De weg naar de ‘Petrakerk' in Hendrik Ido Ambacht

Door wijlen P. StolkDe Gereformeerde Gemeente van Hendrik Ido Ambacht is thans een grote gemeente, die in het begin van de jaren dertig geïnstitueerd werd. Men kerkte aanvankelijk in een vlettenloods en later in een stenen kerkgebouw. Toen dat bedehuis te klein werd, bouwde de gemeente een nieuwe kerk, De Petrakerk, die in 1973 door Ds. J.W. Verweij in gebruik werd genomen. Dit artikel schetst de geschiedenis van de eerste veertig jaren van deze gemeente.Ds. RustigeWe beginnen omstreeks het jaar 1930-Die tijd waren woonden in Ambacht mensen die kerkelijk behoorden tot de Gereformeerde Gemeente van Ridderkerk. Ze kerkten daar 'aan de Lagendijk', zoals dat toen heette. Anderen sloten zich aan bij de Christelijke Gereformeerde Kerk te Zwijndrecht, die destijds bediend werd door ds. Groen en later door ds. Meijering. Velen hadden echter geen kerkelijk onderdak en gingen in omliggende plaatsen diverse predikanten beluisteren.Zo preekte ds. Rustige elke week een avond in Dordrecht. Deze dominee was toen predikant van een vrije gemeente in Hierden. Hij was oorspronkelijk student geweest aan de theologische school der Christelijke Gereformeerde Kerken te Apeldoorn, maar had zijn studie voortijdig beëindigd en preekte sindsdien in vrije gemeenten. Van deze predikant ging destijds nogal roem uit. Hij preekte op gloedvolle en beeldrijke wijze. Ook in Ambacht maakte hij naam en veel Ambachtenaren gingen elke week bij hem in Dordrecht ter kerk. Op de veerpont tussen Dordrecht en Zwijndrecht) werd het plan geboren om deze ds. Rustige ook eens in Ambacht te laten preken. De vlettenloods De eerste besprekingen vonden plaats ten huize van W. Buitendijk (Dorpsstraat 113). Daarnaast waren J. Penning en Joh. van der Poel, de latere dominee, de initiatiefnemers. Men zou eerst proberen een voorlopig bestuur te vormen en daarna uitzien naar een vergaderruimte. In het bestuur namen zitting: T. van Kooten, Joh. van der Poel en Joh. Alderliesten. Laatstgenoemde had men op het oog om 's zondags een preek te lezen. Later werd dit bestuur uitgebreid met D. Bravenboer en J. van Vliet. Het vinden van vergaderruimte bleek moeilijker. Na enkele vergeefse pogingen stelde Buitendijk een gedeelte van zijn werkplaats beschikbaar, die gelegen was achter zijn woning en gebruikt werd voor het maken van roeiboten en vletten. Een gedeelte van de werkplaats moest worden afgeschoten en betimmerd. Ook moesten er bankenkomen.Het bestuur ging met een lijst rond om geld in te zamelen. De opbrengst van deze rondgang overtrof alle verwachtingen. Hierdoor was het mogelijk om de schuur te betimmeren en oude banken te kopen. Voor de vrouwen kwamen er klapstoelen, oud en ongemakkelijk, maar men was er tevreden mee. Ookwist men een lezenaar en een preekstoel op te kop te tikken.Maar eerst moest de bodem worden verhard, want de schuur had geen stenen of houten vloer. Deze verharding vond plaats met koolas. Een klein aanbouwtje deed dienst als consistoriekamer. Eind april 1930 was alles gereed. Kortstondig bestaan Het bestuur vroeg ds. Rustige om de eerste dienst te leiden. Deze wilde dat wel doen. De opening vond plaats op zaterdag 3 rnei igS^-Na die gebeurtenis werd op zondag tweemaal een preek gelezen door J. Alderliesten en D. Bravenboer.Slechts eenmaal is er 's zondags gepreekt en wel door ds. B. Toes uit IJsselmonde. Regelmatig was er ook in de week een voorganger. De predikanten en voorgangers, die optraden waren onder anderen ds. Rustige, ds. Toes en de oefenaars E.J. Ariesen, W. Baaij, P. Kolijn en Joh. Vijverberg.Direct na de start ontstonden moeilijkheden in het bestuur, die onoplosbaar bleken te zijn. Sommigen bedankten en het was onmogelijk hen te vervangen. Begin november 1930 besloten de laatsten de diensten te beëindigen.Inmiddels kwamen enkele vroegere bestuursleden, onder wie Joh. van der Poel, op het idee om een Gereformeerde Gemeente te stichten. Men vroeg zich af wat er gebeuren moest met de bezittingen, zoals preekstoel, banken, stoelen enz. Het vroegere bestuur belegde een vergadering om de opheffing der samenkomst en de verdeling der eigendommen te regelen. Deze vergadering verliep niet erg stichtelijk, maar na afloop waren de eigendommen verdeeld. Hoe die verdeling uitviel - het gebeurde door loting - is niet meer na te gaan, maar het staat vast dat de groep die het felst tegen het stichten van een Gereformeerde Gemeente was, met de meeste spullen naar huis ging. Opnieuw de vlettenschuur Na de opheffing werd snel gehandeld om te komen tot het stichten van een Gereformeerde Gemeente. Joh. van der Poel en J. Penning bezochten de leden en meelevenden der Gereformeerde Gemeente van Ridderkerk, die in Ambacht woonden. Verschillende leden tekenden het door Van der Poel en Penning opgestelde verzoek aan de kerkenraad vanRidderkerk, om in Ambacht een afdeling van de Gereformeerde Gemeente te stichten die later een Zelfstandige gemeente kon worden. Veel activiteit ging er uit van C. de Zeeuw. Hij had uit eigen middelen reeds banken en stoelen gekocht, die in de opgeheven samenkomsten hadden dienst gedaan. Hij was het ook, die alvast de vlettenschuur van Buitendijk huurde, om daar kerkdiensten in te kunnen houden. De meeste plannen werden ten huize van C. de Zeeuw besproken, waarbij ook J. de Wit grote activiteit ontplooide. Voor ouderling had men L. Stolk op het oog die aan de Veersedijk woonde. Goedkeuring van Ridderkerk Inmiddels had de kerkenraad van Ridderkerk gunstig gereageerd op het verzoek van de mensen uit Hendrik Ido Ambacht. Dit college had een vergadering uitgeschreven, die op 27 november 193'^ i" Ambacht werd gehouden. Sommige Ambachters, die aan de Pruimen-dijk woonden, gaven er de voorkeur aan om in Ridderkerk lid te blijven en wilden eerst afwachten hoe het in Ambacht zou gaan.De ledenvergaderingvan 27 november 193*-" werd geleid door ouderling J. Hooijmeijer van Ridderkerk. Van Ridderkerk waren verder de ouderlingen G. Kok en W.IJsselstein aanwezig. Twaalf mansleden van de Gereformeerde Gemeente te Ridderkerk die in Ambacht woonden, bezochten te vergadering. Het waren de heren Leendert Stolk, C. de Zeeuw, Jan de Wit, E.Schouten, Adr. van Vliet, Arie Penning, Joh. Scheurwater, C. van Es, Albert Scheurwater, Bastiaan Plaisier, T. A. Scheurwater en Arie Verhoeven. Men besloot een voorlopig bestuur te kiezen, dat de lopende zaken zou afhandelen onder leiding van de kerkenraad van Ridderkerk. De ouderlingen van Ridderkerk leidden elke zondag bij toerbeurt de diensten in Ambacht.Zelfstandige gemeenteHet voorlopig bestuur werd volgens et notulenboek gekozen 'met alemene rondvraag'. Hiermee ordt vermoedelijk bedoeld dat een schriftelijke stemming plaatsond, maar dat de leden met algeeen goedvinden werden aangeezen.Het bestuur bestond uit de herenL. Stolk, voorzitter; C. van Es, scriba; C. de Zeeuw, kerkmeester en A. Scheurwater, armmeester.Vier dagen later kwam C. van Es op zijn besluit terug. In zijn plaats koos men J. de Wit, die nu ook scriba werd.De eerste kerkdiensten werden gehouden op zondag 7 december.Ouderling G. Kok van Ridderkerklas de eerste preek, die handelde over I Kor. 3 vers II: 'Want niemand kan een ander fundament leggen dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus'. Van 7 december 1930 tot 20 september 1931 leidde een ouderling van Ridderkerk de diensten. De opkomst viel mee en de kerkenraad van Ridderkerk verzocht de classis Dordrecht om de Ambachtse afdeling te erkennen als zelfstandige gemeente.De classis vergaderde op lO september 1931-Nadat de afgevaardigden van Ridderkerk de gang van zaken hadden toegelicht, besloot de classis om Hendrik Ido Ambacht te erkennen als zelfstandige Gereformeerde Gemeente. Ds. A. van Dijke te Nieuw Beijerland werd consulent van de nieuwe gemeente.Ook ouderling G. Kok, die aan de Pruimendijk woonde en al sinds 1918 ouderling in Ridderkerk was, had besloten over te gaan naar Ambacht. Eerste kerkenraad Ds. Van Dijke leidde de eerste ledenvergadering op 14 september en sprak een openingswoord naar aanleiding van Eféze I vers 22 en 23-Er waren geen kandidaten gesteld en de stemming was dus geheel vrij. Bij eerste stemming werden met meerderheid van stemmen gekozen tot ouderling G. Kok, L.Stolk en S. Verhoeven. En tot diaken A. Scheurwater, J. de Wit en C. de Zeeuw. In de plaats van het voorlopig bestuur, dat uit vier personen bestond, was dus thans deze kerkenraad gekozen. Ds. Van Dijke bevestigde de eerste ambtsdragers op 21 september.Zondag 27 september leidde de eigen kerkenraad de eerste dienst.Donderdag I oktober werd de eerste kerkenraadsvergadering gehouden, waarin ook de functies werden verdeeld. Ouderling L. Stolk werd voorzitter en diaken J. de Wit scriba. Adr. de Wit werd met algemene stemmen benoemd als koster.Twee dagen later werd van het bestaan der gemeente kennis gegeven aan de Hoge Overheid, teneinde ingeschreven te worden in het register der kerkgenootschappen. De kerkenraad kreeg bericht dat de gemeente was ingeschreven in het register der Hoge Overheid d.d. 22 oktober 1931 Ie Afd. G Nr. 846. Economische crisis Helaas ontstonden vrij spoedig financiële en kerkelijke moeilijkheden. De financiële problemen hielden verband met de economische crisis van 1932-Duizenden werklozen moesten leven van 'de steun', zoals dat toen heette. Ook de inkomsten van hen, die (nog) niet werkloos waren, daalden aanmerkelijk. Hierdoor kelderden ook de inkomsten van kerk en diaconie. De kerkelijke moeilijkheden ontstonden door ruzies over allerlei bijkomstigheden, ruzies tussen de leden onderling en het ontbreken van voldoende kerkelijk besef. De kerkenraad bemiddelde meermalen in geschillen. Veel moeilijkheden ontstonden, doordat allerlei zaken op ledenvergaderingen aan de orde kwamen, die daar niet thuis hoorden, omdat het kerkenraadszaken waren.Ook het feit dat de kerkenraad geld leende van de diaconie om de lopende rekeningen te betalen, heeft geruime tijd de gemoederen verhit en is zelfs een classiszaak geworden. Uiteindelijk sprak de classis uit geen bemoeienis te hebben met het regelen van de financiële zaken van de gemeente. Geen grondaankoop Het is merkwaardig dat men op de ledenvergadering van 13 januari 1933 sprak over het neerzetten van een eigen kerkgebouw. Men zat echter in de crisisjaren en zag geen mogelijkheden. Daarom besloot de vergadering het huurcontract met W. Buitendijk te verlengen. Toch leefde het verkrijgen van een eigen kerkgebouw zeer sterk bij de leden der gemeente. Men had namelijk al suggesties gedaan om bouwgrond te kopen. Op de vergadering van 13 januari 1933 werd besloten een kapitaal te vormen voor grondaankoop en kerkbouw. Aan de uitgang werden voor dit doel collectebussen opgehangen. Ook op de ledenvergadering werd voor dit doel gecollecteerd. De collecte bracht op: f. 3.08.Op 24 mei 1933 spraken de leden nogmaals over grondaankoop en kerkbouw. Iemand had grond te koop op een gunstige plaats en tegen de prijs van drie gulden per vierkante meter. De vergadering oordeelde na breedvoerige besprekingen dat het financieel niet mogelijk was dit te verwezenlijken en besloot voorlopig van nieuwbouw af te zien. Nieuwbouw of vlettenschuur De ledenvergadering van 9 juli 1934 zat met het probleem dat Buitendijk zijn vlettenschuur, waarin de kerkdiensten werden gehouden, aan de gemeente wilde verkopen. De leden moesten kiezen tussen nieuwbouw of aankoop van de vlettenschuur. Voor grondaankoop stemden 23 leden; voor aankoop van de vlettenschuur 10 leden. Hiermee was het besluit genomen, dat geleid heeft tot de bouw van het kerkgebouw dat tot 1973 dienst zou doen.Op 3 oktober vergaderden de leden opnieuw. Er was toen al een bouwcommissie gevormd, die bestond uit de gehele kerkenraad en de heren P. Kok en L. de Lijster. De kerkenraad vroeg volmacht om grond aan te kopen voor kerkbouw. Er was nogal wat oppositie in de vergadering, hetgeen bleek uit de vermelding in de notulen. De scriba noteerde: 'De gesprekken waren zeer verschillend aangaande de nieuwe kerk'. Uiteindelijk kreeg de kerkenraad na veel discussie de gevraagde volmacht om de grond te kopen. De eerste steen Op 5 augustus 1935 kon de kerkenraad meedelen dat de bouwplannen waren goedgekeurd en duizend vierkante meter grond aan de Kerkstraat was gekocht. De grond was gekocht van A. Plaisier voor f. 2600-. Op II december 1935 was er voldoende geld om met de bouw te beginnen.In de ledenvergadering van 22 januari 1936 werd L. de Lijster, die lid was van bouwcommissie, benoemd tot opzichter. Zijn opdracht luidde; 'Toezien dat de kerk in goede staat zal verrijzen volgens bestek'. Omstreeks die tijd had ook de aanbesteding plaats. De bouwkosten bedroegen ongeveer f. 900O, - .Op zaterdag 7 maart I936 legde de voorzitter van de kerkenraad, ouderling Stolk, de eerste steen. Hij sprak de wens uit dat de Heere Zijn zegen mocht schenken tot bloei der gemeente en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk door het roepen van zondaren uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Dat de Naam des Heeren nog groot gemaakt mocht worden in dit kerkgebouw.Een ingemetselde steen aan de voorzijde van het kerkgebouw herinnerde aan deze plechtige gebeurtenis. In deze steen stond vermeld: 'De eerste steen gelegd door kerkeraad der Gereformeerde Gemeente 7 maart 1936 • Bij het slopen van de kerk in april 1973 werd deze steen bewaard, om later een plaats te krijgen in het nieuwe kerkgebouw, in een muur van de grote zaal. Nog niet beroepen Op voorstel van de kerkenraad besloten de leden op 9 april 1936 een orgel te kopen van de firma Spiering te Dordrecht. Het kostte f. 1.225'" en zou dienst doen tot april 1973' v^'aarna het voor f. 2-000, - -verkocht werd.De eerste kerkenraadsvergadering in de nieuwe kerk werd gehouden op 4 juni 1936-Op die vergadering boden A. van der Linden en A. Verhoeven namens de jongelingsvereniging een kanselbijbel aan. Ds. W.C. Lamain van Rotterdam-Zuid nam de nieuwe kerk in gebruik op donderdag II juni.De kerkenraad had in 1937 nog geen vrijmoedigheid om een predikant te beroepen. Pas op 15 januari 1941 bracht de gemeente een eerste beroep uit, en wel op ds. M. Heikoop te Utrecht. Inmiddels was ons land bezet door de vijand, en mede daardoor lag het beroepingswerk stil. Voedselpakketten Hoewel het kerkgebouw geen schade geleden had in de oorlogsjaren, waren er toch allerlei vraagstukken die om een oplossing vroegen. Zo werd in april 194-2 een commissie benoemd om levensmiddelen te verzamelen en pakketten te verzenden naar de leden en doopleden die in Duitsland waren te werk gesteld. Deze commissie ging voortvarend te werk. De gemeente kreeg gelegenheid om levensmiddelen en geld aan de commissie ter hand te stellen. Ook werd in oktober 1942 voor dit doel gecollecteerd. Het geld werd op de zwarte markt omgezet in levensmiddelen. J. Alderliesten kon, als penningmeester van deze commissie, op de ledenvergaderingvan 3 februari 1944 rapporteren dat in het jaar 1943 ^^n 14 personen die in Duitsland werkten, 93 pakketten waren verzonden. De verzendkosten waren voor rekening van de kerk. In het laatste oorlogsjaar moest deze commissie haar werk staken omdat de pakketten niet langer verzonden konden worden. Pastorie op zolder? Wel werd in de maanden oktober en november 1944-nog geprobeerd grond te kopen achter de kerk, om daar later een pastorie te bouwen. Dit mislukte omdat de eigenaar, Adr. Plaisier, die grond niet wilde verkopen. Hoewel de gemeente in het laatste oorlogsjaar niet beriep, sprak men wel veel over het realiseren van een pastorie. Nieuwbouw was echter onmogelijk en pogingen omi een bestaande woning te kopen mislukten.In februari 1944 werd op een ledenvergadering voorgesteld om de zolderruimte boven de consistoriekamer in te richten als pastorie. De kerkenraad benoemde een commissie om deze mogelijkheid te onderzoeken. Deze commissie bestond uit de heren W. de Jong, L. de Lijster en N. Scheurwater. Twee leden achtten de mogelijkheid aanwezig om de zolderruimte als pastorie in te richten, een ander raadde dit sterk af. Tot uitvoering van dit plan is het niet gekomen, omdat inmiddels de hongerwinter was aangebroken. De vlag uitgestoken In die laatste oorlogswinter was er ook geen elektriciteit, zodat het kerkorgel niet meer op de gewone wijze kon worden bespeeld. Daarom werd een ander soort blaasbalg geplaatst, die blijkbaar met de voet kon worden bediend. Dat was niet in de eerste plaats om de samenzang te begeleiden, maar men was bang dat de kwaliteit van het instrument achteruit zou gaan als het lange tijd niet bespeeld werd. De notulen spreken zelfs 'van het roesten der edele delen'.Zelfs in de laatste oorlogswinter werd op de normale tijd ledenvergadering gehouden, namelijk op 13 januari 1945-De notulen gewagen ervan, dat tijdens de vergadering het kanongebulder hoorbaar was. De geallieerden veroverden in die tijd de noord-west-hoek van Noord-Brabant. De voorzitter memoreerde in zijn openingswoord dat in die week weer veel landgenoten naar Duitsland waren afgevoerd. Ook tijdens deze vergadering sprak men over grondaankoop en het bouwen van een pastorie. Op 3 mei 1945 besloot de kerkenraad de vlag uit te steken van het kerkgebouw wanneer het vrede zou zijn. Nieuwe pastorie Op 26 juni 1945 bracht de gemeente een beroep uit op ds. M. Blok van Rotterdam-Centrum. In december van dat jaar probeerdemen grond aan te kopen achter de kerk, niet alleen voor een pastorie maar ook voor een school. Op de ledenvergadering van 6 december 194.5 werd de eerste stap gezet, die geleid heeft tot het stichten van de Willem de Zwijgerschool. Men benoemde een commissie die als opdracht kreeg om de mogelijkheden te onderzoeken. In de commissie werden benoemd de heren H. Plaisier, A. Verhoeven, L. de Lijster, A. van Wingerden, A. Gerritsen, C. Scheurwater en A. Penning. De grondaankoop achter de kerk ging niet door, omdat de eigenaar de grond niet vnlde verkopen.In juli 1946 werd de zolder boven de consistoriekamer ingericht als vergaderlokaal.Op de ledenvergadering van 19 augustus 1947 kon de kerkenraad meedelen, dat N. Scheurwater aan de Kerkstraat een blok van twee woningen wilde bouwen en dat de gemeente één woning daarvan (Kerkstraat 16) kon kopen voor f. 16.OOO-. De leden vonden dat een goed plan. De woning was eind 1948 gereed. Kerkelijke scheuring Inmiddels begonnen zich in het kerkverband kwesties voor te doen en gingen zich meningsverschillen openbaren, die helaas ook de gemeente van Hendrik Ido Ambacht in beroering brachten en uiteindelijk ook hier tot een kerkscheuring leidden. In de notulen komen dezezaken voor het eerst aan de orde op de ledenvergaderingvan 15 november 1949-Ook op de kerkenraadsvergadering van 31 januari 1950 is over deze zaken uitvoerig gesproken naar aanleiding van bezwaarschriften van leden. Sindsdien komen deze zaken steeds weer aan de orde en op de ledenvergadering van 21 november 1951 bleek dat de onenigheid zich steeds verder toespitste.We moeten vaststellen dat de jaren 194.9 tot 1953 ss"^ droevige periode zijn geweest. Twist, tweedracht en verdachtmaking waren aan de orde van de dag. Er werden zelfs bezwaren ingediend tegen de gelezen preken van de oudvaders. De vrede keerde weer in de kerkenraad toendrie van de zeven kerkenraadsleden zich onttrokken als lid der gemeente. De vier overgebleven kerkenraadsleden, de ouderlingen G. Kok en L. Stolk en de diakenen J. Scheurwater en A. Verhoeven hielden 2 juli 1953 kerkenraadsvergadering. Het heeft nog enige tijd geduurd eer de bezwaarde leden zich uiteindelijk, na herhaalde vermaning, onttrokken aan de gemeente. Ds. C. Wisse Inmiddels was de kachel van de kerk aan vervanging toe. Een voorstel om centrale verwarming aan te leggen werd op de ledenvergadering van 9 juli 195^ rnet één stem meerderheid verworpen. Het werd in 1957 een oliekachel die f. 2.500, - . In 1959 besloot men tot aanleg van kerktelefoon.De ledenvergadering van 19 juni 1959 bracht een beroep uit op kandidaat C. Wisse van Tholen, dat tot blijdschap van de gemeente werd aangenomen. De gemeente kreeg hierdoor een eigen predikant, die de gemeente zou dienen tot 1963. De blijdschap in de gemeente was groot. Men besloot de pastorie te vergroten.De ledenvergadering van II november 1963 ging accoord met een plan om de kerk op te knappen, nieuwe banken aan te schaffen en centrale verwarming aan te leggen. In de loop van 1964-viel het besluit om het aantal zitplaatsen uit te breiden door het portaal bij de kerk te trekken en tevens een portaal tegen de kerk aan te bouwen. In november 1964 werd de gerestaureerde kerk officieel in gebruik genomen in een kerkdienst, die geleid werd door ds. H. Rijksen.Op 12 december 1966 besloot men tot de uitgave van een eigen Kerkbode. Het eerste nummer verscheen 26 januari 1967. Weer nieuwbouw Die tijd constateerden sommige leden dat de verenigingen over te weinig vergaderruimte beschikten. De kerkenraad overwoog dat probleem wat te verschuiven en dacht eerst aan het kopen of bouwen van een pastorie, omdat men de woning Kerkstraat 16 voor dat doel niet zo geschikt meer achtte. De ledenvergadering van 2 juni 1969 sprak zich echter met een kleine meerderheid uit voor een verenigingsgebouw, omdat men dit urgenter achtte.Hierdoor werden plannen gemaakt tot uitbreiding van het bestaande kerkgebouw en het bouwen van een pastorie en een vergaderlokaal bij de kerk. De ledenvergadering van 21 november 1969 ging met dit plan accoord. Op de ledenvergadering van 25 november 1970 bleek dat het plan geen doorgang kon vinden. Die vergadering viel voor het eerst het woord 'nieuwbouw'.De kerkenraad benoemde op I februari 1971 sen bouwcommissie, die een rapport opstelde dat op de ledenvergadering van 7 rnei op tafel lag. De commissie kreeg opdracht de mogelijkheden van nieuwbouw te onderzoeken.Ds. J.W. VerweijIn de ledenvergaderingvan 16 juni 1971 werd een beroep uitgebracht op kandidaat J. W. Verweij te Den Haag. Twee dagen later vergaderden de leden opnieuw, om te vernemen dat nieuwbouw op dezelfde plaats wellicht mogelijk was. Na afloop van de vergadering werd bekend gemaakt dat de beroepen kandidaat Verweij het beroep had aangenomen.De ledenvergadering, gehouden 23 juni 197I' besloot tot aankoop van de woning Julianasingel lO en tot verkoop van de woning Kerkstraat I6.Kandidaat Verweij werd op 15 september van dat jaar bevestigd door ds. K. de Gier. Op 30 september van dat jaar herdacht de gemeente in een speciale kerkdienst haar veertig-jarig bestaan.De komst van ds. Verweij maakte het nog urgenter om door te gaan met de bouwplannen. Niet alleen door de noodzaak van vergaderruimte, maar ook omdat de kerk te klein werd.De PetrakerkIn de kerkenraadsvergadering van 15 november l^JI werd de voorkeur uitgesproken voor nieuwbouw op de plaats van de oude kerk. Dit besluit werd bekrachtigd op de ledenvergadering van 30 november 1971 en kort daarna werd een financiële commissie benoemd. In januari 1973 werd het schetsplan goedgekeurd. Het gemeentebestuur was bereid om grond achter de bestaande kerk te verkopen.De laatste dienst in het oude kerkgebouw werd gehouden zondag 8 april 1973-De volgende week vond de aanbesteding plaats. De bouw werd gegund aan de laagste inschrijver, aannemingsbedrijf A. van der Lugt te Vlaardingen. De sloop van de oude kerk begon op 18 april. De gemeente kerkte tijdens de bouw in de Gereformeerde Kerk aan de Paulusweg.Op vrijdagavond 26 april 1974 werd de Petrakerk in gebruik genomen. De tekst was uit Matth. 16 : 18 'En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen'.

Uitgebreid zoeken

Uitgebreid zoeken

Standaard operator

Zoekwoorden

Datum

Bronnen

De weg naar de ‘Petrakerk' in Hendrik Ido Ambacht

Artikel niet beschikbaar

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 september 1999

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 september 1999

Ook interessant voor u