Zesde kruiswoord

Soms heb je maar één woord nodig. Eén woord als uiting van je hele hart. In onze vertaling zijn het drie woorden. In het Grieks is het één woord. Eén woord uit de mond van Christus. Daarom sprak Jezus dat vijfde kruiswoord uit. Daarom moest Hij drinken. Om met extra kracht het zesde kruiswoord uit te kunnen spreken. Als Jezus de edik genomen heeft, klinkt Zijn stem opnieuw. ‘Het is volbracht!’ Niet als een laatste zucht, maar als een triomfkreet. In het vierde en vijfde kruiswoord roept Jezus vanuit de diepte. Maar in het zesde en zevende kruiswoord roept Jezus als Overwinnaar. In het vijfde kruiswoord is Hij volkomen mens. En in het zesde kruiswoord is Hij volkomen God.

Jezus wist al in vers 28 dat alles volbracht was. Maar nu moet alles om Hem heen het nog horen. Het is dan wel één woord, maar niemand kan dat ene woord missen. Het eerste kruiswoord is gesproken tot Zijn Vader. Het tweede tot de moordenaar. Het derde tot Zijn moeder. Het vierde tot God. Het vijfde tot de soldaten. En het zesde kruiswoord is een woord zonder adres. Een woord voor alle tijden en voor alle plaatsen. Een woord voor de hemel en voor de aarde. Een woord voor toen en voor nu. Alles rond dat zesde kruiswoord is doordrenkt van dat ene woord. Het is het centrum van Zijn stervensfase. De verzen 28 t/m 30 zijn vervuld met dit woord. ‘Jezus, wetende, dat nu alles volbracht was, opdat de Schrift zou vervuld worden.’ ‘Daar stond dan een vat vol edik.’ ‘En zij vulden een spons.’ De Schrift vol gemaakt. Een vat vol edik. En een volle spons.

Het woord ‘volbracht’ heeft vanuit het Grieks drie betekenissen. Er is betaald. Er is voldaan. Dat is de eerste betekenis. Wij staan schuldig tegenover onze Schepper. Maar nu is de Heere Jezus gekomen om die schuld te betalen. Om die rekening die aan ons is gericht te vereffenen. Aan wie heeft Hij betaald? Aan de Vader in de hemel. Voor wie is de Heere Jezus gestorven? Voor Zijn Vader in de hemel. Nog nooit had er een woord geklonken op deze aarde dat aangenamer was voor God. Nu is God verzoend. En daarom moeten alle mensen het horen: ‘Laat u met God verzoenen.’

Het woord ‘volbracht’ heeft nog een betekenis. Het is vervuld. Christus heeft aan God voldaan. Maar Hij heeft ook de wet vervuld. God gaf aan Israël de ceremoniële wetten. Telkens weer werd er een lammetje geslacht. Maar nooit was het genoeg. Al dat bloed dat daar vergoten is. Elk facet van de tabernakel. Het wees alles heen naar Golgotha. Het bloed dat dagelijks stroomt bij de tabernakel. Dat stolt in het verzoenende bloed van Christus. Het begon met Zijn besnijdenis. Daar vloeide Zijn eerste bloed over de aarde. En het eindigde in die speersteek aan het kruis. Daar verloor Hij Zijn laatste bloed. God gaf aan Israël de Tien Geboden. De geboden die ons aanklagen. Jezus is gekomen, niet om deze geboden af te schaffen, maar om deze geboden te vervullen. Hij is gekomen om te leven zoals ik had moeten leven. Hij is de Tweede Adam. De Mens zoals God die had bedoeld. Hij heeft de wet vervuld. Maar ook heeft Hij de vloek van de wet op Zich genomen. De straf die wij hebben verdiend. En nu is er zelfs voor de grootste der zondaren vergeving bij het kruis. Als u maar schuilt achter het bloed van het Lam. Dan heeft God niets meer op u tegen. Dan ziet Hij niet u, maar Zijn Zoon. En u alsof u nooit één zonde had gedaan. Het vierde kruiswoord was het centrum. Het derde en het vijfde kruiswoord gaan over het dagelijkse. Het tweede en het zesde kruiswoord gaan over het geestelijke.

Het woord ‘volbracht’ heeft nog een derde betekenis. Het is voleindigd. Die hele weg van de kribbe naar het kruis heeft Hij nu gelopen. Er is nu een einde gekomen aan Zijn lijdensweg. Vluchtend moest Hij naar Egypte. Wat heeft Hij een ongeloof gezien. Wat heeft Hij daaraan geleden. En dan aan het einde van Zijn leven. In de hof van Gethsémané druppels bloed gezweet. Verschenen voor de kerkelijke rechter en voor de wereldlijke rechter. Gegeseld en bespot. Geleid naar Golgotha. Verloochend door Petrus. Verlaten door de discipelen. Aan het kruis genageld en bespot. En dan aan het kruis al die woorden. Hij cijferde Zichzelf helemaal weg. En dan dat diepste lijden. Van God verlaten.

Maar nu is het voorbij. Dat waar Hij zo tegen opzag. Dat kan nooit meer terugkomen. Er is betaald. De wet is volgemaakt. De vloek is weggedragen. Gehoorzaam geweest tot in de dood. Nu kan Hij Zijn loop voleindigen. Nu is het doel van Zijn leven bereikt. Daarom roept Jezus het uit: ‘Het is volbracht!’ Als een triomfkreet. Dat is Evangelie voor een zondaar. Wie van dit Evangelie leeft, mag eenmaal met Paulus zeggen: ‘Ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof behouden.’ Hoe kunt u uw loop voleindigen? Als u het geloof behoudt. Hoe kunt u het geloof behouden? Als u alleen Christus overhoudt.

Zie het Lam aan het kruis daar op Golgotha,
als de Koning der Joden wordt Hij veracht.
Zie de liefde voor ons in Zijn ogen staan,
als Hij roept: ‘Het is volbracht’.

Schiedam, ds. L. Krooneman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen