Het voorgeborchte van de ongedoopte kinderen afgeschaft

Ze komen echter ook niet in de hel omdat ze geen persoonlijke schuld hebben. Hun plaats is in het zogemaande limbus infantium, het voorgeborchte van de kinderen. Dat voorgeborchte wordt omschreven als een natuurlijke gelukstoestand, een kennen en liefhebben van God door middel van het redeneren vanuit Zijn schepping, maar niet een aanschouwen van de God en Vader van Jezus Christus van aangezicht tot aangezicht. Zij weten niets over het innerlijke leven van Vader, Zoon en Heilige Geest en hebben er ook geen deel aan zoals dat wel het geval is met gedoopte kinderen, die sterven voordat ze bewust zonde kunnen doen. Mijn moeder had een kind dat dood geboren werd en dus ongedoopt was gestorven.. Ze had er veel verdriet van dat ze haar kind nooit zou zien, ook niet na haar eigen dood als zij in de hemel zou zijn, want tussen de hemel en het voorgeborchte - zo werd destijds geleerd - is er een onoverbrugbare kloof. Ze vroeg mij wel eens: zou dat echt zo zijn? Maar nu heeft paus Benedictus XVI dat voorgeborchte van de kinderen verwezen naar het rijk der fabelen. Hij kon dat doen, omdat het geen ex cathedra leer betrof. "Volgens de mening van bijna alle theologen worden de ongedoopte kinderen niet gestraft met de eeuwige hel, hoewel ze geen deel krijgen aan de eeuwige gelukzaligheid. Ze mogen zich verheugen in een bepaalde natuurlijke gelukszaligheid"2 . "Hun vreugde zal daarin bestaan dat ze in hoge mate mogen genieten van de goddelijke goedheid in een volmaakte natuur''3. Het had dus iets meer waarde dan een gesanctioneerde volksdevotie. Maar dat betekent wel dat al die rooms-katholieke moeders van ongedoopte kinderen daarover in de voorbije 'eeuwen door die leer ten onrechte hebben moeten lijden.

Ik zie dat nog voor me: vader die met een buurman het dode kindje weg droeg naar Arcen. Lomm, mijn geboortedorp had geen eigen begraafplaats. Het lijkje was opgeborgen in een kistje waarin margarinepakjes hadden gezeten. Straks, in de heerlijkheid voor de troon van God, zal ook ik mijn zusje mogen zien. Hoe zal ze eruit zien? Hoe zullen we elkaar identificeren te midden van die "ontelbare schare"? De Bijbel zegt er niets over. Laten we er dus maar niet over speculeren. Dat kindje zou Dina als naam krijgen. Later is nog een laatste kind, het twaalfde, geboren. Zij leeft nog. Mijn ouders hebben haar de naam Dina gegeven. Ik kan me wel heriraieren dat Dina, vooral door vader, een beetje verwend werd. Maar dat is begrijpelijk. Mijn ouders zagen blijkbaar in haar het gestorven kind dat ze Dina hadden willen noemen. Toen ons achtste kind. Desiderata Gloria Ventura (vertaling van deze Latijnse woorden: het verlangen naar de komende heerlijkheid), stierf - ze was toen twintig maanden - hadden wij ook gehoopt dat we er nog een kind bij zouden krijgen. Als dat een meisje zou worden, zouden we haar die namen hebben gegeven. Maar de Here heeft ons gebed niet willen verhoren. Zijn naam zij geprezen! Toch lijkt het mij niet juist, als wij, protestanten, ons daarover zouden verheffen alsof zo iets bij ons niet voorkomt. Hoe kunnen we anders de enorme protestantse verdeeldheid verklaren? Van al die vele, elkaar tegen sprekende verklaringen van Bijbelsteksten kan er maar één de bedoeling en betekenis van een tekst getrouw weergeven. Al de andere verklaringen zijn slechts verzinsels, fabels.

Bovendien: is het ooit voorgekomen dat een protestantse kerk een eeuwenlange traditie herriep? Laten we ons dan wat bescheidener opstellen. Het is dwaas om tegenover Rome te zwaaien met de protestantse vlag van het Sola Scriptura, alsof Rome wel zich schuldig zou maken aan allerlei toevoegingen aan de Bijbel die zich eeuwenlang hebben opgestapeld, maar wij niet. Het is eerlijk en gezond om ook onze tekortkomingen te erkennen. "De waarheid zal ons vrijmaken" 4

Noten:

1 III, kolom 4830-4843
2 dr. Franciscus Diekamp in Theologiae Dogmaticae Manuale, IV, p. 495
3 Thomas van Aquino in Sent. 2, d.33, q.2, a 2
4 Joh. 8:32

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen