Ds. Tj. De Jong (1942-2014)

Al enige tijd was ds. Tj. de Jong ernstig ziek. Zondag 6 oktober 2013 preekte hij voor het laatst in twee zondagse erediensten, in Wijk bij Heusden. Enkele dagen later moest hij een dienst in Harskamp noodgedwongen afbreken. De avond daarop sprak hij nog kort in Zwaagwesteinde. Toen was het voorbij. Het ging niet meer. Alles in te moeten leveren viel hem zwaar. Hij wilde nog zo graag blijven preken. Hij wilde nog zoveel doen. Er lag nog zoveel stof tot schrijven. Maar de kanker zette door. Na een kleine opleving rond de jaarwisseling besloten de artsen begin april dat verder behandelen door middel van chemokuren geen zin meer had. u ging het in snel tempo bergafwaarts. Tegen het einde van dinsdagmiddag 15 april jl. verwisselde hij thuis – omringd door zijn vrouw en alle kinderen – de tijd met de eeuwigheid.

Tjitze de Jong wordt op 30 mei 1942 geboren in het Friese Rinsumageest. Zijn vader is werkzaam in de zuivel. Het gezin De Jong komt na de oorlog in het Brabantse Genderen te wonen. Moeder overlijdt al binnen een paar jaar, op 32-jarige leeftijd aan leukemie. Tjitze, de oudste van drie kinderen, is dan 6 jaar. Zijn vader hertrouwt enkele jaren later met een jongere zus van zijn overleden vrouw. Er worden nog twee kinderen geboren. Na de mulo en het gymnasium volgt Tjitze de studie theologie te Utrecht. Op 4 oktober 1969 begint hij zijn ambtelijke loopbaan in Nieuw-Lekkerland. Kort daarvoor is hij in het huwelijk getreden met Kunie van Gammeren, het meisje dat bij hem in de klas heeft gezeten. Het huwelijk wordt gezegend met zes kinderen.

In 1974 leidt de weg naar Garderen, op de Veluwe. Drie jaar later wordt ds. De Jong zendingswerker in het toenmalige Rhodesië, zuidelijk Afrika. Deze periode heeft slechts een paar jaar geduurd, maar wel een blijvend stempel op hem gedrukt. Na terugkeer woont het gezin een tijdje in Doornspijk. Ds. De Jong gaat lesgeven aan de Willem Sluiterschool in Rouveen. In 1980 wordt hij bevestigd in het Zeeuwse Poortvliet. Voor de tweede maal verbindt hij zich aan de gemeente van Garderen, in 1985. Hier zal hij zeven jaar blijven tot aan zijn vertrek naar zijn laatste gemeente Staphorst. Deze gemeente dient hij tot aan zijn emeritaat, en ook nog een poosje daarna. Te Staphorst maakt hij de gebeurtenissen van de kerkscheuring van 2004 mee, die hem diep raken. Dankbaar is hij dat de plaatselijke hervormde gemeente in zijn geheel bijeen blijft en niet meegaat in de PKN. Het afscheid van Staphorst enkele jaren later valt hem zwaar. Hij en zijn vrouw blijven er wel wonen, te midden van de meeste van zijn kinderen en kleinkinderen. In Vriezenveen, Maartensdijk en met name Harskamp verricht hij kerkelijk werk. Dienaar van het Goddelijke Woord blijft ook na zijn emeritering de kern van zijn bestaan.

Ds. De Jong raakt in de jaren ’80 nauw betrokken bij het blad Het Gekrookte Riet. Jarenlang vormt hij de eindredactie ervan. Tal van bezinnende artikelen, waaronder vele boekrecensies, schrijft hij ervoor. Verder zet hij zich onder meer in voor de SGP, de Gereformeerde Bijbelstichting, Adullam gehandicaptenzorg, het reformatorisch onderwijs, Timotheos en de Mbuma Zending. Voor de laatste stichting reist hij meerdere malen naar Zimbabwe, Kenia, Malawi en Schotland. Ds. De Jong heeft veel gepreekt. Zondags en ook doordeweeks, zowel in de eigen gemeente als daarbuiten. Menig huwelijk heeft hij bevestigd. Vele begrafenissen heeft hij geleid. Hij preekte ontdekkend en separerend. Telkens wees hij op Christus, Die door Zijn dood het recht van God vervuld heeft, en door Wie alleen de zondaar gezaligd wordt. Hij was nuchter, wars van gemoedelijkheden en bezat een evenwichtig oordeel. Hij had een heldere kijk op vele dingen in gezin, kerk, politiek en samenleving. Zijn preken bereidde hij grondig voor. Hij maakte werk van de exegese. Kenmerkend voor hem was hoe hij elke preek begon: ‘Mijn geliefde medereizigers met mij op weg en reis naar een nimmer eindigende eeuwigheid.’

Tamelijk zwijgzaam is ds. De Jong ten aanzien van zijn geestelijke leven geweest. Op de kansel is hij in zijn element. Daar laat hij meer dan eenmaal iets van zijn binnenste zien. Tijdens de laatste periode van zijn leven laat hij echter meer dan hij ooit heeft gedaan in zijn hart kijken. Hij ondervindt een grote strijd. Hij moet gevoelig doormaken wat het betekent ‘in de duisternis te wandelen en geen licht te hebben’ (Jes. 50:10), waarover hij de laatste keer dat hij ’s zondags voorging, heeft gesproken. Hoewel er ogenblikken zijn van vreugde en een uitzien vanwege Christus en Zijn voorbidding, overheerst de strijd tot het einde toe. Deze strijd gaat met de lichamelijke afbraak gepaard. Tjitze de Jong ervaart wat het betekent dat alle zeilen van zijn levensscheepje gestreken gaan worden, aleer hij de haven van zijn begeerte bereikt (Ps. 107:30). De Heere brengt, dwars door het angstige en duistere van de beproeving heen, ten slotte Zijn moegestreden kind thuis.

Zeven dagen later, op dinsdagmiddag 22 april jl., wordt het lichaam van ds. De Jong ter aarde besteld. In het kerkgebouw van de Hersteld Hervormde Gemeente te Staphorst gaat schrijver dezes voor in de rouwdienst. Dit gebeurt op verzoek van ds. De Jong. Tijdens de rouwdienst wordt gesproken aan de hand van Hebreeën 13:13,14: ‘Zo laat ons dan tot Hem uitgaan buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragende. Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende.’ Hierna wordt de baar gevolgd door een schare van naar schatting bijna 1800 personen, waaronder vele (oud )gemeenteleden, (oud )ambtsdragers en voorgangers uit meerdere kerken. Van de Free Presbyterian Church of Scotland wonen Rev. J. MacLeod, Rev. M. Mloyi (Zimbabwe) en diens vrouw, alsook Mr. D.P. Rowland van de Trinitarian Bible Society de rouwplechtigheid bij. Na de teraardebestelling wordt aansluitend eerst het woord gevoerd door de plaatselijke predikant, ds. B. Reinders. Daarna spreekt de oudste zoon, Sytse de Jong, een dankwoord uit. Ten slotte spreekt ds. K. Veldman als vriend en mede namens de stichtingen en organisaties waarin ds. De Jong heeft deelgenomen.

Na terugkeer in de kerk wordt de plechtigheid door schrijver dezes besloten met het lezen van 2 Petrus 1:12-21, en dankgebed. De allerhoogste God vertrooste mevr. De Jong, haar kinderen, kleinkinderen, schoonmoeder en verdere familie met Zijn vrije genade in Christus Jezus. Hij heilige de roepstem die van het sterven van ds. Tj. de Jong uitgaat aan het hart van velen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen