Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Denkers en doeners

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Denkers en doeners

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er is recent aandacht gevraagd voor de doeners in de kerk. Ik vind het op zichzelf wel naar om een deel van de gemeente zo te ‘labelen’, maar dat is dan even niet anders. Men bedoelt aandacht te vragen voor hen die niet zozeer op theoretische kennis (het hoofd), maar meer op praktische kennis (de handen) gericht zijn. Ook voor hen dient de prediking toegankelijk te zijn. En eerlijk is eerlijk: dat mogen met name de predikheren zich best ter harte nemen. Als we ervan doordrongen zijn, dat het bij uitstek door de prediking is dat de Heere zalig maakt die geloven, dan kunnen we ons niet voldoende inspannen om het allen aan het hart te leggen, van jong tot oud, van klein tot groot, van denkers tot doeners.

De prediking dient menselijkerwijze zo toegankelijk mogelijk te zijn, dat wil zeggen: begrijpelijk. Ik onderstreep dat van harte. Dat heeft niets te maken met plat of arm taalgebruik. Het mag zorgvuldig, eenvoudig en begrijpelijk zijn. En dat voor jongere gemeenteleden dan – om maar iets te noemen – taalgebruik van eeuwen her niet erg begrijpelijk is, begrijp ik dan wel weer. De taal dient te passen bij het Woord, bij de hoorder én bij de prediker. Gedachtegangen dienen duidelijk te zijn en samenhangend. En zo kun je nog wel even doorgaan. Toch vraag ik mij weleens af, of in het verstaan van de geestelijke dingen het verschil tussen denkers en doeners inderdaad zo groot is. In elk geval is die tegenstelling lang zo absoluut niet, als weleens beweerd wordt.

De denkers werken vooral met het hoofd en de doeners met de handen, dat is – heel vereenvoudigd – het idee. Uiteraard doet niemand alleen het een of het ander. In de prediking gaat het toch bovenal om … het hart?! Wie en hoe we ook zijn, dáár dient het zaad van het Woord te vallen, te ontkiemen en vrucht te dragen. Gaat het dan in de prediking niet duidelijk uitleg, duidelijke toepassing in een geestelijke eenvoud? En dat te verstaan, vraagt om de werking van de Heilige Geest. Zo, dat het denkers en doeners tot nadenken stemt. Zo, dat hen beiden aan het hart wordt gelegd, dat er bij de Heere doen aan is … voor de grootste der zondaren.

Er gaan soms preekwerkstukken door je handen, waarbij zoveel gezegd en uitgelegd en toegelicht wordt, dat je er – zelfs als denker – moe van wordt. Er zijn er ook waarbij de vertelde voorbeelden en voorvallen, ervaringen en verhalen zo overvloedig zijn, dat er geen doen aan is om de draad erin te vinden. En dan zijn het vingeroefeningen van mensen die bezig zijn zich te bekwamen. En precies de fouten maken die je zelf ook gemaakt hebt. En soms nog altijd maakt … Maar goed: mensen die nog bezig zijn te bekwamen, zijn vaak nog heel goed in staat om daar wat aan te doen.

Zijn de tegenstellingen wel zo groot? Worstelen denkers en doeners in zekere zin niet met dezelfde moeite? Namelijk om het Woord te verstaan. En dan nog. Een mens getroost zich van zichzelf uit niet veel moeite om zover te komen. Wie en hoe we ook zijn. Soms zeiden mensen: ‘Dominee, u zou eens wat eenvoudiger moeten preken …’ En als we dan de intussen beroemde indeling erop loslaten, moeten we concluderen: het waren nogal eens denkers die dat zeiden … En andersom kun je je ontroerende voorbeelden bedenken van doeners die er alles aan deden (!) om het gepredikte Woord te verstaan.
Terug naar het verschil tussen denkers en doeners. Ik meen dat predikers zich hier terdege rekenschap van moeten geven. En meer dan dat. Het mag te horen zijn. Tegelijk: laten ze zich vooral dicht bij het hart van het Evangelie ophouden. En dat is Christus en Die gekruisigd. En dan mag er de verwachting zijn, dat het naar het hart gaat! Van denkers en doeners. Bij Hem ontmoeten die elkaar. Zowel de zondares die de voeten van Jezus zalft, als Nicodemus die bij de begrafenis van Jezus mirre en aloë aandraagt. Hier vinden doeners en denkers elkaar. En ze verstaan elkaar. Van hart tot hart.

Dit artikel werd u aangeboden door: Hersteld Hervormde Kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 december 2013

Kerkblad | 20 Pagina's

Denkers en doeners

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 december 2013

Kerkblad | 20 Pagina's