De nieuwe hemel en de nieuwe aarde als nieuwe schepping

Geheiligd door de Geest van God

De nieuwe hemel en de nieuwe aarde is een hemelse woonplaats waar de frisse bries van de Geest van God voortdurend waait. Alle zondigheid van de mens is uitgebannen. Het is verbrand met vuur met de vernietiging van al het zondige aardse. Openbaring 21 wijst ons erop: En de zee was niet meer. De zee is daar een type van de zondigheid, die in deze wereld is gekomen, maar in de nieuwe hemel en de nieuwe aarde verdwenen zal zijn.

Vrolijkheid en verheuging

Aan Jesaja is het helder voor ogen gesteld door de HEERE. Want zie, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden en zullen in het hart niet opkomen. Maar wees gijlieden vrolijk en verheugt u tot in der eeuwigheid in hetgeen dat Ik schep; want zie, Ik schep Jeruzalem een verheuging en haar volk een vrolijkheid. En Ik zal Mij verheugen over Jeruzalem, en vrolijk zijn over Mijn volk; en in haar zal niet meer gehoord worden de stem der wening, noch de stem des geschreeuws (Jesaja 65:17-19).

Vruchten van de Geest

De nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal doordrenkt zijn van de vruchten van de Geest. Gods Geest heeft de nieuwe hemel en de nieuwe aarde vernieuwd, waardoor al het verdriet verdwenen zal zijn als sneeuw voor de zon. Jesaja schrijft hier zo treffend van. Vrolijkheid en verheuging is de toon die daar gezet wordt. Alle verdriet en rouw zal daar niet meer gehoord worden. De vruchten van het zondige vlees zijn vergaan. Zonde, dood, rouw, jammerklacht en moeite zal er niet gekend worden (Openbaring 21). De Geest zal Zijn jubeltoon inzetten, vanwege het verlossingswerk van Christus Jezus.

De heerlijkheid van God

In de nieuwe hemel en de nieuwe aarde staat de heerlijkheid van God centraal. God is in-Christus in de meest volmaakte vorm aanwezig onder de heiligen. In de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zal Gods heerlijkheid steeds heerlijker en volmaakter worden bezongen. Dat zien wij bij Jesaja 65 voortdurend naar voren komen. Het gaat om God. Steeds weer klinkt het als refrein: Ik schep… Ik schep… Ik schep… Ik zal Mij verheugen… Ik zal vrolijk zijn over Mijn volk…

Een aards geestelijk Koninkrijk

Deze geestelijke werkelijkheid van God heeft tegelijkertijd een aards karakter. Maar dan wel aards in de nieuwe zin van het woord. Jesaja spreekt immers ook over de wolf en het lam, die samen weiden en de leeuw, die stro eet als een rund. Wij kunnen met ons beperkte menselijke verstand slechts denken in de scheiding van aarde en hemel, omdat dit vandaag de dag ons blikveld is. De aarde hier beneden en de hemel hier boven. God schept echter een nieuwe hemel en een nieuwe aarde als een nieuwe eenheid. Dan zal er geen beperkt zicht meer zijn op een gescheiden hemel en aarde, maar dan zal het verlichte verstand ten volle zicht hebben op de eenheid die van God is. God zal van deze nieuwe aarde Zijn woonplaats maken, waardoor de hemel niet meer van de aarde verwijderd zal zijn. In het eschaton zal geen scheiding meer zijn tussen hemel en aarde. Daar zullen wij ten volle gaan begrijpen wat werkelijk de belofte van de HEERE aan Abraham betekent.

Belofte aan Abraham

Want toen beloofde de HEERE dat het land Kanaän als een eeuwigdurend bezit voor hem en zijn nageslacht zou zijn. Deze lijn mogen wij ook doortrekken naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Het land Kanaän is immers een type van de eeuwige sabbatsrust die er voor het volk van God overblijft. Zo schrijft de Hebreeenschrijver: Er blijft dan een rust over voor het volk Gods (Hebreeën 4:9). Dat is een sabbatsrust tot in der eeuwigheid… en dát op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.

Mysterie en zekerheid

Hoe meer wij nadenken over het nieuwe van de nieuwe schepping, hoe meer vraagtekens er bij ons naar boven komen. Wij hebben zo’n verduisterd verstand, juist ook als het om deze zaken gaat. Worstelt u hier ook mee? Of blijft u met uw ratio deze zaken overdenken? Ik zeg u, u komt er dan niet uit. Er staat (Gode zij dank!) niet: wij begrijpen de nieuwe hemel en de nieuwe aarde… maar wij verwachten… Jazeker…! Daarin is de Bijbel ons wel als een helder licht. Maar of ik het begrijp… dat is weer een tweede. Een mysterie voor mijn gedachten, maar een zekerheid in het geloof. Wij belijden het immers: ik geloof de wederopstanding van het lichaam en een eeuwig leven. De vloek over de zonde (de dood) blijft in het graf en zal op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde verdwenen zijn. Wat een wonder is dát…!

Uw toekomst…?

Tegelijkertijd dringt de vraag zich wel bij ons als lezer op: is dit uw toekomst? Het gaat op het scherpst van de snede in deze aardse werkelijkheid. Alle mensen zullen de eeuwigheid ooit binnengaan en Christus als Rechter ontmoeten. Wie Christus niet kent, is vervloekt, en ontvangt de meest gruwelijke en God-onterende eeuwigheid. Geen nieuwe hemel en nieuwe aarde voor hen. Maar wie in Christus is, is geborgen voor de eeuwigheid en ontvangt de meest glorieuze hemelse heerlijkheid op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Op grond van het verlossingswerk van Jezus Christus, onze Verlosser, ontvangen wij door het werk van de Heilige Geest de zaligheid van deze goede God. Alleen die God schenkt het eeuwige zalige leven op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. En dat aan mensen. Want die nieuwe hemel en die nieuwe aarde is er vóór de mens. En daarover in het slot een volgende keer meer.

Putten, kand. J.W. Baan

Jonathan Edwards (1703-1758)

Geen recreatio, maar nova creatio.

Edwards motiveert zijn benadering vanuit zijn verstaan van het begrip nieuw. De nieuwe hemel en aarde zijn volgens hem geen vernieuwde hemel en aarde. Evenmin is het voorstelbaar dat elementen uit de oude schepping worden meegenomen naar de nieuwe schepping. Er is dan ook geen continuïteit tussen de huidige schepping en de nieuwe stand van zaken in het eschaton. Deze aarde is een vluchtig ding in haar oorsprong en moet noodzakelijkerwijs tot zijn einde komen. Edwards spreekt dus niet over recreatio maar over nova creatio. Theologen als Bavinck en Calvijn spreken juist wel van recreatio. Voor Calvijn is de zuivering van de aarde niet een totale vernietiging van de aarde, maar er is ook een blijvend element van deze aarde. Bavinck meent dat men niet moest denken aan de vernietiging van de substantie, maar aan de verdwijning van deze wereld in haar door de zonde verwoeste gedaante. Substantieel gaat er dan niets verloren en het gaat dan niet om een nieuwe tweede schepping, maar om een herschepping van het bestaande. Edwards: “De eerste hemel en aarde is een letterlijke hemel en aarde, de nieuwe hemel en aarde is een geestelijk en eeuwige hemel en aarde”. De hele schepping, zowel uitwendig als geestelijk, zal worden gewijzigd en opnieuw worden gevormd. Toch laat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde een verrassende continuïteit zien met deze tegenwoordige tijd. Behalve de aanwezigheid van zonde, egoïsme, dood en lijden, worden veel aspecten van deze tijd overgedragen naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Wij moeten dan denken aan het lichamelijke bestaan (maar dan met een verheerlijkt lichaam), de ruimtelijke locatie (hoewel deze moeilijk te definieren is), de voortgang in de tijd (en dus op een oneindige manier tijdelijkheid), de muziek (of iets soortgelijks), de communicatie tussen de heiligen (hoewel zonder het gebruik van gesproken woorden) en de mogelijkheid om mensen van dit aardse leven te ontmoeten (maar dan in een hogere staat van bestaan).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen