Een lege plaats in huis (2)

Bitterheid

Naomi ging met haar man en twee kinderen naar Moab, om de honger in Israël te ontvluchten. Maar in Moab nam God haar man en twee zonen weg. De Almachtige deed haar grote bitterheid aan (Ruth 1:20). Ze zegt zelfs, dat de Almachtige haar kwaad aangedaan had (vers 21). Job gebruikt nog scherpere bewoordingen: “Gij zijt veranderd in een wrede tegen mij; door de sterkte Uwer hand wederstaat Gij mij hatelijk.” (Job 30:21). Wat was het probleem bij Ruth en Job? Ze keken alleen naar Gods hand en keken niet meer in Gods hart. Ze leefden uit het gevoel en niet meer uit het geloof.

Leeg

Bitter is het, als een gelukkig huwelijk door de dood ontbonden wordt. Het wordt soms gezegd, dat het verliezen van een kind erger is dan het kwijtraken van man of vrouw. Want een kind is bloed-eigen, een man of vrouw niet. Daar staat tegenover dat je met je man of vrouw dingen bespreekt, die je niet kunt bespreken met een kind. Dus laten we niet generaliseren. Ieder voelt zijn eigen pak het beste. Een weduwe of weduwnaar is een boom die in tweeën is gespleten. Er is een lege plaats in huis en die leegte wordt gevoeld. God zei tegen Ezechiël: “Mensenkind, zie, Ik zal den lust uwer ogen van u wegnemen door een plaag.” (Ezech. 24:16), en met die lust van zijn ogen bedoelde God Ezechiëls vrouw.

Hulpeloos

God heeft het huwelijk o.a. ingesteld met de bedoeling dat man en vrouw elkaar tot een hulp zouden zijn. Dat betekent dat een weduwe of weduwnaar letterlijk ‘hulpeloos’ is. Je staat er alleen voor. Zijn er kinderen, dan moet je vader en moeder tegelijk zijn, om te ervaren dat dat helemaal niet kan. Er zijn niet alleen het verdriet en de eenzaamheid, maar ook de praktische problemen waar een alleenstaande mee te maken krijgt. Je hebt hulp nodig, en die moet je leren vragen. “Welgelukzalig is hij die den God Jakobs tot zijn Hulp heeft, wiens verwachting op den HEERE zijn God is” (Psalm 146:5).

Overleven

Zeker voor de weduwe of weduwnaar die achterblijft met jonge en opgroeiende kinderen, is het leven menigmaal een strijd, een ‘overleven’. In alle drukte kan er toch eenzaamheid zijn. Misschien is mijn lezer zo iemand. Dan wil ik u vragen, of de Heere een land van uiterste donkerheid voor u is (Jer. 2:31). Hij heeft een nauw oog over weduwen en weduwnaars. Hij heeft uw man of vrouw niet weggenomen om u in de wanhoop te laten omkomen! Soms vraagt God het onmogelijke van een mens, maar als Hij dat doet, dan wil Hij ook het onmogelijke geven. Zou iets voor Hem te wonderlijk zijn?

Toevlucht

Wat heeft de lege plaats u gebracht? Bittere gedachten van God? Of bittere gedachten van de zonde? Dat is nogal een verschil. We zijn zo geneigd om ons verdriet te koesteren, maar wie zich terugtrekt in het zelfbeklag, moet er ook weer uit komen. Het woord van Paulus is zo waar: “Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.” (2 Cor. 7:10). Zorg goed voor uzelf, zeker als er niemand is die voor u zorgt en u altijd voor anderen moet zorgen. Contact met mensen die u verstaan is heel belangrijk. Maar boven alles is de toevlucht tot de God der hoop (Rom. 15:13).

We zijn zo geneigd om ons verdriet te koesteren, maar wie zich terugtrekt in het zelfbeklag, moet er ook weer uit komen. Het woord van Paulus is zo waar: “Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.”

Voetstappen

Ook in deze rouw is de diepste vertroosting te vinden in de lijdende Knecht des Heeren. Denk aan Hem als Hij worstelt in Gethsemané. Wat is Hij daar eenzaam geweest. Zelfs zijn liefste discipelen konden niet een uur met Hem waken. Ze begrepen er niets van. Moet u een onbegrepen weg gaan, en is deze Borg geen onbekende voor u gebleven? Is het u dan geen eer als u Zijn voetstappen mag drukken? En als deze Borg u onbekend is, ziet u dan niet hoe dichtbij Hij is in uw omstandigheden? Hij is de Vriend van middernacht, Die in de grootste duisternissen het dichtste bij is. Kleef Hem maar aan, Hij is de Man van de weduwen en de Helper van weduwnaars. Als Hij u dan later vraagt: “heeft u ook iets ontbroken?” (Luc. 22:35), dan zult u Hem zeggen: “Niets. Want U was mijn alles en U nam mijn man of vrouw weg, opdat ik zou weten wat ik aan U had. “Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten en mijn Deel in eeuwigheid.” (Psalm 73:26).

Nieuw-Lekkerland, ds. J. van Meggelen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen