Het gevaar van het Syncretisme - pagina 10

U i t dit alles blijkt overigens, dat Baal de grote nationale godheid der Kanaanieten was. H i j was de beschermgod v a n hun staat. W e zien hier dan ook duidelijk de dwaasheid naar voren treden v a n Israël. D e geschiedenis leerde toch, dat de Kanaanieten, niettegenstaande al hun beschermgoden, in weerwil van het feit, dat elke stad een Baal eerde door zijn naam te verbinden aan hun stad en hun kinderen, toch voor het oog tier Israëlieten versmolten als sneeuw voor de zon, toen de Heere met Jozua en zijn volk optrok ten strijde. W e l k e Israëliet zou nu toch zo'n god willen dienen, die voor de G o d v a n Abraham, Izaak en Jacob slechts niet en ijdelheid is ? B a a l eren, w i l niet alleen zeggen : hem eren als de god der vruchtbaarheid, maar ook als de beschermgod v a n K a n a a n . Deze gedachte zou toch nooit en te nimmer kunnen bestaan met de gedachte der theocratie. D e Heere zou K o n i n g zijn in Israël ; H i j zou nooit dulden, dat er enig god naast H e m gediend zou worden. V o o r Israël bestonden er, toen Kanaan werd betreden, slechts drie mogelijkheden: èf dat het volk in gruwelijke ontrouw de dienst des Heeren prijsgaf voor die v a n de Baals ; óf dat dit volk aan een schandelijke vermenging zich zou schuldig maken van de dienst v a n G o d en de religie v a n het Kanaanietisch heidendom ; óf dat Israël de zuivere dienst des Heeren zou behouden, en leven. M e n heeft gepoogd de afgodendienst van Israël goed te praten. D e Israëlieten zouden de Baals en Astartes zijn gaan beschouwen als lagere goden, machten v a n lager rang, die ze konden dienen, zonder aan de dienst des Heeren in wezen ook maar iets te veranderen. E n we kunnen ons gerust w e l indenken, dat de vreselijke vermenging, die later zal uitlopen op de algehele verwerping van de dienst des Heeren, zo is begonnen. N o g wel eerbied voor de G o d der vaderen, maar toch ook w e l respect voor andere machten, die onbetwistbaar eveneens ingrijpen in het levenslot der mensheid. O n z e catechismus spreekt hier v a n „in de plaats v a n de ene ware G o d , die Z i c h in Z i j n W o o r d geopenbaard heeft, of benevens H e m , iets anders verzinnen of hebben, waarop de mens zijn vertrouwen zet". A c h , waarop stellen wij al geen vertrouwen buiten G o d ! O p geld en goed, op onze kracht en gezondheid, op sterkten, oorlogstuig, op vrienden en bekenden, op onze arts, op invloedrijke personen en gaat zo maar door. Afgoderij, w e l niet in die vorm, waardoor het Kanaanietisch heidendom zich kenmerkte, maar in de moderne vorm van de twintigste eeuw, 't L a g misschien wel voor de hand, zult U zeggen, dat Israël afgleed naar dit heidendom. H e t volk, dat op de woestijnreis reeds zoveel liefde betoonde voor het zien- en zinnelijke, zelfs aan de

10

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen