DE GEHEIME MACHT VAN OPUS DEI

Dat is de titel van een boek van M. Walsh, ondertitel: "Openbaringen over een mysterieuze organisatie binnen de schaduwzijde van de Rooms-Katholieke Kerk" (uitg. Tirion- Baarn, 192 blz. f 39,50).

Druk uitgeoefend op de uitgever

De uitgever vermeldt in een begeleidend schrijven: "Het boek heeft mondiaal nog al wat aandacht getrokken en heeft de bestsell-lijsten in verschillende Europese landen gehaald.

De internationale Opus Dei-organisatie heeft fel geprotesteerd tegen de inhoud en herhaaldelijk getracht publikatie te voorkomen. Ook in Nederland is dat gebeurd: het informatiebureau van de Prelatuur van het Opus Dei in Nederland, gevestigd in Amsterdam, heeft druk op ons uitgeoefend om van publikatie af te zien. Als onafhankelijke uitgeverij zijn wij uiteraard op de Opus Dei-eis niet ingegaan".

Erg vreemd vind ik dat, want het boek bevat vaak niet meer dan vermoedens, zonder duidelijke bewijzen te geven. Nu Opus Dei zö heeft gereageerd, ben ik geneigd te denken dat de auteur met zijn vermoedens de vinger op inderdaad zere plekken heeft gelegd.

Overeenkomstig onze gewoonte gaan we citeren, zodat u daardoor in staat wordt gesteld zelf u een oordeel te vormen.

Je bed met wijwater besprenkelen

Walsh vertelt over een gesprek met een Opus Dei-lid: "Ik probeerde hem uit dit gênante stilzwijgen te bevrijden. 'Bijvoorbeeld', zei ik, 'schrijft de Constitutie (te vergelijken met het huishoudelijk reglement van een stichting of vereniging. HJH) voor, dat u allen uw bed met wijwater moet besprenkelen, voordat u 's avonds gaat slapen. Houden de leden zich hieraan?' Weer diezelfde verlegenheid. 'Ja', antwoordde hij, 'per slot van rekening is kuisheid een heel moeilijke deugd" (12).

Hoe kan iemand die met wijwater zijn lustverlangens moet bezweren, beweren dat hij van de Heilige Geest de gave van de onthouding heeft gekregen? Het is duidelijk dat hij dan zichzelf tot het ongehuwde leven verplicht heeft, vertrouwend op de eigen kracht, die hij wellicht dacht als een genadegeschenk te zullen ontvangen.

Zelfgeseling tot bloedens toe

"Ondanks het gedurige wassen waren de muren bespat met bloed van de geselingen, die Escriva(de stichter van Opus Dei. HJH)zich oplegde. Hij gebruikte een 'discipline', een soort kat met negen staarten, waaraan hij stukjes metaal en scheermesjes had bevestigd" (32).

"De vrome gewoonte het lichaam te tuchtigen en dienstbaar te maken door minstens twee uur per dag een kleine boetegordel te dragen, minstens eenmaal per week zich te kastijden en op de grond te slapen, zal nauwgezet worden gehandhaafd, tenzij een bepaalde persoon daar om gezondheidsredenen niet tegen kan", aldus par. 260 van de Constitutie van 1950 (97).

Meisjes met de karwats

"Een bericht in het katholieke nieuwsblad van Liverpool, Catholic Pictorial, van 29 nov. 1981 beschreef het opnemen van jonge meisjes in de organisatie. Ze werden geleidelijk ingewijd in de verstervingen, die door leden van het Opus werden gepraktizeerd. Ze werden aangespoord de grond te kussen en meteen op te staan, als ze 's ochtends met een klop op de deur werden gewekt. Ze namen koude douches en kenden lange perioden van stilzwijgen. Ze droegen dagelijks twee uur de 'cilis'- een keten met uitsteeksels - om de dij (niet op zon- of feestdagen) en hanteerden eens per week een karwats om hun achterste te kastijden" (98).

Wat is de duivel toch een slimmerik! Hij is er vaak, ook in sommige protestantse kringen, in geslaagd het eenvoudige Evangelie van de vrije en blije genade van Christus te misvormen tot één stuk lange zwartgalligheid. De duivel kan het blijkbaar niet hebben dat mensen gewoon opleven aan Christus, dat hun hart en hun hele wezen begint te glanzen, wanneer de Adem van Christus over hen komt.

En dat, terwijl Paulus schrijft: "Laat u niet de prijs ontnemen door mensen, die voldoening vinden in zelfkastijding" ( Kol. 2:18 RKV).

"De Vader"

"De titel waaronder Escriva bekend wilde staan als president van Opus Dei, was 'de Vader'en het is duidelijk hoe hij zijn kinderen wilde beschouwen: 'Wie ben je d a t je een oordeel durft vellen over de beslissing van een meerdere? Zie je niet dat hij bekwamer is om te oordelen dan jij? Hij heeft meer ervaring; hij heeft meer kundige, onpartijdige en betrouwbare raadgevers; en bovenal heeft hij meer genade" (spreuk 457). Vader weet het het beste" (94).

Maar bij een vader hoort ook een moeder: "Elke kamer moest een Mariabeeld hebben, dat bij het binnenkomen en het vertrekken moest worden gegroet" (54). Maar ook Escriva zelf kon moeilijk buiten een gesublimeerde vrouw. Tijdens de Spaanse burgeroorlog moest hij onderduiken, maar riskeerde in 1937 zijn leven, doordat hij naar buiten ging om een Mariabeeld te kopen. "Hij kreeg een beeld waarvoor hij, aldus Vazquez een sterke genegenheid ontwikkelde, omdat het hem aan zijn moeder herinnerde" (37).

Plicht tot geheimhouding

"De verplichting tot geheimhouding heeft in het bijzonder betrekking op de Constitutie: in normale omstandigheden schijnt zelfs aan leden niet te worden toegestaan deze in te zien. Maria del Carmen Tapia, die tien jaar de leiding over de vrouwelijke afdeling in Venezuela had, beschikte niet over een eigen exemplaar. Wanneer ze bij meer dan één gelegenheid de Constitutie moest raadplegen, werd deze aan haar uitgeleend onder strikte voorwaarde dat ze deze onmiddellijk zou teruggeven" (15).

De familieband is gevaarlijk

"Beperkingen voor meisjes lijken te zijn gebaseerd op de vrees dat, mochten ze aan familiegebeurtenissen deelnemen, affectieve banden vlug zouden worden hersteld. Aanwezigheid bij Doopfeesten of bruiloften wordt als bijzonder gevaarlijk beschouwd.

Minstens twee vroegere leden van het Opus in Engeland hebben verteld dat hun besluit het Opus Dei te verlaten werd versterkt door de weigering toe te staan bruidsmeisje te zijn bij de bruiloft van hun zussen.

Bezoeken aan het ouderlijk huis komen heel weinig voor en zijn strikt geregeld: enkele avonden per j a a r is alles wat hen wordt toegestaan. Toen een vader, een vrachtwagenchauffeur, in Londen zijn dochter tegenkwam, besloot ze spontaan voor een bezoek met hem naar huis te gaan. Iemand van het Opus belde naar het huis op en beschuldigde de vader ervan zijn eigen dochter te kidnappen" (145). Zelfmoord van Opus Dei-leden komen dan ook wel eens voor (p. 151).

Conclusie

"Het Opus Dei is de oudste van de neoconservatieve bewegingen binnen de Katholieke Kerk. Het is de machtigste, met leden in topfuncties in regeringen van katholieke landen over de hele wereld en op invloedrijke posten in de media en de zakenwereld" (156). "Als sekte is het Opus minder dan christelijk" (176).

Desondanks is Opus Dei, nu de jezuïeten hun vroegere kadavergehoorzaamheid aan de paus niet meer willen praktizeren, ook volgens Walsh het troetelkindje van de huidige paus, die het met uitzonderlijke privilegies en aflaten heeft overladen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen