Gedachtenisprent en relikwie

Actueel

Enige tijd geleden werd ons toegezonden het blad "De brandende lamp". Het is het informatiebulletin van de Titus Brandsma Stichting te Rijswijk. Het orgaan wordt één maal per kwartaal uitgegeven. De voorzitter van de Stichting is de heer KI. Beuker. Het nummer dat wij toegezonden kregen is deels gevuld met een doorlichting van de huidige situatie in de roomskatholieke kerk. In de artikelen wordt de oorzaak van de afval gelegd bij de progressieve en linkse krachten in de kerk. Het moge duidelijk zijn dat "De brandende lamp" tot de behoudende richting in de r.k.-kerk behoort. De R.K.-Kerk in Nederland kent verschillende richtingen. De lezers van het orgaan zijn gezagsgetrouwe rooms-katholieken. We geven het ze na: zij weten dat zij rooms zijn en leven niet in de misleidende illusies van roomsen die het officiële leergezag ontkennen en toch rooms willen blijven. Het andere deel van het blad wordt gevuld met artikelen rond Titus Brandsma.

Brandsma

Titus Brandsma werd op 23 februari 1881 te Bolsward geboren, trad op zeventienjarige leeftijd toe tot de Karmelieten, werd tot priester gewijd, studeerde filosofie te Rome, was professor in Oss en vanaf 1923 professor aan de Kath. Universiteit te Nijmegen. Brandsma uitte zich, tijdens de oorlogsjaren, in woord en geschrift tegen rassewaan en nationaal socialisme. Hij bracht 6 maanden door in gevangenissen en concentratiekampen. Op 26 juli 1942 werd hij in het kamp Dachau gedood. Uiteraard hebben wij niets negatiefs te zeggen over het leven van Titus Brandsma en zeker niet over de voorbeeldige houding tijdens zijn gevangenschap voor bewakers en medegevangenen.

Voorspraak

Op 3 november 1985 vverd Titus Brandsma door paus Johannes Paulus II zalig-verklaard. Zalig-verklaring betekent dat de persoon in een bepaald gebied kan worden aangeroepen. Dit is wat minder dan heiligverklaring. Een heiligverklaarde kan wereldwijd worden aangeroepen. De Stichting "De brandende lamp" maakt zich sterk om de nagedachtenis van Titus Brandsma hoog te houden. Maar men doet dit wel op een zeer 'roomse' manier, waarvan velen van u dachten dat dit verleden tijd was.

Iedere donateur van de stichting ontvangt een gedachtenisprentje van pater Titus Brandsma. Naast het portretje van Brandsma en een korte levensbeschrijving bevat dit prentje een 'Gebed om de voorspraak te verkrijgen van de Zalige Titus Brandsma'. Daarbij is een 'Gebed voor de heiligverklaring van Pater Titus Brandsma'. Want op die heiligverklaring wordt nog gewacht. We citeren uit dit gebed: "Wij vragen U, de Zalige Pater Titus Brandsma door Uw Kerk te doen opnemen in de rij van haar Heiligen. Als wij ons inzetten om zijn heiligverklaring te verkrijgen, hopen wij zijn voorspraak te mogen ondervinden zowel voor onze eigen zaligheid, als voor het heil van de Kerk in Nederland en in in de wereld".

In welke bochten oecumenischen zich ook wringen - protestanten begrijpen het begrip 'voorspraak' namelijk niet, volgens hen - het gaat er bij ons toch niet in. Een gebed met een bede om iemand na zijn dood in de rij der heiligen op te nemen. En dan het woordje 'heiligen' te begrijpen in de zin van de r.k.-kerk. Een heilige die voorspraak kan bewerkstelligen voor onze zaligheid! Maar we treffen nog iets aan op het gedachtenisprentje.

Relikwie

Met het gedachtenisprentje verkrijgen we een echte relikwie. Er is een stickertje opgeplakt met de tekst 'Ex Rebus Titi Brandsma' (latijns voor 'uit zaken van Titus Brandsma'). Onder dit stickertje bevindt zich de relikwie. De latijnse tekst wil aangeven dat het relikwie een deeltje is van voorwerpen die Brandsma tijdens zijn leven heeft gebruikt. Het begeleidend schrijven informeert de lezer dat van het lichaam van de pater niets is overgebleven. Na zijn dood is zijn as verstrooid. De stichting heeft wel een deel van zijn hoed en enkele door hem zelf geschreven brieven in bezit gekregen (..). We peuteren aan het stickertje, nieuwsgierig als wij zijn. Een klein stukje papier komt tevoorschijn. Het moet een stukje van een krant of publikatie zijn. We herkennen de 'V' en 'e'. Het begeleidend schrijven gaat aldus verder: Alle relikwie-voorwerpen van Pater Titus die wij ontvangen, leggen wij steeds eerst aan de kerkelijke autoriteiten voor. Daama worden deze relikwieën, met behulp van moderne technieken, in kleine partikeltjes verdeeld. Eén daarvan is aangebracht op bijgaand prentje onder het plakkertje. Onze stichting staat er garantvoor dat op ieder door ons uitgegeven relikwieprentje onder dat stickertje zich iets bevindt dat door de Zalige Pater Titus Brandsma persoonlijk tijdens zijn leven is gebruikt". I

n dit geval geen schedels of met edelstenen versierde botten van 'heiligen'. Een stukje papier wat tot een (inmiddels) 'zaligverklaarde' heeft behoort. En kerkelijke autoriteiten zetten een systeem in werking om te controleren of zo'n stukje papier wel tot die persoon heeft behoort. Het is dezelfde kwestie, alleen in andere vorm, waartegen de Reformatoren streden een waarschuwden. Nogmaals: tegen de persoon Titus Brandsma hebben wij uiteraard niets. Maar volksdevotie overschaduwt snel de Schrift. Het bovenstaande is geen voorval uit de geschiedenis van het rijke roomse leven. Het is werkelijkheid anno 1994. Toegegeven: het is niet de lijn van de gehele roomse kerk. Maar het ligt wel in de lijn van de huidige paus en de officiële leer. Voor het geval u zegt dat Rome veranderd is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen