Overpeinzingen van een S.G.P.-er na de verkiezingen '74 - pagina 7

dit reeds bij andere confessionele partijen zien, ingegeven door „evangelische bewogenheid". Gods Wet, zo hoogst belangrijk voor de ordening van het openbare leven, komt dan na het Evangelie ter sprake, althans voor zover zij zich met deze „evangelische bewogenheid" verdraagt. We zien in het brede kerkelijke leven, waartoe dit verkapte humanisme leidt: het gaat in de prediking dan vooral om de horizontale verhouding van mens tegenover mens ; men gaat zich steeds meer zorgen maken over de gesignaleerde „zonden" in de samenleving, zonder bekommerd te zijn over eigen zonde en schuld. Van lieverlede - och, dat gaat zelfs sneller dan men verwachten zou gaat de moderne kerkmens zelf normen zoeken voor de samenleving, ja, hem worden deze normen ingegeven door socialistische, communistische samenlevingstheorieën ; normen, die pasklaar voor hem gereed liggen. Dan is de vraag : hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God, spoedig vergeten, eigenlijk overbodig. Er is immers zoveel te doen in deze wereld, waar men werkelijk meent, dat de Heere God bezig is, alle misstanden op te ruimen om Zijn Koninkrijk dan straks, met onze medewerking, tot volle openbaring te brengen. Hoe noodzakelijk, op de wacht te staan voor deze gruwelijke ontkrachting van Schrift en belijdenis I En dat niet vanuit een humane bewogenheid : („het is toch zo treurig gesteld"), zonder dat we hierover wèrkelijk bekommerd zijn en met innerlijke droefheid bewogen zijn met de toestand van land en volk. Ook niet door vanuit blind activisme in humanistische banen aan het werk te gaan om toch nog iets te „bereiken". Neen, de enige weg is hier, dat we allen allermeest bekommerd zijn over onze eigen zaligheid en die van onze kinderen ; en dan als gevolg daarvan ook waarlijk en oprecht bekommerd over de gevaarlijke toestand, waarin ons vaderland, met name onze jeugd daarin, verkeert Déze bekommering geldt dan tevens ècht onze medemensen die in hetzelfde oordeel zijn. In déze bekommering, die de Heere binnen de gelederen der S.G.P. moge schenken in Zijn ontferming, is het alleen mogelijk, dat „het hart der vaderen wordt wedergebracht tot de kinderen, en het hart der kinderen tot hun vaderen". (Mal. 4 : 6). Komt het niet zo ver, dan zullen we samen, de vaderen én de kinderen, vallen onder het ontzettend oordeel „Opdat Ik niet kome, en de aarde met de ban sla". Wanneer we niet meer weten van „ik ben bekommerd vanwege mijn zonde" (Ps. 38 : 19), zal er ook geen plaats zijn voor „de bekommering over de verbreking van Jozef". (Amos 6 : 6). Dan, zegt de profeet, drinken we de wijn uit schalen en zalven we ons met de voortreffelijkste olie, maar we zullen onder de voorsten zijn, wanneer de Heere met Zijn gerichten komt. Dan kunnen we onszelf best op de been houden en hebben we de Heere, Die gezegd heeft: „Werpt alle uwe bekommernissen op Mij, 6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen