HET ROOMS-KATHOLICISME (II)

'Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen van de duivel',
Efeze 6 vs.11

De belangrijkste dwalingen van Rome
Wat heeft Rome gedaan? Het zou maanden in beslag nemen om deze vraag voldoende te beantwoorden. Al hetgeen ik in deze ene preek wil proberen te doen, is het geven van enkele hoofdlijnen, die aantonen dat mijn bewering waar is, dat de Kerk van Rome een meesterstuk van de duivel is. Ik maak een verdeling in enkele hoofdpunten.

1. Afgodendienst
In de eerste plaats is Rome schuldig aan het invoeren van afgodendienst en bijgeloof. In de Schrift wordt niets zozeer veroordeeld als bijgeloof. We mogen geen 'gesneden beelden' maken. Maar de R.K. kerk is vol beelden. Zij leert haar mensen beelden te vereren: zij vereren standbeelden, vormen en afbeeldingen. Als u een van hun grote kathedralen hebt bezocht, hebt u dat kunnen zien. Ga naar de St. Pieter in Rome en u zult zien, dat daar een soort monument van de apostel Petrus staat, en als u naar een van de tenen van dat beeld kijkt, dan zie u dat die glad en afgesleten is. Hoe is dat gekomen? Doordat vele arme slachtoffers van de r.k. leer deze teen hebben gekust. Zij buigen vol eerbetoon en ze vereren beelden, standbeelden en relikwieën. Ze beweren rehkwieën te hebben van bepaalde heiligen, een stukje bot of iets dat hij heeft gebruikt, en dat wordt op een speciale plaats gelegd en dan vereren ze het en buigen er voor neer. Dat is niets anders dan pure afgodendienst.

2. Tussen Jezus en ons in
De tweede grote beschuldiging is dat haar hele systeem en haar hele leer tussen de Heere Jezus Christus en ons in staan. Dit is in vele opzichten een ontzettende beschuldiging. Ik noem vijf voorbeelden.

a. De R.K. kerk zelf staat tussen ons en de Heere Jezus Christus in. Ze beweert, dat ze onmisbaar is voor het heil -'nulla salus'. Ze is absoluut onmisbaar. Ze stelt zich zelf tussen mijn ziel en de Heere Jezus Christus. Ze eigent zich die positie zelf toe. Je vindt zo iets helemaal niet in het Nieuwe Testament, maar je vindt het wel in het rooms-katholicisme. Deze kerk alleen weet wat waarheid is, zo beweert zij. Zij beschrijft de waarheid en zij alleen kan die definiëren en interpreteren. Daartegenover leert het protestantisme natuurlijk het 'algemene priesterschap van alle gelovigen' en het recht van iedereen om zelf de Schrift te lezen en uit te leggen onder verlichting met de Heilige Geest. Rome ontkent dit geheel en absoluut. Zij en zij alleen is in staat om de Schrift te verstaan en uit te leggen en ons te vertellen wat we moeten geloven. Ten dele zegt ze dit vanwege haar bewering, dat ze de 'doorgaande openbaring' heeft ontvangen. Ze gelooft niet, zoals echte protestanten dat wel doen, dat de openbaring afgesloten is met wat we bezitten in het Nieuwe Testament. Ze beweert dat er een ononderbroken en voortgaande openbaring is. Daarom aarzelt zij niet te zeggen, dat er iets moet worden toegevoegd aan de waarheid van de Schrift. Hoewel ze toegeeft dat de Bijbel het Woord van God is, beweert ze dat haar traditie, die ze er aan toevoegt net zo gezaghebbend en net zo bindend is. Op die wijze doet ze af van de Bijbel. In haar traditie zegt ze dingen die het onderwijs van de Bijbel ontkennen en er van af doen. Daar begint het raffinement een rol te spelen. Uiteindelijk komt het hier op neer, dat zij van ons absolute trouw eist. Ze wil over ons heersen, zowel in hetgeen we geloven als in hetgeen we doen. Ze beweert verantwoordelijk te zijn voor onze ziel en de verlossing ervan. Daarom moeten we ons geheel en absoluut onderwerpen aan hetgeen de kerk ons vertelt en aan hetgeen de kerk ons leert. Het is een totahtair systeem. Zonder twijfel bindt ze de zielen van haar mensen op absolute wijze, evenzeer als het communisme zulks doet en evenzeer als Hitier met zijn systeem dat deed. Het systeem is alles omvattend. De kerk heeft het opperste gezag en staat op deze wijze tussen ons en de Heere Jezus Christus in.

b. Een tweede uiting hiervan, tevens logische consequentie, is de paus en alles wat ze over hem leren. Men zegt dat hij de plaatsvervanger van Christus is. Er wordt ook gezegd, dat hij een directe geestelijke afstammeling van de apostel Petrus is. Op zich zelf al moet een vraagteken worden gezet achter de positie die zij aan Petrus toeschrijven. Maar daarop wil ik hier niet ingaan. Ik wil het hebben over de persoon, die zij 'Heilige Vader' noemen, terwijl de Schrift ons uitdrukkelijk zegt niemand op aarde 'vader' te noemen, omdat er maar één Vader is, namelijk de Vader in de hemelen. Hij is de Heilige Vader. Ze zeggen ook dat hij, als hij 'ex cathedra' in zijn raad van kardinalen spreekt, onfeilbaar is. Deze leerstelling is in 1870 vastgelegd, hoewel ze het al lang geloofden. Uitspraken van hem zijn naar hun opvatting onfeilbaar, evenals het Woord van God, even onfeilbaar als Christus Zelf; want hij is de plaatsvervanger en vertegenwoordiger van Christus. Op deze wijze wordt de macht van de kerk samengevat in deze ene man, die spreekt zoals het in 2 Thessalonisensen 2 staat, namelijk 'als God'. Hij wordt vereerd door mensen. Ze buigen zich voor hem neer, ze geven hem de eer die aan niemand anders dan aan de Almachtige God Zelf zou moeten worden betoond.

c. Een derde uiting betreft de priesters. De priesters in de R.K. kerk zijn zeer bijzondere mensen. Zij geloven niet in het algemene priesterschap van alle gelovigen. De enigen die 'priester' zijn, zijn zij die door de kerk zelf zijn opgeleid; vervolgens zijn gewijd en die iets hebben ontvangen van het gezag dat zijn oorsprong heeft in de 'apostolische successie'. Maar in 1 Petrus 2 vs. 9 staat, dat we allen priester zijn: 'Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom'. Met andere woorden 'een koninkrijk van priesters'. Nee, zegt Rome, jullie zijn leken, jullie zijn geen priester, alleen dezen zijn priester. Vervolgens kennen zij deze priesters zekere unieke vermogens toe, zoals het bewerken van wonderen. Nu komen we tot een centraal en cruciaal punt. Ze zeggen dat de priester in staat is om het water, dat gebruikt wordt bij de doop zodanig te veranderen, dat het de genade bevat. Volgens hen is een priester ook in staat om een wonder te bewerken in verband met het brood en de wijn bij het Heilig Avondmaal. Zij noemen dit wonder de 'transsubstantiatie'. Zij zeggen, dat het brood geen brood meer is, maar het Lichaam van Christus is geworden, dat de eigenschappen van kleur, smaak enz. blijven bestaan, maar dat de substantie is veranderd in het Lichaam van Christus en dat dit wonder is bewerkt door de priester, die daartoe de macht heeft. Dit brengt ons op hun leerstellingen aangaande de sacramenten. Ze hebben zeven sacramenten, maar ik wil het vooral hebben over de Doop en het Heilig Avondmaal, waarvan ze stellen dat er een wonder in gebeurt. Volgens hun theorie bewerkt de priester dit wonder in het water, het brood en de wijn. Deze worden op speciale wijze geladen met de genade van God en de werking ervan is min of meer automatisch. In hun terminologie werken water, brood en wijn 'ex opere operato'. Met andere woorden: het is niet meer water, het is geladen met de genade van God en daarom bewerkt het water dat op een kind valt, een wonder in dat kind. En als je bij het H. Avondmaal het brood neemt (tussen haakjes, ze laten je niet de wijn nemen) dan neem je in werkelijkheid het Lichaam van Christus zelf. Dit alles is een uiting van het raffinement van de duivel, van de listige omleidingen van de duivel. Dit alles is er aan toegevoegd, er staat geen woord over in het Nieuwe Testament. Maar voordat we afstappen van de priester, moeten we bedenken dat hij ook degene is tot wie we moeten gaan om onze zonden te belijden, omdat hij de macht heeft om absolutie uit te spreken en ons vergeving van zonden te schenken. Niemand kan dat doen dan de priesters, de mensen aan wie zij deze speciale bevoegdheden toekennen. Ze leren de mensen naar hen toe te gaan en de belijdenis voor hen te doen. Hierover staat geen enkel woord in de Schrift. In de Christelijke kerk belijden we onze fouten aan God en aan elkaar, maar niet aan een 'priester'. Ik laat u hier de manier zien waarop dit systeem zich stelt tussen ons en de Heere Jezus Christus. Christenen gaan naar Hem toe; zij gaan naar de priester toe.

d. Laten we het nu hebben over de vierde uiting. Deze is zeer verontrustend en buitengewoon. Het gaat over de cultus van de maagd Maria. De eredienst aan de maagd Maria in de R.K. kerk verbreidt zich snel en op verontrustende wijze. Volgens hen is Maria de 'Koningin van de hemel'. Zij is degene tot wie wij in de eerste plaats moeten gaan. In veel van hun kerken is zij geplaatst tegenover de Heere Jezus Christus, die op de achtergrond bijna verscholen gaat achter haar. Waarom? Volgens hun is zij als mens veel liefdevoller en tederder dan Hij. Hij is zo groot, zo machtig en zo ontzagwekkend, ook zo streng, zo leren zij. Dit is de hele verklaring van de Maria-cultus. Hij - Jezus- is zodanig dat we niet rechtstreeks tot Hem kunnen gaan. Maar gelukkig is zij er en zij is liefdevol. En per slot van rekening was ze Zijn moeder en kan ze Hem beïnvloeden. Daarom moeten we bidden tot de maagd Maria en haar vragen voor ons te bemiddelen. Ze is aanwezig tussen ons en de Zoon van God, de redder van onze zielen. In toenemende mate hebben ze haar macht groter gemaakt. In 1854 begonnen ze de 'onbevlekte ontvangenis' te leren, hetgeen betekent dat niet alleen de Heere Jezus Christus, maar ook Maria werd geboren zonder zonden. En onlangs (1950) hebben ze de leerstelling afgekondigd van de 'lichamelijke ten hemelopneming van Maria'. Ze stierf niet zoals ieder ander mens, ze werd ook niet begraven, maar ze voer op ten hemel net zo als haar Zoon. En op die wijze wordt de maagd Maria verheven en zo belangrijk gemaakt dat Christus zelf uit het zicht verdwijnt.

e. Ten slotte nog de heiligen. Aan rooms-katholieken wordt geleerd te bidden tot de heiligen. Hun leer is als volgt. Zij geloven in de mogelijkheid van perfectionisme gedurende het leven op aarde en ze zeggen dat sommige heiligen een perfect leven hebben geleid. Als gevolg daarvan hebben deze heiligen zoveel 'verdiensten' verworven dat ze veel meer bezitten dan ze voor zich zelf nodig hebben. Ze hebben dus een overvloed van verdiensten, daardoor kunnen u en ik, die wellicht te weinig verdiensten hebben, tot de heiligen gaan bidden en hun vragen om ons een zeker deel van die overvloed te geven. Ze noemen dit 'de overdadige goede werken'. De heiligen kunnen voor ons bemiddelen en ze kunnen zelf iets van hun surplus aan verdiensten aan ons meedelen om het gemis en het te kort dat in ons gevonden wordt weer goed te maken. Er is dus sprake van verering van de heiligen, bidden tot de heiligen en afhankelijkheid van de heiligen. U ziet het, de verdienste van Christus is niet genoeg, je moet wat extra's hebben; er is aanvulHng nodig. Ik heb er eenvoudig weg vijf van de belangrijkste manieren uitgehaald, waarmee dit hele systeem zich stelt tussen de gelovige en de Heere Jezus Christus. Bedenk dat ze worden gehanteerd door mensen die erkennen dat Hij volledig God is en die heel duidelijk zijn in zake de Vleeswording, de Maagdelijke Geboorte en zaken zoals deze. Daarin zitten juist 'de listige omleidingen van de duivel'. Enerzijds schijnen ze alles wat goed is te onderstrepen, maar anderzijds voegen ze er allerlei dingen aan toe, die zo verkeerd zijn dat je je begint af te vragen wat er van het goede is overgebleven.

3. De rechtvaardiging
De derde hoofdlijn betreft de wijze waarop ze Jezus niet alleen beroven van Zijn positie, maar ook dat ze afleiden van de heerlijkheid en de volheid en de volledigheid van het grootste heil dat Hij ons aanbiedt en schenkt. Het eerste voorbeeld in dit verband is hun leer betreffende de rechtvaardiging - de rechtvaardiging door het geloof. Zoals Luther zei is dit 'de toets voor het staan of het vallen van de kerk'; het is het glorierijke van het protestantisme, de zaak waardoor het ontstond. Kijk naar hun leer over de rechtvaardiging. Ik vraag me soms af of vele protestanten wel weten hoe de protestantse leer over de rechtvaardiging luidt. Als protestanten niet weten wat rechtvaardiging betekent, dan behoeft het niet te verbazen dat het roomskatholicisme groeit. Het rooms-katholicisme moet wel succes hebben als de protestanten denken dat alleen maar 'een goed leven leiden' voldoende is. Tegen zo'n achtergrond is het niet vreemd als het roomskatholicisme furore maakt bij landen en volken. Rechtvaardiging door het geloof. Rome leert dat de mens, de zondige mens, goede werken, verdienstelijke werken kan voortbrengen. Ze leren dat en ze geloven het ook.

Wij leren dat er 'niemand rechtvaardig is, ook niet één' en dat 'al onze gerechtigheid als een wegwerpelijk kleed is', of zoals de apostel Paulus het zegt in zijn brief aan de Filippenzen 'drek', waardeloos afval. Nee, zeggen zij, er zit wel waarde in, het telt mee, het helpt. Maar nog ernstiger is het feit dat zij in laatste instantie leren dat de rechtvaardiging het gevolg is van de Doop. Daar komen alle lijnen samen. Bij de Doop, zo zeggen ze, worden niet alleen je zonden vergeven, maar wordt er ook gerechtigheid in je ingegoten. Door de Doop wordt je rechtvaardig gemaakt, het doet er niet toe of je bij de D09P nog maar een zuigeling zonder bewustzijn bent. Je ontvangt gerechtigheid, in de Doop wordt je erfzonde weggenomen en je krijgt positieve gerechtigheid. Tussen haakjes: dit is niet de gerechtigheid van Christus. Volgens hen is het een gerechtigheid, die gemaakt is door God ten behoeve van hen die gedoopt zijn. Ze worden niet 'bekleed met de gerechtigheid van Christus', maar ze worden voor het aangezicht van God rechtvaardig gemaakt. En de consequentie hiervan is dat de Kerk van Rome de protestantse leer van de rechtvaardiging door-hetgeloof- alleen afwijst als een gevaarlijke ketterij. U ziet hoe het in elkaar zit. Alles in hun leer maakt je afhankelijk van de kerk. Wat zegt u daar? Dat het mogelijk is om berouw te hebben; tot Christus te gaan; in Hem te geloven en gered te worden? Nee, u moet dit alles in u laten bewerken door de priester, via uw Doop. De priester en de kerk worden hierdoor absoluut onmisbaar. U bent hulpeloos zonder hen, u bent aan hen gebonden. Er is geen rechtstreeks verkeer met Christus mogelijk, u moet altijd gebruik maken van tussenpersonen. In de Bijbel staat, dat er slechts één Middelaar tussen God en de mens is, de mens Jezus Christus. Rome denkt daar anders over. De priester en de hele hiërarchie en alle handlangers zijn allemaal nodig. Dus op het punt van deze uiterst belangrijke leerstelling van de rechtvaardiging verkondigen ze een leugen.

4. Het leven
Vervolgens is er de kwestie van het leven van de christen. We stoten hier opnieuw op een ernstige zaak. De nadruk ligt niet zozeer op de levensheiliging, als wel op het zich houden aan ceremoniële en rituële voorschriften. Ze leren hun mensen niet zozeer om te streven naar heiligheid en om te verstaan wat het Nieuwe Testament zegt over heihgmaking. Maar ze leren de mensen om naar de mis te gaan en om te gaan biechten bij de priester. Ze moeten voldoen aan de regels van de kerk. Als je de ceremoniën bijwoont, doet wat ze zeggen, als je op zekere tijden vast, als je naar de mis gaat om vervolgens bijna alles te gaan doen waarin je zin hebt, dan ben je gedekt, dan zit je weer goed, dan kun je weer verder. In plaats van heilig en eenvoudig leven, moet je je houden aan allerlei ceremoniën, rites en gebruiken.

5. De verzekerdheid
De andere ernstige dwaling is, dat de kerk van Rome volledig het dogma van de 'verzekerdheid van het heil' ontkent. Er is niets heerlijkers te bedenken dan de verzekerdheid van het heil. In Romeinen 8 vs. 16 wordt daarvan een geweldig getuigenis gegeven: 'De Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn'. Begrijpt u wat dit betekent? Iets prachtigers bestaat niet. Maar de kerk van Rome verwerpt het helemaal. Er bestaat geen zekerheid in dit leven. Waarom niet? Dit is haar argument en het klinkt heel logisch. En nu komt iets waarin het systeem zich op duivelse wijze openbaart. Niemand anders dan de duivel, met zijn buitengewone spitsvondigheid, zou dit hebben kunnen uitwerken. Het zit als volgt in elkaar. Bij je Doop wordt je erfzonde weggenomen en wordt je gerechtvaardigd; het is weer goed tussen jou en God. Maar wat gebeurt er met de zonden, die begaan zijn na de Doop? Je Doop heeft daarmee niets uit te staan. Wat moet je dan met die zonden doen? Dat is het probleem. Het protestantisme leert, dat ook dan het bloed van Jezus Christus ons reinigt van alle zonden en ongerechtigheid. Hetgeen Hij deed aan het kruis bedekt mijn zonden van verleden, heden en toekomst. Deze ene daad van Christus was genoeg. Nee, zegt Rome, het is niet genoeg. Het probleem van de zonden na je Doop ligt anders. Wat moet ik ermee doen? Ik moet naar de priester gaan om te biechten. Hij alleen weet er weg mee. Maar zelfs hij kan ze niet allemaal afhandelen. Het kan dus zijn dat ik aan het einde van mijn leven nog steeds zit met al die zonden na de Doop begaan, die mij bedreigen met hel en verdoemenis. Wat kan ik dan doen? Goed, zeggen ze dan, hier heb je het sacrament van de boete. Alleen de priester kan het voor je bedienen. Bij dit sacrament doe je een buitengewone biecht en dan krijg je absolutie. Is dit de garantie dat het goed zit met mij? Nee, zelfs dat niet. Het brengt je een heel eind, maar er zullen nog steeds zonden zijn, die nog niet vergeven zijn. Wat moet ik daarmee aan? Nou, gelukkig is er een plaats, zo zeggen ze, die het 'vagevuur' wordt genoemd, en ik mag daarheen gaan om die overgebleven zonden, die nog niet vergeven zijn, kwijt te raken. Wat gebeurt daar met mij? Mijn familieleden, die nog in leven zijn, bidden voor mij en betalen tevens geld. Zo worden alle aflaten, 'gebeden voor de doden' en kaarsen betaald. Hoe meer je betaalt, hoe eerder zullen deze zonden in het vagevuur worden afgehandeld en hoe eerder zal deze persoon verder mogen gaan. Kunt u hierover iets in de Bijbel vinden? Natuurlijk niet! Dit maakt deel uit van de voortgaande openbaring, die ze zeggen te hebben; dit alles is toevoeging. Het werk van Christus is niet voldoende; het moet worden aangevuld. Ga ik te ver als ik zeg dat dit alles neerkomt op afvalligheid?


(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen