Avondmaalssang in Deventer Lebuïnuskerk

Daarvoor moet je in het, vlakbij deze imposante kerk gelegen, Russisch-Orthodoxe kerkje zijn - een verbouwde winkel - van de Nederlandse aartspriester Theo van der Voort, oftewel vader Fjodor. In de crypte van de Grote Kerk worden overigens wel eens ikonen tentoongesteld; dan is er toch een verbinding met het Oosters christendom...

Gratis voor vier Euro
Een jaarlijkse kerstmarkt in de Lebuïnus - waarin de vroegere hervormde synodepreses ds. Wim B. Beekman samen met de lutherse mevr. ds. Hermien Günther - van Dijk de dienst uitmaakt - en een antiquarenbeurs komen misschien al iets dichter bij de oorspronkelijke functie van het gebouw, al kun je daar je twijfels over hebben. Op de laatste beurs zag ik daar onder meer wel het vermaarde 'Lied van de schepselen' van Franciscus van Assisi liggen; voor protestantse gebruikers van het Liedboek voor de Kerken geen onbekende meer. Ook trof ik daar mooie foldertjes en brochures aan van de Vereeniging tot Verspreiding der Heilige Schrift uit de jaren vijftig. Ze hadden een duidelijke opdruk: Verkoop verboden. De boekhandelaar vroeg nu vier euro per stuk voor die pamfletjes, getiteld Dankbaarheid, Naar de kerk en God is goed. Toen ik de boekenwurm vroeg of ik ze dus gratis kon meenemen keek hij wat zuur en vol onbegrip.

Heijlighe Auentmael
Er is in de Deventer kerk meer dat de aandacht trekt. Daaronder de gedenksteen van Jacobus Revius, in de 17e eeuw vermaard dichter, revisor van de Statenvertaling, stads- en kerkhistoricus en predikant van deze Grote Kerk. Revius (Reefsen) kende de stad; zijn vader was er ooit burgemeester. Onlangs zag ik in het hoogkoorgedeelte nog iets waar men vaak achteloos aan voorbij loopt, zoals men dat ook doet met de voorname grafzerken die afgesleten zijn door eeuwenlang kerkbezoek. In dat koor hangt een grote oude houten lijst van, ik schat, zo'n 40 bij 150 cm. In fraai gekalligrafeerde letters lees ik daar in rijm: „Alle die tot der Tafel des Heeren willen gaen, Omme zijn Heijlighe Auentmael te ontfaen. Die willen sich voer alle well neerstich bedencken. Wat ons Jesus Christus hijr doet schencken". Daaronder staat in iets kleinere letter: „1 Cor.: 11 die mensche proeuen hem selue e(nde) ete va(n) die(n) broode e(nde) drincke va(n) die(n) Drinckbeker".

In het hoogkoor
Volstrekt uniek is zo'n wandschrift natuurlijk niet, maar het kan geen kwaad om wat minder achteloos aan zulke wandteksten voorbij te gaan. Waarom dit bord in het hoogkoor hangt weet ik niet. Was dat in de Reformatietijd de plaats waar het sacrament werd uitgedeeld? Bij de huidige diensten in de kerk is slechts een deel van het middenschip in gebruik, niet het verhoogde koor boven de crypte. Tenzij men voor de Avondmaalsvieringen weer uitwijkt naar dit koor. Anders is het, lijkt mij, toepasselijker om die tekst te laten verhuizen naar de plek waar brood en beker rondgaan. De vermaning uit vroeger eeuwen is ook nu nog volledig geldig. Men ziet het: kerkbezoek is altijd leerzaam, ook op een doordeweekse dag als er geen dienst is...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen