Haagse dame voert actie voor behoud ziekenhuis te Alblasserdam

Nee, ik kan niet gelo\en dat iemand die weet wat het betekent om veel pijn te hebben gelalen, eenvoudig het besluit kan nemen een ziekenhuis te sluiten waar genezing voor mensen bereikbaar is. Daarom wil ik het de autoriteiten duidelijk maken dat de Cornells Vroege Stichting moet blijven." .,

Dat zegt in haar flat aan de Bouwlustlaan 53 in Den Haag, de 47-jarige Gerda van den Bogert-van Sluijs. Ze trouwen ontvangt ze ons. Het is haar ziet er goed uit, vrolijk, vol zelfverniet aan te zien dat ze een jaar geleden met een van pijn verwrongen gezicht rondstrompelde van dokter naar dokter. Vol hoop als er weer een consult voor haar lag, steeds' meer teleurgesteld na zo'n bezoek. Een enkel die niet meer te genezen scheen, maakte haar invalidi „Verstijven is de enige mogelijkheid om van de pijn af te komen", zeiden de geneesheren, aan het euvel zelf scheen niets meer te doen te zijn.

Maar via kennissen hoorde zij van het ziekenhuis van dr. C. P. van Nes in Alblasserdam. Het leek haar de enige redding en dat werd het ook. „Ik maak dat wel in orde", zei dr. Van Nes tegen mevrouw Van den Bogert, zoals hij dat in al die jaren daarvoor al tegen honderden patiënten had gezegd en hij voldeed aan die belofte. Twee maanden geleden kwam Gerda van den Bogert uit Alblasserdam en nu loopt ze weer kwiek door het huis.

Sluiting . . .

Helaas, tijdens haar verblijf in de Corn. Vroegestichting overleed dr. Van Nes. De dag na de begrafenis kreeg de plaatsvervanger te horen dat de kliniek gesloten moet worden. Reden: het ziekenhuis is verouderd, het is te klein, onrendabel enzovoorts. Argumenten die vlot uit de bureaus van het ministerie van volksgezondheid komen. Maar iedereen die de kliniek kent weet dat sluiting van dit intieme ziekenhuis waar men elkaar nog kent, waar medeleven is en waar, zoals mevrouw Van den Bogert zegt, de verpleegprijzen per dag een lachertje zijn, maar daarvan behoeft dan ook geen marmeren ziekenpaleis te worden gefinancierd.

Toen bekend werd dat het ministerie besloot tot opheffing van de vergunning voor de kliniek in Alblasserdam begon de energieke Haagse een actie.

ISiet te geloven

„Ik kan niet geloven dat dit de regering werkelijk ernst is", zegt ze. „Als je al die brieven leest van mensen die in het ziekenhuis zijn genezen, die dokter van Nes persoonlijk hebben gekend en rog steeds met dankbaarheid aan hem terugdenken, dan vraag je je af: waarom moet onze overheid zo'n besluit nemen? Honderden en honderden reacties komen hier binnen. De postbode levert dagelijks pakken tegelijk af. De tranen schieten me in de ogen als ik dat allemaal lees. Mensen die zich even vertwijfeld als ik afvragen: moet aan het levenswerk van zo'n man die niets liever deed dan mensen beter maken, abrupt een einde komen, terwijl juist het voortbestaan verzekerd is door de komst van prof. dr. P. Wittebol, schoonzoon van dr. Van Nes die een belangrijke post op het Academisch Ziekenhuis in Utrecht opgaf om de Corn. Vroegestichting voort te zetten?"

Brieven

Daarom zet Gerda van den Bogert lich elke dag energiek achter de schrijfmachine en tikt brieven naar autoriteiten. Alle fractievoorzitters van de Tweede Kamer hebben al brieven gekregen. Koningin Juliana, premier Biesheuvel en anderen zijn er van in kennis gesteld, directies van bedrijven in Alblasserdam, waar zich immers veel scheepswerven hebben gevestigd, hebben laten weten de actie van mevrouw Van den Bogert te steunen omdat, zoals men schrijft, bijna dagelijks werknemers die bij een bedrijfsongeval zijn betrokken worden onderzocht en behandeld in de Corn. Vroegestichting. Mannen uit Sliedrecht, Alblasserdam, Molenaarsgraaf, Ridderkerk en Rotterdam voor wie eerste hulp door deskundigen altijd een kwestie van tijd is, omdat bedrijfsongevallen snelle behandeling vereisen en een rit naar een van de Rotterdamse ziekenhuizen ;iltijd meer tijd vergt.

Eisen

Wat vindt Gerda van den Bogert van de argumenten die het departement van volksgezondheid aanvoert over de eisen waaraan een ziekenhuis moet voldoen?

„Wel, natuurlijk moet men eisen stellen, maar Ik meen dat de kliniek in Alblasserdam daaraan ruimschoots voldoet. Zeker, het is geen hypermodern gebouw vol marmer en pluche zoals bijvoorbeeld het pas geopende nieuwe ziekenhuis Leyweg in Den Haag, maar is dat nodig? Is het verbazingwekkend dat de kosten van zo'n ziekenhuis door

.NIET VOOR NIETS' IN HILVERSUM

In het Marine-opleidingskamp te Hilversum is momenteel de tentoonstelling „Niet voor niets". Er wordt speciale aandacht besteedt aan het korps Commandotroepen. Een van de belangstellenden, mevrouw Dekker-van Zeeland, werd dezer dagen met haar eigen verzetswerk in de oorlog geconfronteerd. Zij zag zichzelf terug op een foto uit 1944.

Als koerierster zit zij tussen Engelse en Canadese parachutisten in de bossen bij Esch in Noord-Brabant. Mevrouw Dekker was destijds een belangrijk contact voor commando-sergeant Klaas Luitwieler. Na een noodlanding bij Enschot kon hij niet door de Duitse linies Arnhem bereiken. Hij moest zich met enige lotgenoten in de bossen schuilhouden. De ondergrondse bracht de gestrande commando's naar het natuurgebied „de Kampina" bij Boxtel.

De tentoonstelling blijft tot 23 april te zien in Hilversum. Van 2 tot 14 april wordt de expositie opengesteld in de grote hal van de Persoonsdam in Rotterdam. die uitvoering omhoog vliegen?

Dr. van Nes heeft altijd zonder subsidie van het rijk gewerkt. Hij was in staat verpleegprijzen te rekenen van minder dan vijftig gulden per dag. Kom daar elders eens om! Een man uit Rotterdam schrijft me dat hij vlak voor de tweede wereldoorlog gratis door dr. Van Nes is geopereerd. Het was in de crisistijd en hij kon niets betalen, een poliopatiënt. Hij is nu 62 jaar maar heeft dat nooit vergeten. Een vrouw uit Kamperveen werd tien jaar geleden geopereerd, ze werkt weer op de boerderij van haar zoon. Iemand uit Califomië noemt dezelfde feiten. Het is teveel om op te noemen.

Vit andere landen zelfs

En dan zo'n ziekenhuis sluiten omdat er maar zestig patiënten tegelijk kunnen zijn? Omdat de wachtkamer te klein is? Geen wonder. Mensen die invalide zijn, een vergroeide heup, polio, verlammingen deze patiënten kunnen niet alleen naar de dokter. Ze komen uit het gehele land, uit geheel Europa. Ze hebben urenlang gereisd en dat kunnen ze niet alleen. Dan is zo'n wachtkamer gauw vol. Maar moet daarom een compleet ziekenhuis verdwijnen?"

Gerda van den Bogert hoopt dat haar actie succes zal hebben. Ze heeft er veel voor over, maar zegt ze: „Ik wil dat doen als tegenprestatie. Ik kan mijn dankbaarheid jegens dokter Van Nes niet beter tonen dan de mensen duidelijk te maken dat de kliniek moet blijven, tot heil van de patiënten die nog op de wachtlijst staan; de Corn. Vroegestichting is volgeboekt tot augustus. Laat het me wat "moeite kosten, ik heb het er allemaal graag voor over.

Ze draait goed

Wie eenmaal pijn heeft geleden en van zijn kwaal is genezen, weet wat het betekent anderen te kunnen helpen. Dat doe ik graag, op mijn manier. De Corn. Vroegestichting is waard om gehandhaafd te worden, zoals ze nu draait is het goed. Daar verandert geen bureau op het departement wat aan. Als er overal in ons land zoveel acties kunnen worden gevoerd voer doeleinden die de mensen weinig zeggen, dan ben ik ervan overtuigd dat het lot van zoveel invaliden die geholpen kunnen worden, eenvoudig door een ziekenhuis te laten voortbestaan, gunstig is dan heeft mijn actie succes gehad".

Als ze hoort dat wij nog naar Apeldoorn moeten vanuit Den Haag, schenkt ze ons een reep chocolade voor onderweg. Dan pakt ze weer een nieuwe stapel brieven die gesorteerd moet worden, want er wacht haar nog een heleboel werk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen