Beter en liever

Hoeveel keer zou deze wondermooie psalm jaarlijks gezongen worden? Hoeveel kerkdiensten zouden na votum en groet niet inzetten met Psalm 84 vers 1 of 2? De kleine kinderen zingen al graag mee over de mus en de zwaluw die haar jongskens legt, en ook Gods kinderen zijn al menigmaal vertroost door deze parel onder de Psalmen, die zo graag gelezen, zo veel gezongen en zo vaak bepreekt wordt. We zien in vers 11 twee vergelijkingen of liever twee tegenstellingen: "één is beter dan duizend" en "de dorpel liever dan de tent".

Op de basisschool leren de kinderen rekenen dat duizend meer dan één is. Maar op de leerschool van de Heilige Geest leren Gods kinderen dat één meer dan duizend is. Dat is een geloofsrekenkunde, die de wereld niet kent. Snapt u dat? Eén dag dicht bij de Heere is beter dan duizend dagen waarin Hij afwezig is. Eén blik van Zijn vriendelijke ogen is beter dan een eeuw doorgebracht in het genot van de wereld. Eén blijk van Zijn lieve gunst sterkt meer dan de uitgezochtste spijze. Dan is het scheepje van mijn ziel weer vol, ook al komt de satan daar op af. Eén kus van Jezus' mond is mij meer waard dan al die zwarte aardse grond. Eén uur met God overstijgt oneindig veel meer al de vermakelijkheden van de zondige wereld. Eén druppel uit de beek Zijner volheid is meer dan de brakke wateren der wereld. Eén druppel van Zijn kostbaar bloed is beter dan duizend tranen van mij. Eén kruimel van Uw goedertierenheid is beter dan dit hele tijdelijke leven. Ja, dichter, één is beter dan duizend!

En lezer, bent u het met de dichter eens? Hebt u ook weet gekregen van de leegheid van deze wereld en de volheid en heerlijkheid die er is in Christus? Is het nu realiteit in uw kerkelijke leven? Er zijn mensen in kerkgaand Nederland die 's morgens zingen: "één dag is in Uw huis mij meer, dan duizend waar ik U ontbeer…" en zondagsmiddags fietsen ze door de bossen en laten in de tweede dienst hun plekje leeg. Klopt dat met onze tekst? Is uw zingen dan niet meer lippentaal dan hartentaai? De eerste vrucht van het nieuwe leven uit God is immers dat je betrekking krijgt op God, op Zijn dag, Zijn dienst, Zijn Woord en Zijn volk. Dan vertoef je het liefste waar Gods Woord verkondigd wordt en Gods volk vergaderd is. Dan zien we tijdens de kerkdienst ook af van ménsen. Om alleen op God te Ietten. Dan zijn we één en al oor, en dat niet voor een ander, maar voor onszelf. Dan verlang je soms zondags al weer naar de volgende zondag!

De tweede tegenstelling is die van dorpel of tent. Liever de laagste plaats bij God, dan de hoogste plaats in de wereld. De drempel van de tempel dat was de laagste plaats, de bedelaarsplaats. En dat is toch een beste plaats, want daar hoor ik de muziek van de tempelzangers en zie ik het Lam dat bij het altaar geslacht wordt en daar ruik ik de geur van de offers, die Gode aangenaam zijn. Liever liggend op de drempel aan de rand, helemaal achteraan, dan in de mooiste woning waar de Heere niet te vinden is en Zijn geboden worden overtreden, Zijn Naam gelasterd wordt en waar de zonde welig tiert. De bekende ds. Samuel Rutherford heeft eens gezegd: "ik zou mijn zuchten niet willen verruilen voor het lachen dezer wereld".

"Ik koos liever": Ja, het ware leven kruipt toch naar de Heere toe. Die keuze is niet als een vroeg opkomende dauw of een morgenwolk die spoedig verdwijnt, maar dat is een blijvende onberouwelijke geloofskeuze, waar de Heere je hart toe neigt. Waar ligt lezer uw hartenliefde en levenskeus? Drempel of tent? Vindt u het laagste van God ook beter dan het hoogste van de satan? Hebt u het buitenste van het huis waar Christus gevonden wordt ook liever dan de mooiste zalen waar God niet is?

"De tenten der goddeloosheid", "de ijd'Ie vreugd' in 's bozen tent":

Dat zijn die plaatsen waar je een bord boven de deur kunt hangen met erop geschreven: "Hier rekent men niet met God". Ik ben bang dat er lezers zijn die zeggen: "In mijn leven is het drempel én tent, beide hebben mijn hart". Zondags op de drempel van Gods huis en door de weeks opgaan in de tenten der goddeloosheid. Maar nu gaan God en de wereld, Christus en de duivel, de Heilige Geest en het zondige vlees nooit samen! Het is óf… öf, maar niet én…! "Ik koos liever", zegt de dichter. Maar u wilt niet kiezen, u wilt ze beide vasthouden! En daar komt u nu mee om!

Ten slotte bedenk: de tent zal vergaan, maar het huis zal bestaan.

Dan kun je lang wonen in de tenten der wereld, maar het is tijdelijk, er komt een einde aan. Het is maar een tijdelijke genieting der zonde. En hoe moet het dan straks? Zoals je geleefd hebt, zul je ook sterven. De tentbewoners hebben een korte hemel hier en een lange hel straks. Maar gelukkig zijn ze die daar liggen of staan aan de drempel van Gods huis: zij hebben hier hooguit een korte hel, maar hun wacht een lange hemel! Straks komt de dood ook voor hen, maar aan de ingang van de eeuwigheid glanst de hemel hen al tegemoet: o liefelijk aangezicht. Daar mogen ze over de dood stappen, rechtstreeks in de armen van de Verlosser. Dan zal het inderdaad blijken dat de drempel beter was dan de tent. Dat de laagste plaats toch de beste keuze was, want die zal hen de hoogste vreugde bereiden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen