Feestelijke ingebruikneming nieuw orgel in Haagse St. Jacobskerk

Door de slechte staat van zowel mechaniek als windlade was het instrument dringend aan algeheel herstel toe. De matige artistieke waarde van het orgel wettigde echter niet, de daarvoor vereiste zeer hoge kosten te maken. De gedachten gingen daarom uit naar een nieuw orgel.

Deze plannen zijn thans verwezenlijkt en mede dank zij de restauratie van de kerk kon het nieuwe orgel worden geplaatst. Het bevindt zich in een prachtig vrijwel geheel hersteld gebouw op een fraai uitgevoerd orgelbalcon.

De avond werd geopend met een intrada (Koningsfanfare) van Josquin des Préz, dat werd uitgevoerd door het Koperblazersensemble van de Koninklijke Militaire Kapel. Vervolgens werd er een openingswoord gesproken door de heer J. C. Baezeveld, president-kerkvoogd, Daarna volgde een orgelbespeling door de scheidende organist van deze kerk, de heer Adriaan Engels. Hij opende het programma met Batailha de sexto Tom van Pedro de Aravjo (2e helft 17e eeuw). Vervolgens speelde hij het schone orgelkoraal: Komm, heiliger Geist, Herre Gott van Dietrich Buxtehude (1637-1707). Tot slot speelde Adriaan Engels een compositie van Nakolaus Bruhns (1695-1697) nl. het grootste Praeludium en Fuga in e kl. terts.

WIM VAN BEEK:

De avond werd vervolgd met een bespeling door de nieuwe cantor-organist van deze kerk, de heer Wim van Beek, Hij opende zijn programma met Variaties over het Koraal: Vater unser im Himmelreich van J. P. Sweelinck (1562-1621). Daarna speelde Van Beek uit de „Messe solennelle a l'usage des Paroisses": a Récit de Cornet, b Chromhorne en taille, c Dialogue sur les Grands Jeux van Francois Couperin. In deze compositie liet de organist het orgel in zijn vele facetten klanken. Vervolgens het Trio in Es van Johann Ludwig Krebs (1713-1780).

Tot slot speelde W. van Beek een compositie van de Franse Organist-componist Olivier Messian (geb. 1908). Van deze componist weerklonk nl. „L'ascension": Transports de joie d'ime ame devant la gloire du Christ qui est la sienne. De componist noemt dit laatste wenk „Quatre Meditations Symphoniques" en schildert hierin achtereen volgens „de majesteit van Christus" in een brede, statige melodie, de „alleluia's van een ziel die naar de hemel verlangt" in een vrije, door heldere, lichte accoorden omspeelde recitatiefvorm, waarin tegen het slot ongewone klankeffecten voorkomen, „de vreugde van de ziel over de glorie van Christus", een virtuoos stuk, met tocoataachtige figuraties, en ten slotte „het gebed van Christus, die naar zijn hemelse Vader opstijgt", extreme lent, ému et solennel. Dat Den Haag een groot organist rijker is geworden bewees W. van Beek in deze compositie van Messian

, ...CULTUREEL.. .

Het slotwoord werd uitgesproken door burgemeester mr. V. G. M. Marijnen, van 's-Gravenhage. Mr. Marijnen sprak de hoop uit, dat het orgel niet alleen voor kerkelijke doeleinden zal worden gebruikt, maar tevens ook voor culturele doeleinden.

Tot slot speelde wederom het Koperblazersensemble van de Koninklijke Militaire Kapel het Ricercar dell trio suomo van G. P. da Palesitrina (1525-1694).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen