Hoe ontstond de Bijbel? - pagina 10

zwaar zijn om te verstaan, die ongeleerde en onvaste mensen verdraaien, gelijk ook de andere Schriften, tot hun eigen verderf". We hebben hier een zeer belangrijk gegeven : 1. toen Petrus zijn tweede zendbrief schreef, kenden de Gemeenten de zendbrieven van Paulus ; 2. Petrus erkent van deze zendbrieven evenzeer haar Goddelijk oorsprong en autoriteit als hij dit beleed van alle toen bekende Heilige Schriften. Zo vinden we ook in 1 Tim. 5 : 18 een merkwaardige t e k s t : „Want de Schrift z e g t : Een dorsende os zult gij niet muilbanden" (Deut. 25 : 4), en : „De arbeider is zijn loon waardig" (Luc. 10 : 7). Paulus rekent hier het Evangelie van Lucas tot de Heilige Schrift, evenals dat het geval was met het Boek Deuteronomium. 23. Terug naar vroegste kerkgeschiedenis. Om ongeveer te kunnen nagaan, in welke tijd de kanon van het Nieuwe Testament voltooid was, moeten we uiteraard terug naar de vroegste kerkgeschiedenis van Christus' Gemeente. Rond het jaar 96 vermeldt Clemens van Rome de eerste Brief van Paulus aan de Corinthiërs en hij geeft in zijn geschrift ook blijk, andere delen van het Nieuwe Testament te kennen. Ingnatius van Antiochië heeft in zijn brieven met nadruk gewezen op de inspiratie van de Heilige Schrift, die hij ook betrekt op wat de apostelen schreven. (Ignatius was een leerling van de apostel Johannes). Zijn brieven dateren van ongeveer het jaar 110. Polycarpus van Smyrna spreekt ook over de Heilige Schrift en haalt o.a. het bekende woord van Paulus aan : „Wordt toornig en zondigt n i e t ; de zon ga niet onder over uw toornigheid" (Ef. 4 : 26). Zijn geschrift dateert van ongeveer 115. Het kan verder bekend zijn, dat de ketter Marcion alleen erkende het Evangelie van Lucas en tien Brieven van Paulus. Deze waren dus rond 144, naast andere Evangeliën en Brieven, reeds algemeen bekend. Tenslotte hebben we nog een belangrijk gegeven. Justinus de martelaar (ongeveer 148) schrijft over de samenkomsten van de Gemeenten het volgende : „Men las de geschriften van de apostelen of van de evangelisten voor, samen met de Boeken der profeten ; in iedere samenkomst volgden op de voorlezing van de Heilige Schriften de vermaningen van de voorganger". Zo zien we uit deze, weliswaar weinige gegevens, die ons nog overgebleven zijn, dat ongeveer 50 jaren na de dood van de laatste apostel alle Boeken van het Nieuwe Testament worden vermeld en hun autoriteit wordt erkend. 24. Snelle uitbreiding. Behoefte aan uitleg. Wat ons wel opvalt, is - we weten dit trouwens reeds uit de Hande10

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen