Vrijheid van … vrijheid voor …

Als we nadenken over vrijheid, dan kan het ons niet ontgaan dat het ook een belangrijk begrip uit de Bijbel is. In het Woord van God wordt ons immers de weg van het behoud geopenbaard? De weg van de bevrijding uit de machten van zonde en dood tot het leven. Het woord ‘vrijheid’ is daarom ook een heel belangrijk begrip als het gaat over de betekenis van het verlossingswerk van Christus. Op allerlei manieren betuigt de Bijbel toch dat Hij gekomen is om zondaren vrij te maken, vrij te kopen? Te denken is aan een woord als Galaten 4:5, waar de apostel schrijft dat Christus gekomen is om degenen die onder de wet waren te verlossen, te bevrijden.

Door het geloof in Christus is de christen vrij van de zonde, vrij van de dood, vrij van de vloek van de wet. Wie denkt daarbij niet aan Zondag 1 van de Heidelberger? In deze Zondag wordt Christus beleden als de Zaligmaker, ‘Die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald, en mij uit alle heerschappij van de duivel verlost heeft’. Zonder Hem zijn mensen dan ook slaven van de zonde, van onreinheid en wetteloosheid (Romeinen 6), van de begeerte (Titus 3), van goden die in werkelijkheid geen goden zijn en van de beginselen van deze wereld (Galaten 4). Al deze ‘heren’ hebben bovendien de mens zo in hun macht, dat hij in eigen kracht zich niet aan hun heerschappij onttrekken kan. De verlossing van Christuswege houdt in, dat we verlost zijn van het bederf waarin we als zondaren van huis uit wandelen. Van dat wonder zingt het geloof: ‘De strik brak los, en wij zijn vrijgeraakt!’ Hopelijk geeft het een weerklank in ons hart, deze roem in de Heere. En weten we persoonlijk wat de betekenis ervan is, door Christus vrij te zijn gemaakt van het bederf, de zonde, de dood en de duivel.

In deze bijdrage willen we echter niet alleen bedenken waarvan Christus bevrijdt. Het gaat niet alleen om de vrijheid van, het gaat nadrukkelijk ook over de vrijheid voor. Anders gezegd: we staan er ook en nadrukkelijk bij stil waartoe Christus een zondaar bevrijdt. Wie belijden mag dat hij vrij is van…, heeft daarmee nog niet gezegd hoe hij zijn vrijheid invult. Het is wel een belangrijke vraag: Waartoe is een christen bevrijd?

Een christen kan zijn of haar vrijheid misbruiken, als dekmantel voor het kwaad. Paulus waarschuwt daar al tegen. ‘Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worden? Dat zij verre’ (Rom. 6:1-2). Petrus waarschuwt heel gericht om de vrijheid niet te gebruiken als een deksel voor de boosheid (1 Petr. 2:16). Net zoals nu waren er ook toen mensen die hun vrijheid gebruikten, of beter gezegd misbruikten, als een springplank voor het vlees. Dat mag tot ontdekking ook tegen ons allen gezegd zijn! Je ontmoet soms mensen die, met een beroep op de vrijheid, menen dat Gods gebod hun niets meer te zeggen heeft. Ze zijn toch vrij van de wet? Wie genade ontvangt, is vrij van de heerschappij van de wet: hij behoeft zijn eigen gerechtigheid niet op te richten, maar weet zich door het geloof in Christus alleen rechtvaardig voor God (Rom. 6:14). Het betekent vrij te zijn van de vloek van de wet, maar niet van de wet zelf. Christus is immers gekomen om die te vervullen, niet om die te ontbinden. Integendeel. Door Gods inwonende Geest en Zijn uitgestorte liefde in het hart, krijg je die wet hartelijk lief! Ze is uitdrukking van Gods goede en heilige en heilzame wil!
De ware vrijheid betekent dan ook dat we dienstbaar worden aan de Heere. De christelijke vrijheid is geen gebondenheid. Ze is juist gebondenheid: aan Hem! Het betekent vrij te zijn van dood en verderf, en gebonden aan het Leven. Vrij-zijn en gebonden-zijn lijken zeer tegenstrijdig te zijn. Echter in de christelijke vrijheid passen ze zo goed bij elkaar. Paulus kan zeggen van allen vrij te zijn en tegelijk aan allen dienstbaar te zijn (1 Kor. 9:19).

Is het voor een vis een beperking dat hij gebonden is aan het water?
Het is juist zijn levenselement!

Dat heeft er uiteraard mee te maken dat de vrijheid waar de Bijbel van spreekt, een andere is dan waar mensen van vandaag de mond vaak vol van hebben. Het moderne begrip van vrijheid betekent: autonomie, zelfbeschikking van het individu. Vrij betekent dan kunnen doen wat je wilt. En die vrijheid wordt hooguit beperkt door dezelfde vrijheid van anderen. Christelijke vrijheid niet beperkt, maar ingevuld door wat tot eer van de Heere is en wat voor de naaste dienstig is. Christelijke vrijheid is gebondenheid aan God en Zijn wil. Is dat beperkend? Voor het vlees wel. Maar vanuit de nieuwe mens bezien? Dan is de gebondenheid aan de Heere toch de gebondenheid aan het leven? Is het voor een vis een beperking dat hij gebonden is aan het water? Het is juist zijn levenselement!

Vrijheid in de Bijbelse zin houdt altijd gebondenheid in. Paulus, Jakobus, Petrus wisten zich dienstknechten van Christus. Zo staat het in onze Bijbels. In de brontalen spreken zij zelfs van ‘slaven’. De vrijheid in de hoogste betekenis is slaaf-zijn van die goede Meester. Beter leven is er niet. Rijker leven is er niet. Rijker deel is er niet. Wie Hem dient, is onderworpen aan het eeuwige leven. Want waar Hij is, daar zal ook Zijn dienaar zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen