Langs de kloof...

Ooit zalige Johannes Paulus II?
Je hoeft geen groot profeet te zijn om nu al te zien aankomen dat er ongetwijfeld te zijner tijd na de dood van de huidige Poolse paus pogingen zullen worden ondernomen om hem zalig en daarna wellicht heilig te laten verklaren. Heel wat voorgangers op Petrus' Stoel in Rome gingen hem al daarin voor. En zelf mag hij wel ongeveer kampioen van de heihg- en zaligverklaringen in onze eeuw gelden. Hoeveel het er zijn heb ik niet bijgehouden, maar de onder Vaticanum II nogal fors gesnoeide heiligenkalender heeft heel wat uitbreidingen ondergaan, onder wie de zalige pater Titus Brandsma en de tot leraar der Kerk verheven 'Kleine Theresia van het Kindje Jezus' (Theresia van Lisieux).

Wondergenezingen
Zalig- en heiligverklaringen plegen vergezeld te gaan van een dossier over wonderen, zoals wonderbaarlijke genezingen, door de gestorven kandidaatheihge. Die zijn ons van de huidige Johannes Paulus II niet bekend. Integendeel, zijn levensgang van de laatste jaren is meer die van een oude, zieke(lijke) man die vaak ondersteund moet worden. Toch heeft hij zich voorgenomen om in het 'heilig jaar 2000' op zijn tachtigste een pelgrimsreis te gaan maken naar alle landen die met de Bijbel te maken hebben, dus ook het Irak van de Hitier van onze tijd Saddam Hoessein, en Jordanië. Want Ur der Chaldeeën en de berg Nebo zijn ook bijbelse streken.

Zou de kerkvorst met name Irak niet dienen te mijden, al gaat hij dan zogenaamd als christen-pelgrim? De moslim Saddam Hoessein en zijn 'christelijke' vice-president Tarik Aziz zullen graag politieke munt slaan uit dit bezoek, terwijl hun handen bezoedeld zijn met vervolgingen van christenen en Joden!

Poolse heilige prinses
Intussen is de paus met vallen en opstaan weer in juni op bezoek geweest in zijn geboorteland Polen. Eén van zijn daden was de heiligverklaring van een prinses uit de 13e eeuw, Kinga. Die kwam uit Hongarije, maar was in Polen bekend om haar liefdadigheid èn om de kuisheidsbelofte die zij samen met haar echtgenoot bij hun huwelijk had afgelegd. Waarom ze dan trouwden weet ik niet; ze hadden natuurlijk ook elk apart een celibatair leven kunnen leiden. Daar is geen trouwdag voor nodig...

Niet-rooms niet ter communie
De volgende aflevering in een door ons al aangekondigde successen: mag een niet-kathohek nu wel of niet ter r-k communie en zo ja, onder welke voorwaarden? Men weet het: het zogeheten 'oecumenisch huwelijk' van prins Maurits van Oranje van Vollenhoven met Marilène van den Broek veroorzaakte nogal wat beroering, met name toen ook de hervormde prinses Juliana en de ouders van de prins ter communie gingen. Behoudende rooms-kathoHeken èn rechtzinnige protestanten vonden, dat déze vorm van intercommunie niet kon en mocht. Onlangs publiceerde de sectie Geloofsvragen van de Raad van Kerken in ons land (met r-k voorzitters) een stuk waaruit moest blijken dat dit alles zelfs volgens de geldende Vaticaanse regels wèl mogelijk en geoorloofd was. In juli kwam daarop weer een reactie. De Nederlandse bisschoppen gaven een verklaring uit, dat de plaatselijke geestelijken zich hebben te houden aan de geldende normen en niet naar eigen inzicht niet-roomsen mogen toelaten tot de eucharistie. De bisschoppen zeggen dat ze 'het mogelijke misverstand' door de publicatie van de Raad van Kerken willen wegnemen.

Die raad loopt ook met zijn huidige en nieuwe r-k voorzitter nogal eens voor de troep uit en dan worden de progressievelingen toch weer door kardinaal Simonis en de zijnen teruggefloten. De aartsbisschop wijst dan op het Oecumenisch Directorium van het Vaticaan, dat toelating tot de intercommunie van niet-katholieken slechts in zeer bepaalde gevallen toestaat. Pas na de eenwording der kerken kunnen Rome en de diverse takken der Reformatie pas gezamenlijk de eucharistie vieren, aldus de bisschoppen.

Hoezo oecumene op voet van gelijkheid der deelnemers aan de Raad van Kerken? Dat kan de aftredende r-k voorzitter, kerkjurist prof. Ruud Huysmans, wel willen en zijn in oktober aantredende opvolger, de r-k voorzitter van de St. Willibrordsvereniging voor oecumene, dr. Ton van Eijk, eveneens, maar hun hoogste bazen in Rome en aan de Utrechtse Maliebaan denken daar toch wat anders over. Enfin, zo ontstaat er wel duidelijkheid in alle oecumenische verwarring. Voor de Romana is oecumene géén samen-op-weg! Wordt vervolgd ...

Een vrouwelijke paus?
We zullen wel niet meemaken dat er ooit een vrouw tot paus verkozen wordt. Catharina Halkes als gewijde priester en dan via de parochie en het bisdom ooit kardinaal en Nederlandse progressieve paus(in)? Nee, dat beleven wij niet. Toch moet er volgens de overlevering - hoe betrouwbaar is die? - ooit een vrouwelijke paus geweest zijn, de middeleeuwse pausin Johanna, die haar sexe en zelfs haar zwangerschap en moederschap keurig verborgen zou hebben weten te houden.

Wat er van waar is weten we niet, maar recent stond in het Duitse opinieweekblad 'Die Welt am Sonntag' een grote en vette advertentie van de Berlijnse uitgeverij Afbau Verlag voor het boek 'Die Pausin' van Donna W. Cross. Een 'historische roman' van 566 pagina's over deze als monnik verklede vrouw die in de negende eeuw de pauselijke troon in Rome besteeg. Het verhaal over Johanna staat op de lijst van de best verkochte boeken in Duitsland en elders.

Vaticaanse roddels in boekvorm
Zo'n roman kun je schouderophalend terzijde leggen. Maar wat moet je met een recent uitgekomen Italiaans boek over het Vaticaan van binnen uit: 'Via col vento in Vaticano' (Gejaagd door de wind in het Vaticaan). Auteur was een pseudonieme Millenari, maar alras werd openbaar dat dit een letteromzetting was van een ingewijde Vaticaanse geestelijke, de prelaat mgr. Luigi Marinelli, oud-medewerker van de Congregatie voor de Oosterse Kerken in het Vaticaan. Hij is inmiddels voor de kerkelijke rechtbank, de Rota, gedaagd.

Het boek bevat de onthulling (?) van vele misstanden binnen de gewijde muren: kardinalen verkopen kerkelijke ambten (simonie), anderen onderhouden homoseksuele relaties met elkaar. Er is machtsmisbruik en ellebogenwerk en de hoofdpersonen worden door de ingewijde auteur onder schuilnaam beschreven, maar wel duidelijk herkenbaar. Daar zijn minstens drie curiekardinalen onder. De Rota wil het boek verboden hebben, maar de eis daartoe zorgde voor een extra golf van publiciteit en verhoogde oplagen. Een der beschuldigden in het boek is de Nederlander mgr. Karei Kasteel (65), secretaris van de pauselijke raad voor ontwikkelingshulp Cor Unum (het ene hart). Hij ontkent (uiteraard) de beschuldigingen, zoals ook anderen dat doen.

Inmiddels weten we uit de kerhistorie van het pausdom hoeveel er in vroeger eeuwen mis en rot was binnen de Vaticaanse muren, maar dat zulke wantoestanden ook nog in onze eeuw zouden vóórkomen, dat is wat moeilijker te verteren. Echter, de boze houdt geen halt bij kloostermuur of kerkportaal, dus waarom zou hij terugdeinzen voor de poorten van het Vaticaan?

Paus Godfried Danneels?
In het redelijk progressieve katholieke dagblad De Standaard ('Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus') stond in juli een vraaggesprek met de Belgische primaat Godfried kardinaal Danneels van Mechelen-Brussel. Hij trad af als voorzitter van de r-k vredesbeweging 'Pax Christi', de club die ervoor ijverde dat Jeruzalem óók en geheel hoofdstad moet worden van de komende Palestijnse staat van Jasser Arafat.

Naast allerlei over de brandhaarden in de wereld, van Ruanda tot Kosovo, kreeg Danneels ook de vraag of hij misschien in aanmerking komt voor het pausschap na Johannes Paulus II. Sommige waarnemers hebben betoogd dat hij daarvoor goede papieren had, hoewel zijn negenjarig voorzitterschap van 'Pax Christi' wel een belemmering zou zijn.

De lachende kardinaal reageert met: 'Er zijn allerhande dingen die mij beletten paus te worden'. Hij wijst dan op zijn ondergane operatie, bepaalde uitspraken die hij deed en ook dit voorzitterschap. Daar had hij eigenlijk nooit problemen mee, maar men begreep niet dat Danneels ook legerbisschop was. Staat dat dan niet haaks op de Vrede van Christus? Volgens Danneels niet: het leger heeft als taak de vrede te handhaven en het krijgt steeds meer humanitaire taken. Maar Paus Godfried uit Vlaanderen, die zien we nog niet in witte rook de schoorsteen ontstijgen...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen