Deel 1: Het ongehuwd zijn in de Bijbel

In vijf artikelen hebben we wat opmerkingen gemaakt bij pastorale vragen rondom het huwelijk. Sommige ongehuwden die geen relatie hebben, zullen deze artikelen waarschijnlijk met een zucht hebben overgeslagen: weer over het huwelijk! Ik weet dat verschillende alleenstaanden of singles zich in de kerk vaak vergeten voelen, terwijl er ook bij hen vele vragen leven. In enkele artikelen willen we op wat pastorale vragen ingaan.

Is een ongehuwd leven incompleet?

Wat kan het moeilijk zijn als vrienden en vriendinnen verkering krijgen en trouwen en jij ongehuwd blijft, terwijl je toch ook graag iemand zou willen hebben om het leven mee te delen. De zinsnede ‘Het is niet goed, dat de mens alleen zij’ uit Genesis 2:18, vlak voordat Eva wordt geschapen, roept dan vragen op. Is het komen tot een huwelijk een soort verplichting? Is dan toch de ongehuwde staat van minder waarde dan de gehuwde? Is bijbels gezien een ongehuwd leven incompleet? De aangehaalde tekstwoorden wijzen allereerst op het huwelijk tussen één man en één vrouw. Dat is de samenlevingsvorm die God aan de mens gegeven heeft. Daar wijst ook de geslachtelijkheid op. De mens is gemaakt als man of vrouw, die lichamelijk en psychisch aangelegd is op een intieme relatie met iemand van het andere geslacht. Gods bedoeling met het huwelijk is dat man en vrouw er voor elkaar zijn en leven tot Zijn eer. Het huwelijksformulier noemt als eerste reden waarom God het huwelijk heeft ingesteld: ‘opdat de één de ander trouw zou helpen en bijstaan in alle dingen, die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren.’ Als tweede reden noemt het formulier het krijgen van kinderen. Uit de verbintenis tussen man en vrouw wordt ook het menselijk geslacht geboren.

De uitdrukking uit Genesis 2:18 geldt ook breder dan alleen ten aanzien van het huwelijk. De mens is in het algemeen aangelegd op de omgang met andere mensen. God schiep de mens als ‘mens in relatie’. Dat geldt ook voor alleenstaanden. Ook zij mogen genieten van de relatie die zij hebben met mensen om zich heen: met familie, vrienden en collega’s. Een ongehuwd leven hoeft daardoor niet incompleet te zijn. Wat kunnen ongehuwden voor anderen in hun omgeving tot grote zegen zijn. In het Oude Testament ligt het accent echter wel op het huwelijk. Denk maar aan de vele huwelijken die genoemd worden en aan de huwelijkspsalm 128 en het Hooglied, waarin Salomo de liefde van God tot Zijn volk verbeeldt door de liefde tussen man en vrouw.

Ongehuwd als een gave van God

Vinden we in het Oude Testament vrijwel geen gegevens over het ongehuwd zijn, in het Nieuwe Testament is dat anders. Dat zal te maken hebben met de veranderde samenleving. De apostel Paulus gaat in 1 Korinthe 7 in op het ongehuwd zijn. Hij doet dat als ervaringsdeskundige, niet geïnspireerd door de tijdgeest, maar geleid door de Heilige Geest (vers 40). Hij beveelt in dat hoofdstuk zelfs het ongehuwd zijn aan als hij in de verzen 6 en 7 schrijft: ‘Want ik wilde dat alle mensen waren, gelijk als ik zelf ben; maar een iegelijk heeft zijn eigen gave van God, de een wel aldus, maar de ander alzo. Doch ik zeg de ongetrouwden en de weduwen: het is hun goed indien zij blijven gelijk als ik.’ Paulus heeft van God de bijzondere gave van de onthouding gekregen en daardoor geen behoefte aan een huwelijk. Paulus ziet het ongehuwd zijn niet als een handicap en hij heeft het ook niet over incompleet of overgeschoten zijn. Hij beschrijft het bijna als een betere manier van leven. Zo kan hij zich des te beter inzetten in Gods Koninkrijk.

Hoewel hij het liefst heeft dat de mensen net als hij de gave van onthouding hadden – om zich ook zo helemaal in te kunnen zet voor de dienst van de Heere – geeft hij toe dat iemand ook een andere gave van God kan hebben ontvangen, zoals het verlangen om te trouwen.

Ongehuwd en gehuwd zijn beiden een gave van God, waarin er geen sprake is van meer of minder. Dit betekent dat een alleenstaande zich niet hoeft af te vragen of hij of zij de kracht heeft om het ongehuwd zijn aan te kunnen, net zomin als een gehuwde zich dat hoeft af te vragen. Als de Heere ons de ene of de andere gave geeft, wil Hij ons daarbij ook alles schenken wat nodig is. Het ongehuwd zijn kan soms meer als een kruis of een opgave dan als een genadegave van God ervaren worden. Bij alle relaties die je hebt, kom je ’s avonds als single toch weer alleen thuis. En kinderen en kleinkinderen zul je wellicht nooit krijgen. Vergeet dan echter niet dat de Heere zelfs een kruis kan veranderen in een genade.

Naast Paulus als het klassieke voorbeeld in de Bijbel van een ongehuwde man wordt als ongehuwde vrouw vaak Tabitha genoemd, een discipelin uit Joppe. We lezen nergens dat ze gehuwd of weduwe was en gaan er daarom vanuit dat het een alleenstaande vrouw was. In Handelingen 9:36-43 staat beschreven hoe ze veel mocht betekenen voor de gemeente. Vers 36 meldt dat ze ‘vol was van goede werken en aalmoezen, die zij deed’. Haar sterven bracht bij velen verdriet. Wanneer God haar door Petrus opwekt uit de dood, blijkt dat Hij nog verdere bedoelingen met haar leven heeft. Wat een genade.

Oud-Beijerland, Ds. J. Joppe

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen