Het gevaar van het Syncretisme - pagina 9

van het heidendom. D e wereld is de kerk binnengedrongen. N o g wel niet 20, dat de dienst des Heeren wordt opzij gezet ; dat in ieder huis een afgodsbeeld s t a a t ; dat uiterlijk de Heêre niet meer gediend wordt. M a a r dan toch w e l zó, dat de Heere niet meer ontvangt, wat H i j eist: Israëls hele hart. D e eer, die H e m toekomt, wordt de Heere onthouden. Hozea zegt dat vlijmscherp en legt daarmede het practisch, dagelijks leven van de Israëliet b l o o t : „Gij hebt hoerenloon lief op alle dorsvloeren des korens" ( 9 : 11). A l s wij in uw dagelijks leven U bezig zien, dan omhelst ge Baal, dan verkeert ge met hem, dan hunkert ge naar wat hij U v a n uw akkers, van uw wijngaarden zal doen oogsten. In de tempel van Jeruzalem zouden we nog heel wat denken v a n dit volk. M a a r kom niet met hen in aanraking buiten de „kerk", want dan is het fout. D a n verwachten ze geen hulp en heil van de Heere, die Izaak zijn rijke oogsten en Jacob zijn schone kudden gaf, maar van de Baal. Z i j n kracht w e r k t in de natuur en daarom eert gij hem. W i j dienen geen Baal. E n toch is het ook voor ons de grote vraag, of we in ons dagelijks leven alles van de Heere verwachten, D i e regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren ons geeft op Z i j n tijd. M e n e n wij het met onze techniek, onze bedrijfsorganisaties, onze wetenschap, alles niet zelf te kunnen regelen ? Z i j n wij in ons dagelijks leven óók Christenen ? O f zijn we dan anders als Zondags, in de kerk ? W a n t daarover gaat het juist, als H o z e a zijn streng oordeel doet horen over Israël, dat hinkt op twee gedachten. V a n de godin Astarte zijn veel afbeeldingen gevonden ; van Baal is geen afbeelding gevonden. Hoogstwaarschijnlijk was de stier aan Baal gewijd ; deze toch was het zinnebeeld van kracht, voor het idee van de heiden het symbool v a n goddelijke mogendheid. M a a r in ieder geval dacht men Baal als een Baai des hemels. O o k hetgeen er plaats had op de Karmel wijst daarop : de Baaispriesters verwachten v a n de hemel het vuur, dat het hout v a n het offer zal doen ontvlammen. Baal M e l k a r t was trouwens de zonnegod bij de Phoeniciërs. Juist daarom moest Baal worden gediend op bergen en op hoogten ; hoe hoger de rook v a n het offer opsteeg, hoe meer kans op verhoring ; zo dacht men. In de Amarna-brieven wordt nog al eens genoemd Baal H a d a d , de G o d v a n het onweder en van de stortregens. Dat wijst ook op een „hemel-god". W e komen in het Oude Testament en ook bij hetgeen werd opgegraven verschillende namen voor Baal tegen. Iedere plaats van betekenis had een Baal. Me.n stelde er prijs op, Baal te hebben als beschermer v a n zijn stad. M e n ging zijn kinderen naar Baal noemen. N a m e n als A b i b a a l en A b i m i l k i komen veel voor onder de Kanaanieten ; mijn vader is Baal, mijn vader is M e l k a r t betekenen deze namen.

9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen