KATHOLIEK EN PROTESTANT

Verschillen in identiteit

"Verschillen tussen katholieken en protestanten zijn op te vatten als verschillen in identiteit. Deze uit zich in de wijze waarop zij de waarheid beleven en zich als groep formeren en gedragen". "Katholieken en protestanten hielden ruim vier eeuwen geleden op, één groep te zijn. Ze gingen hun eigen wegen en beperkten de communicatie in de regel tot hun eigen kring. Deze breuk in de groepvorming had zijn weerslag op de waarheidsbeleving. De protestant ging daarbij de nadruk leggen op de inhoud van openbaring en heil, de katholiek op de bemiddeling ervan.

De nadruk op de inhoud geeft de protestant affiniteit met het Woord, met de Bijbel, het Evangelie en met Christus als het hart hiervan.

De nadruk op de bemiddeling van het heil geeft de katholiek grote aandacht voor de betekenis van de kerk, voor sacramenten, ambt en gezag, de paus, Maria en de heiligen.

Dit bracht ook cultuurverschillen met zich mee. De cultuur van de protestant is een cultuur van het Woord. Hij weet zich als persoon aangesproken en kan goed spreken. Hij houdt vast aan zijn uitgangspunten.

De cultuur van de katholiek is daarentegen meer gericht op bijeenhouden, zorgzaamheid, practische hulp, hij sluit compromissen, hij vindt de groep belangrijker dan het individu.

Misschien kan dit stukje u helpen om beter te begrijpen dat er zulke grote ingrepen plaatsvinden in het leven van mensen wanneerzij van katholiek, protestants worden of omgekeerd.

Er zijn geen aangeprate of aangeleerde geschillen in het geding, maar volgens deze schrijver gaat het om de echte, wezenlijke geloofsbelevenis. Daar kun je wat van herkennen als je wat beter let op de geloofsbelevenis van de verschillende groepen. Zie het voor u, een in de protestantse leer opgevoede oude man, die met betraande ogen achter een Maria-processie aanloopt. Dat kan gewoon niet. Of een r.-k. gelovige die niet gelooft in de waardigheid van de paus. Het zijn beide onmogelijke dingen.

De protestant wil met het Woord leven, de katholiek met de kerk.

Als echte reformatorische protestant wil je leven uit het Woord van God alleen. Zonder dat de kerk iets aan je zaligheid af of toe kan doen. Zonder dat heiligen daar bij nodig zijn. Zonder dat Maria daarin ook maar de kleinste plaats heeft.

Als we op deze wijze elkaar eens aan durven te zien, zullen we ontdekken dat er zoveel wezenlijk verschil is tussen de leer van Rome en de leer van de Reformatie, dat we nooit meer kunnen denken aan 'oecumene' zonder meer.

Deze afstanden kunnen niet met een praatje overbrugd worden of met een heleboel goede bedoelingen. Zelfs niet door een goedwillende paus of wat voor hooggeplaatste ook. Er zijn verschillen die tot de bodem van ons bestaan reiken. Verschillen die onze ziel betreffen. Dus toch altijd op voet van oorlog?

Nee! Maar op de knieën voor God, de Inspirator van het Woord.

Moeten dan de katholieken gaan luisteren naar de protestanten? Of omgekeerd?

Nee! Verre van dat.

Protestanten en katholieken moeten samen gaan buigen voor het Woord. Dat is het bevel van God Zelf. Dat is de weg naar ware verzoening en echte, heuse oecumene.

Dan heeft de protestant niet meer genoeg aan 'goed kunnen praten', dan kan de katholiek zijn beelden en zelfs zijn kerk missen, als hij of zij Jezus maar heeft!

TESTAMENTAIRE BESCHIKKINGEN

Van tijd tot tijd bereikt ons de vraag op welke wijze het werk vanl.R.S opgenomen kan worden in een testament.

Dit kan heel eenvoudig door de beschikking op de volgende naam te stellen:

Stichting "In de Rechte Straat" voor het getuigend gesprek met Rome.

Adres: Boulevard 11a, 6881 HN te Velp.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen