Judas (6)

Sodom en Gomorra

Drie voorbeelden geeft Judas – ter waarschuwing en ter aansporing – van ontrouw jegens God. Eerst horen we van het ongeloof van het volk Israël. Daarna lezen we van de engelen die hun beginsel niet bewaard hebben. Nu komt de apostel met het derde voorbeeld: Sodom en Gomorra. En nu krijgen we in de strikte zin van het woord aanschouwelijk onderwijs. Immers de sporen van het gericht dat deze steden getroffen heeft zijn nog zichtbaar en tastbaar! De Dode Zee ligt daar tot op deze dag als een stille getuige van het ontzagwekkende oordeel dat ooit over deze steden werd voltrokken. Judas heeft het over “Sódoma en Gomórra, en de steden rondom dezelve”. In totaal richtte de straf zich immers over vijf steden. Met Sodom en Gomorra zijn ook de steden Adama en Zeboïm omgekeerd (Deut. 29:23). Enkel Zoar, de vijfde stad, wordt op Lots smeekbede door de Heere gespaard (Gen. 19:20-23). Sommige uitleggers suggereren dat deze steden door een zogenaamde stedenbond verbonden waren; wat heel goed mogelijk is. In elk geval waren ze kennelijk verbonden in het kwaad. En daarom verbonden in de straf.

Dit derde voorbeeld maakt duidelijk dat ontrouw, het zich afwenden van de Heere in ongehoorzaamheid, ook allerhande ontsporingen met zich meebrengt. Ook op seksueel gebied. De Schrift laat toch duidelijk uitkomen dat Sodom en Gomorra met name daarom berucht zijn. En wie denkt hier niet aan de aangrijpende taferelen van lang geleden, toen de mannen van Sodom zich wilden vergrijpen aan de gasten van Lot: de engelen die in de hoedanigheid van twee mannen gezonden waren om de stad te verderven. De zondige praktijken namen juist op dat vlak ontzettende vormen aan.

Op één punt is de uitleg van het tekstvers niet eenduidig. Het gaat over “Sódoma en Gomórra, en de steden rondom dezelve, die op gelijke wijze als deze gehoereerd hebben…”. Er zijn uitleggers die menen dat Judas hier bedoelt te zeggen dat de steden rondom Sodom en Gomorra op dezelfde wijze gehoereerd hebben als Sodom en Gomorra zelf. Anderen denken dat bedoeld is dat Sodom, Gomorra en de andere steden gehoereerd hebben net zoals het volk in de woestijn (voorbeeld 1) en de gevallen engelen (voorbeeld 2). Daarbij vatten ze het begrip “hoereren” dan figuurlijk op, wat vaker in het Oude Testament gebeurt, voor het ongehoorzaam worden aan God en het afwijken van Zijn wegen.

Een slechte reputatie

Hoe dat ook zij, dat deze steden als spreekwoordelijk goddeloos bekend staan, weet iedereen die thuis is in de Bijbel. De Heere Zelf noemt haar zonde “zeer zwaar” (Gen. 18:20). De uitwassen waren schrikbarend. Volgens de ene uitlegger had dat met name betrekking op het bedrijven van homoseksualiteit; anderen betrekken het op bestialiteit. Judas schrijft dat ze dit “nagegaan” zijn. Dat laat zien dat men opging in deze dingen. En hoeveel vragen de juiste uitleg ook geven mag, duidelijk is dat het verval en de verloedering op het vlak van de seksualiteit enorm geweest zijn. En dat maakt ook dit derde voorbeeld aangrijpend. Al was het maar omdat het een spiegel is, waarin we ontdekken hoezeer ook onze tijd en ons samenleven de trekken van deze steden vertoont. Maar ook daarom, dat dit derde voorbeeld duidelijk maakt wat de prijs is van het afwijken van de Heere. In welke vorm en op welke manier dat dan ook gebeurt. Het gericht over Sodom en Gomorra is ontzettend geweest. Menig Bijbelschrijver heeft het met huiver vervult. Menig Bijbelschrijver heeft dat gericht dan ook als afschrikwekkend voorbeeld zijn lezers voorgehouden. Daarin is Judas bepaald de enige niet. Mozes (Deut. 29:23) doet het en meer dan één profeet: Jesaja (13:19v), Jeremia (49:18), Amos (4:11) en Zefanja (2:9). Dat is dus een belangrijk onderdeel van de Bijbelse boodschap. De eeuwige straf is niet een residu van een middeleeuws godsgeloof, zoals vandaag de dag door menigeen gesteld wordt, het is de aangrijpende werkelijkheid van de toorn van God.

Huiveringwekkend voorbeeld

Ook wij kunnen alleen maar tot onze schade aan deze scherpe kanten van de Bijbelse boodschap voorbijgaan. Ook in dit verband zullen leringen wekken maar voorbeelden trekken. De smeulende resten van deze steden spreken boekdelen. Een stortregen van vuur heeft vier van de vijf steden geheel en al verwoest. Het moet een prediking zijn, een voorbeeld voor allen die goddeloos leven (2 Petr. 2:6). Er bleef van deze steden niets over dan wat in een apocrief genoemd wordt “een walmende woestijn”. Let wel: de streek die Lot ooit verkoos vanwege haar vruchtbaarheid! “…eer de HEERE Sódom en Gomórra verdorven had, was zij als de hof des HEEREN…” (Gen. 13:10). Die hof is vanwege de goddeloosheid en het gericht van God daarover veranderd in een land, dat dor en mat van droogte brandt, waar niemand lafenis kan krijgen.

Ook van dit derde voorbeeld van Judas zeggen we: “Opdat wij niet vergeten…”. Sódom en Gomórra zijn als bewijsplaatsen van Gods oordeel (Van Houwelingen). Geen zondaar zal het gewis verderf ontkomen als in het gericht door God wordt wraak genomen. En bedenken we dat Jezus Zelf meer dan eens voor die dag en die wraak gewaarschuwd heeft. Zoals in Mattheüs 11:24: “Doch Ik zeg u, dat het den lande van Sodom verdragelijker zal zijn in den dag des oordeels dan u”. Ontkomen zal enkel die zondaar, die komt voor rekening van Hem, Die verging in de vlam van het gericht – Christus.

Sommelsdijk, dr. P.C. Hoek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen