Gerrit Rang

(Amsterdam 14 nov. 1931 - Nieuw-Vennep 23 nov. 2000)
Gereformeerd predikant Vijfhuizen 7 okt. 1956; Haarlem-Zuid 3 1 jan. 1960; Soestdijk 1 okt. 19 67; Soest 1 jan. 1970; Nieuw-Vennep 25 april 1976. Emeritus 16 mei 1993.

Gerrit Rang was een predikant die met de aanduiding: een “ preektijger” van Kuyperiaanse huize goed getypeerd is. Hij was een graag gehoorde prediker op de kansels van zijn gemeenten en gastgemeenten. Zijn liefde lag bij de verkondiging. Zoiets voelt een gemeente en hij trok mede daarom volle kerken. Zijn verkondiging had een mengeling van pastorale ervaringen, dogmatische belangstelling, historische kennis en een diep vertrouwen in de waarheid van Gods heil voor deze wereld. Met het verstrijken van de tijd, waarin het preektijger-fenomeen aan het verdwijnen is en ook de theologie die ds. Rang vertegenwoordigde aan kracht inboette, werd ook zijn positie een andere. Ouderen werden door hem getroost en bemoedigd, jongeren sprak hij op den duur minder aan. Maar, van welk ouder wordend mens loopt het leven niet net zo?
Ds. Rang was naast theoloog een hartstochtelijk amateur-historicus. Groot was zijn belezenheid in historische literatuur. Speciale aandacht had de Tweede Wereldoorlog, én dat niet alleen omwille van de kennis! Als hij in zijn preken thema’s uit de Tweede Wereldoorlog aansneed lag daarin altijd de vraag verscholen: “Hoe kunnen God’s schepselen tot zulke mensonterende daden komen?” Een vraag die zijn levensthema leek te zijn en hem tot in het laatste boek, dat hij nog in de laatste maand van zijn leven las, is blijven bezighouden. Hij kon de discrepantie tussen Gods goede schepping en het te veelvuldig aanwezige tegenbeeld in de geschiedenis en in de dagelijkse praktijk van het gemeenteleven niet begrijpen. “De mens heeft Gods genade wel nodig om te blijven bestaan” , zo meende hij.
Ds. Rang heeft momenten van diepten gekend. Diepten die hem psychisch soms erg kwetsbaar maakten. Maar altijd weer kwam hij weer terug uit zijn kwetsbaarheid en met een merkbare verdieping van zijn geloofsleven en vertrouwen op zijn Heer. Zo ook in de laatste periode van zijn leven. Diepe vragen naar de zin van zijn bestaan, de waarde van zijn werk, de mogelijke missers in de omgang met zijn gemeenteleden, maar ook een worstelen met én een herbezinning op de “moderne theologie” waren toen zijn thema’s. Maar, het Soli Dei Gloria was tenslotte zijn houvast.
Het geheim van het leven van Gerrit Rang was, dat hij leefde ten overstaan van zijn God, waaraan hij soms twijfelde, maar waarop hij steeds weer en uiteindelijk vast vertrouwde. Dat vertrouwen groeide in zijn laatste weken tot overgave. Dankbaar ging hij de Eeuwige tegemoet.
Martin Valenkamp, Nieuw-Vennep

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen