Moeder worden

Mede hierdoor bestaat er een speciale band tussen een moeder en haar kind; zo’n moederband is uniek, vol van liefde (in Titus 2:4 wordt een speciaal woord voor ‘moederliefde’ gebruikt). De Hebreeuwse woorden voor ‘moederschoot’ en ‘ontferming’ zijn nauw verwant. Een moeder ontfermt zich in liefde over haar kind; dat doet zij vol emotie. In zo’n houding klopt haar moederhart; bij zo’n houding voelt een kind zich veilig en geborgen. Het is dan ook bijna ondenkbaar dat een moeder haar zuigeling vergeet en zich niet over haar kind ontfermt (vergelijk Jes. 49:15).

Genesis 3
Vanuit Genesis 3 weten we echter, dat dit mooie er niet altijd is, maar vaak te lijden heeft vanwege de gevolgen van de zonde. Het moederschap wordt gekoppeld aan smart. Met smart kinderen baren. Het kan zelfs zo zijn, dat de moeder sterft bij de geboorte van haar kind (zie Rachel, Gen. 35:16-19). Wat een onpeilbaar verdriet brengt dit met zich mee voor de achterblijvers. Maar de smart van het baren heeft ook een andere spits: het kleine baby’tje – hoe lief en teer het er ook uitziet – heeft evenals de ouders te maken met de erfzonde. Het kind zal verkeerde keuzes maken, het zal de ouders verdriet doen, maar bovenal zal het hierdoor zondigen tegen de HEERE (hierover meer in een volgend artikel).

Kinderloosheid als pijnpunt
De Bijbel is er duidelijk en eerlijk in, dat niet elke vrouw het voorrecht zal genieten om moeder te mogen worden. Als een vrouw elke maand merkt dat de gave van het moederschap haar weer niet geschonken wordt, kan dat een bron van verdriet worden. Telkens weer die pijnlijke ervaring: anderen wel, en ik … Het kan uitgroeien tot een grote beproeving. Dit wordt alleen maar erger als ‘meelevende’ omstanders zonder goed te luisteren verkeerde conclusies trekken. Ook in Bijbelse tijden werden er pijnlijke, negatieve opmerkingen gemaakt in de richting van vrouwen, die kinderloos waren. Als Hagar ziet dat zij zwanger is, wordt Sarai veracht in haar ogen; alsof Hagar denkt: ‘Ik wel, en u niet!’ Ook voor Peninna is het punt van de kinderloosheid van Hanna reden om het haar moeilijk te maken; de bewoording in 1 Samuël 1:6 (tegenpartijdige, tergen, vergrimmen) zet als het ware dikke zwarte strepen onder de scherpe woorden van Peninna, waarmee ze Hanna verwondt. Kinderloosheid werd in Bijbelse tijden als reden voor smaadheid beschouwd. In Kanttekening 27 bij Genesis 30 worden twee redenen genoemd: ‘I. Omdat de onvruchtbaren van de belofte aan Abraham gedaan, aangaande de vermenigvuldiging van zijn zaad, schenen uitgesloten te zijn. II. Omdat zij waren buiten de hoop, die zij anders hebben konden, dat de Messias, [die uit het zaad van Abraham voortkomen moest] van hun nakomelingen een zou worden.’ Wat is het voor ons een voorrecht om te weten dat de angel uit dit punt van smaadheid verdwenen is door het Kind, Dat al aan Eva beloofd is. Wie door genade mag leven vanuit het geloof in de Heere Jezus Christus, mag de zorgen en vragen rond kinderloosheid bij Hem brengen; Hij kan kracht en moed geven om ook op dit punt de weg met Hem te gaan.

Verlangen naar moederschap om zelf …
In de tenten van Jakob worstelen Lea en Rachel met vragen rondom moederschap en kinderzegen. Maar wie Genesis 29:31-30:24 goed leest, krijgt wellicht het bange vermoeden dat deze twee vrouwen niet altijd op de juiste hoogte hiermee bezig zijn. Het lijkt er alles op dat het verlangen naar moederschap voor Rachel een obsessie dreigt te worden. Haar kinderloosheid brengt haar richting radeloosheid; ze zegt dan ook tegen Jakob: ‘Geef mij kinderen, of indien niet, zo ben ik dood’ (Gen. 30:1b). Uit deze uitspraak is af te leiden dat het moederschap het enige is waar Rachel nog voor leeft; als ze geen moeder kan worden, heeft het leven voor haar geen zin meer. Het is een noodkreet, waaruit blijkt dat de blik van deze vrouw flink vertroebeld is.

Maar er is nog meer aan de hand met de vrouwen van Jakob. Het heeft er alles van weg dat Lea en Rachel het krijgen van kinderen inzetten in hun strijd om de gunst van Jakob te winnen of behouden. Bij de geboorte van haar eerste zegt Lea: ‘omdat de HEERE mijn verdrukking heeft aangezien, daarom zal mijn man mij nu liefhebben’( Gen. 29:32). In het eerste deel van deze uitroep noemt ze de HEERE, maar in het tweede deel blijkt ze zeer gericht te zijn op eigenbelang. In dit laatste licht ziet zij ook de geboorte van Levi; ze meent dat het baren van drie zonen de oorzaak is waardoor Jakob haar zal liefhebben (Gen. 29:34). Beide zussen gaan heel ver om hetzelfde doel te bereiken: moeder worden van nog meer kinderen, om zo toch maar de liefde van Jakob te winnen. Dit verlangen naar moederschap getuigt van een ik-middelpuntige houding: als IK maar kinderen krijg, als IK op die manier maar de liefde van mijn man ontvang. Is iemand, die niet verder kan kijken dan dit eigenbelang, wel op de juiste weg?

Verlangen naar een kind tot Gods eer
Hanna gaat heel anders met haar kinderloosheid om. Ook voor haar is het een bron van verdriet (mede vanwege de houding van Peninna). Maar Hanna kiest een uitnemender weg: zij brengt haar nood in het gebed bij de HEERE. Bitter bedroefd huilt ze het uit. Ze vraagt of de HEERE aan haar wil gedenken en haar een zoon wil geven. Niet om hem bij haarzelf te houden, niet om hem voor haarzelf te houden; maar met de bede dat het kind mag leven in dienst en tot eer van de HEERE. In deze houding is iets te zien van het geloof van Hanna. Zij noemt zichzelf een dienstmaagd en laat daarin merken dat ze zich afhankelijk weet van de HEERE. Ze bidt om een zoon, die ze niet als haar ‘eigendom’ zal beschouwen; ze zal hem overgeven in de hand van de HEERE. Tot Zijn eer. Vanuit dat perspectief verlangt zij naar het moederschap en wordt haar wens verkregen (zie 1 Sam. 1:27-28).

Gebed voor kinderen, gebed voor moeders
Wie met vragen naar het moederschap te maken heeft, mag ze met Hanna neerleggen voor het aangezicht van de HEERE. Wat is het goed als man en vrouw ook in die dingen één zijn en samen deze tere zaken bij Hem brengen. En als een vrouw mag merken dat de HEERE het gebed verhoord heeft, dat Hij in haar lichaam een kindje laat groeien, dan zal de dank in het hart van man en vrouw opwellen. Er zullen gebeden opgezonden worden tot de HEERE of Hij Zijn zorgende hand blijvend wil uitstrekken over de moeder. Én er zal gesmeekt worden of de HEERE ook voor dat ongeboren kindje wil blijven zorgen, zodat het te Zijner tijd geboren mag worden, en daarna mag leven tot Zijn eer.

Ede, mevr. drs. M.A. Buitink-Heijblom

Moederschap
Dit is het eerste van drie artikelen over Moederschap (in Bijbels licht). De andere artikelen zullen D.V. handelen over ‘Moeder zijn’ en ‘Moeder in Israël’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen