Adriaan Groenewegen

(Rotterdam 27 juli 1929-Grootegast 12 november 2004)
Gereformeerd predikant te Wijckel 30 nov. 19 58 ; Ulrum 19 nov. 1961; Oenkerk 7 jan. 1968; Nieuw-Amsterdam 5 sept. 19 76 ; Grootegast 26 sept. 1982; Boerakker 20 jan. 1991. Emeritus 1 februari 1993.
Gehuwd met Annie Mulder. Uit dit huwelijk werden vier dochters geboren.

Aad Groenewegen werd geboren in Rotterdam, maar groeide op in Den Haag. Zijn familieleden herinneren zich hem als een lieve maar serieuze jongen. In de oorlog liep hij vaak de gevaarlijke route van de Marconistraat naar de h b s in het Bezuidenhout (ca. 1 5 km) om z’n huiswerk op te halen. De kerkstrijd van 1944 maakte veel indruk. Een van zijn beste schoolvrienden ging over naar de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt.
In de loop van de H B S - t i jd groeide b ij Aad de wens om predikant te worden en het Evangelie te verkondigen. Hij heeft er ook aan gedacht om medicijnen te studeren, maar vond van zichzelf dat hij in kritieke situaties niet snel genoeg keuzes maakte. Ter voorbereiding studeerde hij in de avonduren Grieks en Latijn, waarna hij koos voor de Theologische Hogeschool in Kampen. De nauwe band tussen de kerken en de Hogeschool sprak hem (van huis uit) aan. Bovendien was er in Kampen een goede mogelijkheid om in te stromen met een aanvullende opleiding.

In november 19 58 wordt hij bevestigd in Wyckel. Het moet een bijzondere ervaring zijn geweest. De eerste gemeente, de kennismaking met het predikantswerk. Hij was heel trouw, bescheiden, misschien niet zo losjes in de contacten, maar wel altijd zorgvuldig, en had een warm hart voor de mensen. De Friese taal vormde eerst misschien een hindernis, maar later heeft hij zich altijd erg thuis gevoeld bij het Fries. De tijd in Wyckel wordt heel speciaal wanneer hij er Annie Mulder ontmoet, een boerendochter. Er bloeit liefde tussen hen op. Ze trouwen in 19 6 1 . Het begin van een hecht en gelukkig huwelijk.
Kort hierna verhuist het predikantsechtpaar naar het Groningse Ulrum. Annie gaat vaak met Aad mee, is eveneens trouw en betrokken bij de mensen, en wordt gewaardeerd als predikantsvrouw. Waar Aad wel eens wat afwachtend of aarzelend is, vult zij hem met haar doortastende en vlotte natuur heel goed aan. In Ulrum worden de dochters Piëta en Nella geboren.
In 1968 leidt de weg naar Oenkerk. Bijna twintig jaar later schrijft men in het herdenkingsboek van deze kerk: “ In ds. Groenwegen had de gemeente een predikant die heel hard heeft gewerkt. De gemeente groeide snel (in die jaren met ongeveer 300 zielen, tot ruim 1500!) en een groot deel van zijn periode stond hij er praktisch alleen voor. Alle organisatorische problemen kwamen bij hem terecht, als preses van de kerkenraad. Desondanks was hij altijd aanwezig. Zodra de telefoon ging en hij iets hoorde, was hij al onderweg.” Het is bovendien een tijd van grote veranderingen. Men moet zich een mening vormen over de “ nieuwere” theologie, over Hall Lindsey, over evangelische bewegingen en over stromingen die een heel sterke band met Israël voorstonden. Op serieuze en gedegen wijze gaat Aad hierin zijn gemeente voor. Zijn rustige en bijbelvaste koers is voor velen tot steun. In Oenkerk wordt het gezin Groenewegen uitgebreid met nog twee dochters: Mirjam en Hester.
De vierde gemeente wordt Nieuw-Amsterdam, in 19 76 . Ook in Drenthe zijn het drukke jaren. De vele (maatschappelijke) veranderingen en nieuwe vragen hebben ook in Nieuw-Amsterdam op het kerkelijk leven hun invloed.
Samen leggen Aad en Annie heel veel bezoeken af, waarbij Annie trouw bijhoudt wat ze daarbij als kleinigheidje geven, variërend van een gedichtenbundeltje tot een gerbera.
Zijn loopbaan als gemeentepredikant sluit Groenewegen af in het Westerkwartier in Groningen. In 19 8 2 komt hij naar Grootegast, en vanaf 19 9 1 volgen nog twee jaar in het vlakbij gelegen Boerakker. In beide gemeenten is men blij met zijn komst, omdat men er bewogen tijden heeft meegemaakt. Zijn naaste omgeving kijkt er wat bezorgd tegenaan, of dit wel bij Aad zou passen. Want hij kan zich niet zo goed hard tegenover mensen opstellen, is juist eerder wat timide, zacht en bedachtzaam. M aar met zijn oprechte geloof, ervaring, wijsheid, bescheidenheid èn subtiele humor brengt Aad veel goeds tot stand.
Na zijn emeritaat in 1993 dient hij als consulent nog de kerken van Enumatil en Boerakker.

Tot in september 2004 gaat hij voor in diensten. Hij had een duidelijke stem, sprak de woorden soms wat zoekend uit, en bleef altijd zichzelf. Zijn preken waren helder opgebouwd en stelden steeds Jezus als onze Heer en Heiland centraal. Dat vormde voor hemzelf zo’n belangrijke kern. Om die reden heeft hij later ook verdriet gehad van de Gereformeerde Kerken. Aad kon wel eens wat somber zijn: het ging hem aan het hart, dat bovengenoemde kern ter discussie kwam te staan. Opmerkelijk is dat hij vanaf de jaren negentig als één van de zeer weinige synodale predikanten voorging in de Tehuisgemeente in Groningen, de Nederlands Gereformeerde Kerk. Met deze gemeente voelde hij zich in geloven en belijden sterk verbonden.
Velen in de gemeenten die hij heeft gediend, denken met grote waardering terug aan dominee en mevrouw Groenewegen. “Hij was een man die vrede bracht,” zo verwoordde ds. A. van Harten-Tip het. Hij betekende veel voor mensen, en als je soms even gelegenheid had wat beter naar zijn groen-grijze twinkelogen te kijken, merkte je ook hoeveel humor hij had, en fijnzinnige zelfspot. Zoals wanneer hij bij een feestje onhandig zat te zwoegen met een lastig gebakje. Zijn dochters hebben hun vader (en moeder) altijd op handen gedragen. Bij al zijn plichtsbesef zijn ze niets tekort gekomen. Ook voor zijn kleinkinderen stond hij altijd klaar, samen met Annie.
Vanaf eind 2003 ging zijn gezondheid achteruit, al waren er ook goede perioden. Ook nu droeg hij zijn vertrouwen op de Here uit. Op het laatst gaf hij bescheiden aan dat het in de rouwdienst niet over hem moest gaan, maar over de Heer van de kerk. Op woensdag 1 7 november 2004 is hij in Grootegast begraven. De dienst werd geleid door ds. A. van Harten-Tip, ds. P. Kurpershoek en ds. K. Meijer. Met Zondag 1 wist ook Aad Groenwegen zich eigendom van zijn getrouwe Heiland, in leven en in sterven. Aan Hem is hij nu toevertrouwd, de Heer die hij samen met Annie trouw heeft gediend. Zij is overleden op 29 september 2007. Dat hun liefde, geloof en trouw ook verder tot zegen mag zijn.
Jan Kroon, Beetgumermolen (met dank aan de familie Groenewegen en dokter Jaap Jellema, Grootegast)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen