Het zenuwachtige kind - pagina 5

en opgewonden en zenuwachtig pratende papa ! Wat denkt u van de uitwerking ? Ieder kan dat in eigen kring wel eens nagaan. Maak u maar eens erg boos op uw kind, gaat u maar eens flink te keer. Wat zal meestal de uitwerking te zien geven ? Hebt u iets gewonnen ? Wel neen. En weet u hoe uw kind u in zulke gevallen ziet ? Schrik niet, maar ze beschouwen u menigmaal als een tiran. Op deze wijze kweekt u veelal verzet. In dit verband wil ik u de zienswijze eens noemen van een bekend Zwitsers paedagoog. Ferrière zei eens treffend : „Opwinding en zenuwachtigheid werken op kinderen als de storm op de duinen". Kunt u zich voorstellen wat hij bedoelt ? En nu is het onze bedoeling niet om maar alles te slikken, wat die „geleerde pieten" ons vertellen, maar we moeten de werkelijkheid onder de ogen durven zien. U hebt wellicht ook wel gehoord, dat kleine bomen niet best groeien als de orkaan blaast. Zo ook in de opvoeding .. van een rustige kalme onderhandeling zal meer uitgaan. Ook als ouders moeten we ons leren bezinnen, alvorens we handelend optreden tegenover onze kinderen. Mag ik een voorbeeld noemen ? Uw kleine jongen heeft lelijke woorden gezegd. Roep uw kind dan eens bij u ; spreek er eens rustig mee onder vier ogen ; zeg eens, dat God alles weet, ziet en hoort; dat niet alleen de Heere, maar ook vader en moeder verdriet is aangedaan. Nu zeggen velen in onze dagen al ras : dat helpt toch geen zier, daar luisteren mijn kinderen niet eens meer naar. Denk je, dat ik mijn kinderen bang kan maken met een praatje over God? O, ho... maar dat is mijn bedoeling ook niet. Als u zo mocht spreken, dan wil ik u in ernst vragen : Hapert er soms iets bij u, vader of moeder? Heeft u soms geen eerbied voor de Goddelijke Alwetendheid ? Want, dat voelen uw kinderen wel aan, al zullen ze het u niet direct vertellen. De vreze Gods is zo nodig, allereerst bij de opvoeders. Die kan niet gemist worden. Dat is immers de grondslag, de hechte basis voor al ons werk, niet het minst voor het werk der opvoeding. Naast rust ook stilte. Een onderdeel van het rust-receptje is stilte. Uit mijn eigen kinderjaren herinner ik mij een „stilte-straf" van mijn vader. Ter lezing wil ik er iets van weergeven. Er was iets strafwaardigs voorgevallen. Wat deed vader ? Hij bracht zijn kind met gesloten mond naar bed, dekte het goed toe en... nu komt de eigenlijke straf... hij bleef een tijdlang zwijgend bij het bed zitten. Wat er dan al niet omgaat in een kinderhart! Wat denkt u van zo'n straf, speciaal voor uw zenuwachtig kind ? Geen kabaal, geen drukte, geen woord zelfs... en toch een straf, die menigmaal zwaarder is dan een flink pak slaag. Tevens is het goede voorbeeld van de opvoeders van belang. 5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen