Anna, de begenadigde

En er was Anna …
Lukas 2:36-38

De kerstdagen liggen nog maar nauwelijks achter ons. De laatste dag van het jaar onzes Heeren 2007 ligt vlak voor ons. Het is goed om eens terug te blikken. Er is ook wat betreft het inmiddels oude jaar veel gebeurd. Fijne gebeurtenissen; verdrietige omstandigheden, die niet weg te cijferen zijn. De Heere Jezus zegt echter, zonder daarmee allerlei gebeurtenissen in ons leven te bagatelliseren: ‘Eén ding is nodig.’ Heb ik nu dat ene nodige ontvangen? Mag ik met dat ene nodige het bijna voorbijgegane jaar uit en het nieuwe jaar in? Meer hebben we niet nodig; met minder kan het op onze levensreis niet toe. Wat is dit ene nodige dan? Dat ligt opgesloten in de naam ‘Anna’; een prachtige naam. Deze betekent immers: ‘begenadigd’. In haar leven heeft ze het woord ‘genade’ leren spellen. Zij kwam namelijk uit de stam van Aser waar de goddeloosheid welig tierde. Gods genade heeft echter het hart van Anna verbroken en verwonderd doen staan. ‘Genade’ is een veelgenoemd woord. Maar genade te beleven is genade. Heeft u dit woord ook leren spellen? Genade wijst op schuld. Bent u iets gaan zien van de goddeloosheid van uw eigen hart? Van uw eigen gerechtigheid, van uw eigen godsdienst? Dat u een vijand bent van de geboren Koning der Joden en het bloed van de Kruiskoning? Wat betekent ‘genade’ in de praktijk van het genade­leven? De zonde te beleven en de schuld te erkennen. Alle rechten bij God te hebben verspeeld. Niets meer over te houden om uit eigen middelen de schuld te betalen. Bankroet. ‘O God, wees mij zondaar genadig.’ Aangewezen te worden op de Ver­troosting Israëls. Geheel en al. Om door genade te mogen ontdek­ken: ‘De schuld Uws volks hebt G’uit Uw boek gedaan.’ Om evenals Anna geloof te mogen oefenen op de belofte van God. Zo wordt genade werkelijkheid; zij geeft verwondering en zo kan zelfs de grootste der zondaren zalig worden.

Anna droeg een kruis met zich mee. Ze mocht in het huwelijk treden. Na enkele jaren echter over­leed haar echtgenoot. Waarschijn­lijk heeft ze geen kinderen gehad. Dat was in Israël een bij­zondere smaadheid. Haar huwelijk zou geen betekenis hebben voor het Messiaanse rijk. Dat alles maakte haar pad eenzaam. De Heere gaat in het leven van de Zijnen vaak onbegre­pen wegen. Hij brengt hen geregeld in wegen van afbraak en kruis. Voor het vlees niet aangenaam. Maar als de Heere erin meekomt en het geloof oefent, komt zo’n ziel gelouterd uit de strijd.

Wellicht draagt u ook een kruis met u mee. Wat een zegen als dat als middel mag dienen om aan de voeten van de Heere te brengen. De weg die u moet gaan, gaat wel dwars tegen uzelf in. Maar als Hij in zo’n vleeskruisigende weg mee­komt, is er honing aan de roede. Een kruis maakt niet zalig. Dat doet alleen het bloed van Christus. Een kruis werkt voor Gods kinderen mee ten goede. Tot eer van de Naam des Heeren. Anna, een begenadigde. Dat kwam ook uit in haar leven. Ze week niet uit de tempel. Daar strekte zich al haar lust en liefde heen. De tempel was immers de plaats waar de Heere Zich in het bijzonder openbaarde. Ze sloeg nooit over. Daar werden immers de beesten geslacht. Daar vloeide het bloed, dat wees op het bloed van het Nieuwe Testament. En daar ontmoette zij Hem, Die Zijn bloed zou geven tot een rantsoen voor velen. Wat een les. Genade doet verlangen naar Gods huis. Zij heeft een brandend hart (al is dat de ene keer sterker dan de andere keer) om onderwijs te mogen ontvan­gen. Bovenal om met de zonden van het persoonlijke leven Hem te ontmoeten, Die als het Lam van God Zijn bloed laat verkondi­gen in de bediening der verzoening. Verlangend naar de toepas­sing daarvan voor eigen hart en leven. Was het zó in 2007? Er is onderscheid in kennis. Maar zonder dit bloed kunnen we voor God niet bestaan.

Waar genade wordt verheerlijkt, daar gaat de mond open. Dat geldt ook voor Anna. In het Kindeke heeft ze haar Zaligmaker mogen vinden. En waar het hart vol van is, loopt de mond van over. Anna sprak van Hem als levende getuige. Een ge­tuige is immers zelf bij de zaak betrokken. Hém heeft ze aangewezen en aangeprezen. Wat een zegen als er vandaag zulke Anna’s mogen zijn. Mensen die, geoefend in het genadeleven, anderen mogen onderwijzen. Opdat door de bediening van de Heilige Geest ook anderen de ogen geopend zouden worden. Opdat zij heilig jaloers gemaakt worden op het volk welks God de Heere is. Om de Zaligmaker Zelf nodig te krijgen. Over wie spraken u en ik in het voorbijgegane jaar? De Heere Jezus zegt: ‘Want uit de overvloed des harten spreekt de mond.’ De Heere doe genadig verzoening over al onze zonden en verheerlijke Zijn Naam. Persoonlijk, maar ook in ons kerkverband en daarbuiten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen