Jans Jeuring

(Emmen 16 januari 1929 - Westerbork 16 juli 2003)
Gereformeerd predikant Hoornsterzwaag 29 mei 1960; Oude Pekela 21 maart 1965; Heemse 8 nov. 1970; Groningen Noord/Oost 20 mei 1979; Groningen-Noord 1 jan. 1986. Emeritus 1 okt.1990. Gehuwd met G. Hoexum. Studeerde aan de Theologische Hogeschool te Kampen.

Velen zullen zich Jans Jeuring herinneren als een vriendelijke, bewogen en bescheiden man. In de gemeenten waar hij gestaan heeft, was hij in meerdere opzichten een herder voor de gemeente. Zijn preken bereidde hij zorgvuldig voor, ook was hij in staat zijn kudde bij elkaar te houden. Hij was een stabiele persoonlijkheid, betrokken op mensen, levend vanuit zijn geloof en vertrouwen op God, zijn Herder.
Na zijn emeritaat, toen hij in Westerbork ging wonen, kreeg hij tijd om zich met vrijwilligerswerk bezig te houden. Zo is hij jarenlang secretaris geweest van de plaatselijke werkgroep van Amnesty International. Tevens was hij lange tijd voorzitter van de werkgroep “Drèentse Kerkdiensten” en kreeg vooral bekendheid door zijn Drentse diensten. Op tal van plaatsen heeft hij gepreekt in de streektaal.
Als lid van de werkgroep “Kerklied in het Drèents” van het “Project veur Taal en Cultuur van het Drents Genootschap” , heeft Jeuring jarenlang intensief meegewerkt aan de vertaling en berijming van psalmen en gezangen in het Drents. Hij deed dit samen met de dichteres Jannie Alberts-Hofman uit Sleen, de eveneens in 2003 overleden Jan Kuik uit Leeuwarden, de schrijver en dichter Gerrit Kuipers uit Meppel, de taalgeleerde Harrie Slot uit Assen en de in Pesse geboren predikant Wim Wagter. In 1989 verscheen als resultaat van hun inspanning de Drentse psalm- en gezangenbundel. Zelf bewerkte en herdichtte hij vijftien psalmen en gezangen in deze bundel. Hij had grote interesse in de taalwetenschap, de mythologie en de vroege kerkgeschiedenis.
Jans Jeuring was met zijn volle baard een markante en opvallende verschijning. Door zijn werk heeft hij op zijn eigen wijze voor veel mensen veel betekend In 2002 kreeg hij een herseninfarct en ging alles moeizamer, maar toch bleef hij met veel plezier bezig met het vertalen in de streektaal.
Op 16 juli 2003 eindigde dit vruchtbare leven. Tijdens de afscheidsdienst in de “ Voorhof” te Westerbork klonken de woorden van Psalm 23, woorden over de Heer die onze Herder is. Na deze dienst is hij begraven te Westerbork.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen