Het Caterchetisch Onderwijs - pagina 14

V r a a g 3 : Z i j n u uwe zonden ook leed ? Ja, het is mij leed, dat ik tegen G o d gezondigd heb. V r a a g 4 : W a t hebt gij met uwe zonden bij G o d verdiend ? Z i j n toorn en ongenade, de tijdelijke en eeuwige verdoemenis. V r a a g 5 : O p W i e stelt gij dan uwe hoop ? O p mijn lieve Heere Christus. V r a a g 6 : Kent gij Christus ? E n tenslotte : W a a r o m wilt gij dan aan het Heilig A v o n d m a a l gaan ? V a d e r , wat betekent voor U de Doop ? V a d e r , hoe bereidt gij I I voor op het H e i l i g A v o n d m a a l ? E n straks, te midden van de Gemeente : Z o o n . dochter, kunt gij nu antwoorden op wat Gods knecht U vraagt ? Z i e , zo dacht Luther zich de ontwikkeling v a n het onderwijs, dat de ouders hun kinderen hadden te geven. In de mond v a n zovele volwassenen ligt het vaak zo : „Vader (of moeder) pleegde altijd te zeggen " O f : „Mijn vader zei altijd . . " O f : „Ik heb mijn moeder dikwijls horen zeggen " In verreweg de meeste gevallen gaat het dan over natuurlijke zaken. Waarschijnlijk hebben we nu begrepen de bedoeling v a n Luthers onderwijs in zijn Kleine Catechismus : hij hoopt op deze wijze te bereiken, dat kinderen, wanneer ze volwassen zijn, de antwoorden, die de ouders gaven op de door hen gestelde vragen en die ze hadden leren nazeggen, tot de hunne zullen maken. Hier vinden we totaal uitgebannen, hetgeen we tegenwoordig wel eens „intellectualisme" plegen te noemen. Het van buiten leren v a n de vragen, onbegrepen en in ieder geval zonder dat het hart er achter staat, moet niet worden gehouden als v a n enige waarde, al mag het ook niet zo zijn, dat nu onze jongeren gaan zeggen : „O ziet U w e l , als ik er niets v a n meen of begrijp, dan moet ik het ook niet leren". Zoals Luther de zaak stelde, kwam het geheel anders te liggen. D e vader geeft voor zichzelf het antwoord, en het kind leert'-het nazeggen, om het later zichzelf geheel tot eigendom te kunnen maken en het te kunnen doorgeven aan zijn kinderen. Bovendien hield hij op deze wijze vast aan de juiste verhouding tussen het gezin en de Gemeente, waar in het gesprek-thuis w e r d teruggekomen op wat er in de bediening des W o o r d s was naar voren gekomen. V o o r a l k w a m dit ook hierin uit, dat de kerk straks terug zou k o men op haar beurt op hetgeen er thuis was geleerd, wanneer de tijd was aangebroken om door belijdenis des geloofs toegang te vragen tot het H e i l i g Avondmaal. D a n had de Godsdienstige op13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen