Heere getekend als Iemand die uit willekeur verwerpt. Onze Dordtse Leerregels spreken er anders over. God laat mensen in de ellende, waarin ze zich gestort hebben en Hij laat ze onder Zijn rechtvaardig oordeel. Ze hebben God verworpen en God laat hen in die situatie. Lees dat maar eens in Dordtse Leerregels I, 15!

Verkiezing en verwerping staan niet in gelijkwaardige verhouding tot elkaar. Toen op de synode in Dordrecht (1618-1619) enkele afgevaardigden de verwerping even krachtig wilden belijden als de verkiezing, protesteerde de meerderheid! En terecht, ons ongeloof is geen daad van God. Wel laat de Heere degenen, die zich blijven verharden tegen Zijn genade, in hun zelf gekozen oordeel en. dat gaat van eeuwigheid niet buiten Hem om. God is hen in de eeuwige verkiezing voorbijgegaan "namelijk die. welke God naar Zijn gans vrij. rechtvaardig, onberispelijk en onveranderlijk welbehagen besloten heeft in de gemene ellende te laten, in dewelke zij zichzelf door hun eigen schuld hebben gestort". De verwerping ligt niet, zoals de verkiezing verankerd in Christus.

Zo is dan dus de verkiezing het genadig welbehagen van God, Die tot niets verplicht was, en nochtans in Christus Zich over verloren mensen ontfermt. In de orde des heils staat de verkiezing aan het begin: "Die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen, en die hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt" (Rom. 8:30). Maar in de beleving wordt de verkiezing aan het eind beleden tot eeuwige glorie van God en tot troost van Zijn volk. Aan het begin staat voor ons de roeping door het evangelie. En dat is al de eerste trap, waarin God Zijn verkiezing uitwerkt.

Waarom zijn er nog steeds miljoenen op aarde, die het evangelie nog nooit hoorden? Waarom kwam Christus in de prediking van Paulus eerst tot de Jood en daarna tot de Griek? Dat is een zaak van verkiezing! En waarom kwam God met de belofte van het evangelie daarna tot jou en tot mij, nu al zovele jaren? Dat is een stuk uitverkiezing! Wil je bekeerd worden en tot het geloof komen? Kom dan onder het gepredikte Woord, want daarin komt de verkiezende God in Christus tot ons en daarin horen we de van bewogenheid trillende stem van de Zaligmaker: "Ik heb geen lust in je dood, maar in je bekering en leven". Hoe vriendelijk en met aandrang word je geroepen! En wat heb je daar tot nog toe mee gedaan?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen