Geef geen voorrechten prijs - pagina 4

houden met de vraag, wat we bezitten, onverdiend. W i j z e n we hierop onze kinderen niet, dan zijn zij straks als het volk, waarvan de Heere zegt in Jes. 1 : 3 : „Een os kent zijn bezitter en een ezel de kribbe zijns heren, maar Israël heeft geen kennis. M i j n volk verstaat niet". Iemand, die geld heeft, of andere tastbare en telbare bezittingen, maakt herhaaldelijk de balans op, stelt zijn inventaris samen. H i j weet het precies te vertellen, of hij iets mist, of hem wat is ontvreemd. H i j geeft v a n zijn bezit niets prijs, of hij moet er winst in zien ; er moet iets tegenover staan. Hebben wij kennis van hetgeen de Heere ons heeft toebetrouwd ? Hebben we dit kostelijk bezit steeds voor ogen ? Z o e k e n we er voor onszelf en voor onze kinderen winst mede te doen ? Is het niet meestal zo, dat we pas (althans wat uiterlijke zegeningen betreft) het gemis gevoelen van wat we eens uit Gods hand ontvingen, wanneer we dit kostelijke bezit moeten ontberen? D e Heere laat dat ons w e l eens gevoelen, om ons te brengen tot het waarderen van hetgeen H i j schonk. W e lezen in H o z . 2 : 7 en 8 : „Zij bekent toch niet, dat Ik haar het koren en de most en de olie gegeven heb ; en haar het zilver en goud vermenigvuldigd heb, dat zij tot de Baal gebruikt hebben. Daarom zal Ik wederkomen, en M i j n koren wegnemen op zijn tijd en M i j n most op zijn t i j d ; en Ik zal wegrukken M i j n w o l en M i j n vlas, dienende om haar naaktheid te bedekken". E n U gelooft toch wel met mij, dat de Heere het niet-waarderen van datgene, dat betrekking heeft op ons zieleleven, veel zwaarder zal aanrekenen, dan wat dient tot onderhoud v a n dit tijdelijk, en lichamelijk bestaan ? Het boos opzet v a n de vorst der duisternis is nu, al deze onverdiende en helaas veel te weinig gewaardeerde weldaden., ons te ontfutselen. Calvijn zegt ergens : „Hij is met de zonde gewapend tot ons verderf". Het is zijn werk, ons op allerlei wijze te bespringen, meestal w a n neer we er niet op bedacht zijn, om de kroon ons van het hoofd te nemen. U weet, dat deze uitdrukking wel eens wordt gebruikt, wanneer een meisje haar maagdom heeft prijs gegeven voor de' lusten des vleses, buiten echtelijk verband. M a a r waarom zouden wé niet moeten bedenken, dat even goed dit moet worden gezegd, wanneer we onze opvoeding vergooien, de tijd verkwisten, de gemeente des Heeren te schande maken in onze handel en wandel ? D e bede : „En leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons v a n de boze", moge bij de voortduur zijn gericht op het listig pogen van satan om, geholpen door onze boze begeerten, de voorrechten, die de Heere ons schonk, prijs te geven voor de zwijnendraf, die 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen