Geert de Vries

(Adorp io september 1926 - Haarlem 23 februari 2011)
Studie Theologische Hogeschool Kampen. Gereformeerd predikant te Wilnis 8 mrt. 1959; Capelle aan den IJssel 2 sept. 1962; Haarlem-Zuid 16 okt. 1966 (vanaf 1 juli 19 7 1 Haarlem-Oost); Den Helder 10 aug. 1975. Emeritus i juli 1989.
Gehuwd met Ardientje den Hollander (193 2 -2011). Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren.

Geert de Vries werd geboren op een boerderij in Adorp. Later verhuisde het gezin van het Groninger Hogeland naar de Wieringermeerpolder, waar zijn vader het boerenwerk voortzette. Na de lagere school bezocht Geert d e h b s in Den Helder en na het behalen van zijn diploma ging hij studeren in Wageningen. Daar woonde en studeerde hij tot hij na een jaar het besluit nam om theologie te gaan studeren. Om dit plan te verwezenlijken deed hij staatsexamen gymnasium |3.
In de jaren dat de collega’s Gerrit de Fockert, Bernard Schelhaas en ik met hem samenwerkten in Den Helder hebben we hem leren kennen. Kerkelijk, maatschappelijk en politiek was het een periode waarin veel aan de hand was. In de Gereformeerde Kerken werden de veren opgeschud door theologen als Wiersinga en Kuitert. Politiek gezien speelde binnen onze landsgrenzen het kruisrakettenprobleem, terwijl daarbuiten het apartheidsregime in Zuid- Afrika onze gemoederen danig in beroering bracht. In april 1982 werden we plotseling opgeschrikt door de brute moord op Koos Koster en zijn ik o n - collega’s in El Salvador.
Geert engageerde zich sterk met protestbewegingen tegen onrecht. Hij was theologisch geïnteresseerd in bevrijdingstheologie; protesteerde in woord (kansel en discussies) en daad (protestdemonstraties in Amsterdam en Den Haag) tegen het bergen van kruisraketten en dat nog wel in Den Helder! Hij wist wat hij wilde, maar niet iedereen wilde wat Geert wilde. Hier en daar wekte hij daarom verzet. Voor het ic t o ging hij geen millimeter opzij. Een aantal mensen noemde hem links. Dat was hij ook, want hij koos voor vernieuwend maatschappelijk denken en handelen uit die hoek. En zoals je ooit van Den Uyl merkte dat hij een gereformeerde achtergrond had, zo herkende je bij Geert een ietwat stellige, kloeke gereformeerde benadering als het om zijn mening over onrecht en maatschappelijke vernieuwing ging.
Daarmee zou je kunnen denken dat hij moeilijk benaderbaar was. Niets was echter minder waar, want hij was voor ieder toegankelijk en ontliep de mensen niet. Hij wilde bij hen zijn in hun vreugde en verdriet. In zijn leerhuizen benaderde hij het maatschappelijke, politieke en culturele leven vanuit de bijbelse invalshoek. Vooral het Eerste Testament boeide hem sterk. Door z’n praktijkgerichte aanpak leerde hij veel mensen in de kerk en daarbuiten kennen. Opmerkelijk voor hem was dat hij niet alleen individuen kende, maar juist mensen met hun relaties. Daarin was hij werkelijk onnavolgbaar en bijzonder. Hij kon heel verwonderd zijn als een ander niet diegene kende die hij wel kende!
In synodevergaderingen zou je hem niet aantreffen. Daar lag ook niet direct zijn voorkeur. Wel werd hij door de particuliere synode van Noord-Holland als deputaat voor de zending benoemd. Je hoorde hem daar niet vaak over, totdat hij verkozen werd voor een werkbezoek aan Pakistan.
Diny, zijn vrouw, met wie hij in goede en kwade dagen een onafscheidelijk tweespan vormde, zette zich voor meer dan 100% in voor o.a. de Dwaze Moeders in Argentinië en liep regelmatig, samen met andere vrouwen, getooid met een wit hoofddoekje, haar solidariteitsmars. Beiden waren ze voor ons in meerdere opzichten een onvergetelijk inspirerend stel.
Geert ging in 1989 met emeritaat. Samen met Diny genoot hij daar nog bijna 22 jaar lang van. Hoewel we eerst dachten dat Geert Diny zou overleven, ging het juist geheel onverwachts andersom. Zij overleed 66 dagen na hem.
De foto hierbij laat de mooie verweerde kop van Geert zien. Doorleefd en echt zoals hij was. Hij heeft geploegd en trok z’n voren op de akker van de Heer, zoals zijn vader ooit de voren trok op z’n eigen land in de Wieringermeer. Soms diep. Vastberaden als een boer achter de ploeg. Dat geschenk had hij van huis uit meegekregen en het kwam hem goed van pas.
Harm van Houte, Groningen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen