In de fuik van Rome

Evangelie of moraal?
In een TV-uitzending van de Evangelische Omroep op maandag 23 november 1992, in het programma ’Het elfde uur’, deed de heer Piet Derksen, schatrijk en aartsconservatief rooms-katholiek, enkele opzienbarende uitspraken, waar hij de kijkers meedeelde, dat hij op dezelfde manier als evangelischen het Evangelie beleed met betrekking tot ’de vergeving van zonden door het offer van Christus’. Ten tweede maakte hij bekend dat hij in tegenstelling tot ’de rijke jongeling’ uit de Bijbel, gehoor had gegeven aan het gebod van Christus door zijn bezittingen op te geven ten bate van het Koninkrijk van God. Christus antwoordde de jongeling echter naar diens mening (prestatie, verdienstelijkheid). In strijd met Gods gebod ’trompetterde’ de heer Derksen zijn goede daden voor de kijkers (Matth. 6). In de wereld mag zulke dadendrang met applaus worden ontvangen en in de kerk van Rome bewonderd, maar het kan de toets van Gods Woord niet doorstaan en zal daarom door hen, die bijbelgetrouw begeren te leven, onderscheiden worden als een moraliserend ’namaak-evangelie’. Wie door genade wederom geboren werd, zal de zaligheid die door Christus aan Golgotha’s kruis is verworven, zijn naaste van harte gunnen, maar gelijktijdig zal dat geen reden mogen zijn te zwijgen over de ernstige verleidingen tot godsdienstige dwalingen.

Evangelisatie of Eucharistie?
In het kader van de groots opgezette en door de paus zelf gestimuleerde actie: Evangelisatie-2000, krijgen we inzicht in de ’nieuwe’ beleidslijn van Rome ten opzichte van het protestantisme, inzonderheid ten opzichte van die kringen die zich met groot elan inspannen voor zending en evangelisatie, anders gezegd: de evangelische beweging!
Is Rome evangelisch geworden? Volgens steeds meer protestanten wel De bekende ’protestant’ Chuck Colson (gehuwd met een charismatische-katholieke vrouw!) schreef bijvoorbeeld een voorwoord in het boek ’Evangelical Catholics’. In dit boek van Keith A. Fournier (uitg. Thomas Nelson Publ., Nashville USA), zelf rooms-katholiek, wordt gesteld dat rooms-katholieken ook liefde hebben voor de Schriften, een persoonlijk geloof in Jezus Christus bezitten en in evangelisatie geloven. Heeft de heer Derksen dus gelijk als hij zegt ’op dezelfde wijze als evangelischen te geloven in de vergeving van zonden door het Offer van Christus’? Met zijn eigen media-organisatie ’Lumen-2000’, heeft hij een zeer groot aandeel in deze internationale roomse evangelisatieactie. Maar schijn bedriegt, dat bleek toen pater Tom Forrest, - die de algehele leiding van deze actie heeft vanuit een daarvoor bestemd bureau in het Vaticaan - sprak tijdens een grote internationale, oecumenisch-charismatische conferentie in 1990, in Indianapolis in de USA. Bij die gelegenheid kwam de ’double talk’, het spreken met dubbele tong, openbaar. In de algemene vergaderingen sprak hij een zeer evangelicaal ’dialect’, terwijl hij in een speciale bijeenkomst voor rooms-katholieken er geen twijfel over liet bestaan, dat het hem er niet om te doen was mensen zomaar ’christenen’ te maken, maar volbloed katholieken en hen dus te leiden naar de Kerk van Rome. Zijn toespraak bereikte een indrukwekkende climax toen hij de eucharistie begon aan te prijzen: ’Op onze altaren hebben wij het lichaam van Christus, wij drinken het bloed van Christus! ’ (daverend applaus). Ongetwijfeld bedoelde ook de heer Derksen dit toen hij zich tegenover de EO-presentator uitliet aangaande ’de vergeving van zonde door het offer van Christus’! Evenwel is dat niet hetzelfde als wat evangelische christenen belijden! Dat dit niet uit de lucht gegrepen of kwaadwillig opgemerkt is, mag blijken uit wat de heer Derksen zelf zegt in een interview in het reformatorisch gezinsblad ’Terdege’, van 21 april 1993: ’Door de charismatische vernieuwing zie ik de protestanten nu weer terugkomen naar de katholieke kerk... Ik zou zo graag samen met u God aanbidden in de eucharistie. En dat komt, geloof me, dat komt’.

Evangelisatie of Transformatie?
In hetzelfde interview wordt ook vermeld dat Derksen een evangelisatieschip kocht voor ’Jeugd met een Opdracht’. Een uit Amerika overgewaaide evangelisatie-organisatie met in Nederland een afdeling in Heerde. Een stuk ’betoverde’ grond voor jonge evangelische christenen! Nee, absoluut niet lelijk bedoeld. In een persbericht van het KNP, (Lienden, 18 maart 1993) stond te lezen, dat het aantal medewerkers van rooms-katholieke huize, in deze organisatie is toegenomen. De zaak staat echter niet op zichzelf en het kan ook niet als een ’kwinkslag’ van jongeren worden opgevat, die het als een evangelisatie-methode zouden willen gebruiken om rooms-katholieke jongeren met een list voor het Bijbelse geloof te winnen, wat overigens een verwerpelijke wijze van doen zou zijn (2 Cor. 6:14-18). Roomsen worden niet evangelischer, maar evangelische jongeren worden ertoe gebracht het valse evangelie van de sacramentele genade en de valse kerk van Rome te aanvaarden. We zullen echter zien, dat het alles heel goed en wel overwogen is ’uitgedokterd’, door een ideologische ’denktank’ die planmatig en wereldwijd de valstrikken heeft uitgezet om ’vogels van diverse kerkelijke pluimage’ te vangen en onder te brengen in de kooi van Rome.

Evangelisatie of Oecumenisatie?
Zo’n fuik is o.a. het ’Lausanne comité voor Wereldevangelisatie’. Dit comité is een evangelisch overkoepelend orgaan voor Evangelisatieactiviteiten en wereldwijde onderlinge steun. Op de tweede wereldwijde conferentie, gehouden in Manilla (Ile Lausanne congres, 1989) op de Philipijnen, werd het zgn. ’Manilla Manifest’ opgesteld. Daarin stond een stuk kerkgeschiedenis te lezen waarbij zonder onderscheid de volgende gebeurtenissen opgesomd werden, die op Gods rekening werden gezet als Zijn handelen met ’de’ kerk, zoals:

* 1215 Vierde Lateraans Concilie: aanvaarding van het dogma van de transsubstantiatie, (d.w.z. Christus van boven af brengen!)
* 1545 Concilie van Trente: waar protestanten vanwege hun belijdenis van het Sola Scriptura, Sola Fide en Sola Gratia werden vervloekt!
* 1948 Oprichting van de Wereldraad van Kerken: schriftkritiek, vrijzinnigheid, modernisme en zgn. Social Gospel.
* 1974 Internationaal Congres voor Evangelisatie Lausanne: Hier werd de agenda vastgesteld voor ’ evangelicals ’ (i.s.m. rooms-katholieken en oecumenischen) voor de gemeenschappelijke taak van wereldevangelisatie.

Aldus schaarden evangelicals zich in de colonne van de valse oecumene van de Wereldraad van Kerken en Rome. Maar hoe kunnen evangelischen die generaties lang bekend waren met de Waarheid van Gods Woord ertoe komen dat zij zich lieten vangen?

Volgens Paulus die reeds de Corinthiërs ernstig waarschuwde voor het gevaar van een vals evangelie, en zelfs voor een ’valse Jezus’ komt dit door valse leiders, apostelen dan wel profeten genoemd, die zich als engelen des lichts voordoen (2 Cor. 11). Dat valse moeten we niet in de eerste plaats bij Rome zoeken, - dat is door de reformatorischen bijna 5 eeuwen geleden reeds bevonden - maar in eigen kring (Hand. 20: 29,30). Hoe dit vangen in zijn werk gaat, daarvoor zullen we eerst overschakelen op dat andere beeld, dat van sommige leiders, dat van de ’Lokvogels’. Daarover een volgende keer.

Barneveld, R. Schaap

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen