Ulster op weg naar vereniging?

De Britse minister voor Noord-Ierland William Whitelaw voert een politiek die door de meerderheid van de Ulsterse bevolking met groot wantrouwen wordt gevolgd. Het voornaamste protestants georiënteerde dagblad in Ulster, de Belfast News Letter, spreekt regelmatig van een verraderlijke verzoeningskoers, die de regering in Londen heeft gekozen. Het blad memoreerde kortelings hoe het verraad van Londen reeds enkele jaren geleden begon met het ontwapenen en opheffen van de speciale politiereserve, de zgn. B-Specials. De toenmalige Ulsterse premier Chichester Clark had in Downingstreet de verzekering gekregen dat de B-Specials niet zouden verdwijnen, maar in de nacht daaropvolgende werden de wapens en de uitrusting van deze efficiënt werkende politiemacht naar Engeland overgevaren. Een daad die te vergelijken is met het besluit van premier Heath om de Ulsterse autonomie te beperken en de Ulsterse regering naar huis te zenden; dwars tegen alle voorafgaande beloften in.

Wat in protestantse kringen Whitelaw het meeste wordt kwalijk genomen, is dat hij niet luistert naar de stemmen van de meerderheid, doch het op èen akkoordje probeert te gooien met de Rooms-Ierse minderheid en met het door haar gesteunde terroristische IRA. De protestantse meerderheid gelooft niet meer in Britse garanties en vreest dat premier Heath Whitelaw opgedragen heeft om Ulster in versneld tempo de weg naar vereniging met de Ierse Republiek te laten gaan.

VERENIGING

Vereniging met de Ierse Republiek, dat is de wens van de vrouwen van Londonderry, die weliswaar nu eindelijk hebben gezegd een afschuw van geweld te hebben, maar tegelijk verklaarden niet tegen het IRA te zijn. Het is duidelijk aan wiens kant zij staan. Whitelal kan dit weten, maar ondanks dat vloog hij enkele dagen geleden naar Londonderry om van de vrouwen uit de wijk Bogside een getekende „vredespetitie" in ontvangst te nemen. Ook de handtekening van IRA-leider Magennis prijkte er onder!

Vereniging met de Ierse Republiek, dat is eveneens de wens der van IRA-activiteiten verdachte geïnterneerden, waarvan Whitelaw de afgelopen maanden meer dan 500 in vrijheid stelde. De schietpartijen in Belfast zijn nu veelvuldiger dan ooit. Er zijn sterke aanwijzingen dat vrijgelaten geïnterneerden er opnieuw aan deelnemen!

Vereniging met de Ierse Republiek, dat is de wens van de Rooms-Katholieke Kerk, die vanaf het begin zowel passief als actief voedingsbodem heeft gegeven aan rebellie en IRA-terreur. Een recent voorbeeld hiervan is dat 21 roomskatholieke priesters Whitelaw hebben gevraagd een ontmoeting te hebben met leiders van de „Provisional"-vleugel van het IRA. Er is sprake van aanwijzingen dat reeds geheim overleg heeft plaats gehad tussen de regering en het IRA. De protestanten in Ulster zijn er meer dan ooit van overtuigd dat de RK-kerk de IRA-moordenaars steunt om haar eigen doeleinden te verwezenlijken. Volgens de protestanten zijn de huidige moeilijkheden het resultaat van 50 jaar lang Rooms geïntrigeer en Roomse vijandschap voor alles wat protestant is.

Vereniging met de Ierse Republiek, dat is ook de wens van de aan de zijde van het IRA staande oppositie-partijen. Whitelaw heeft afgelopen week een gesprek van 2 uur gehad met enkele leiders van de Sociaal Democratische Arbeiders Partij, die met hun ondergrondse gewroet in belangrijke mate schuldig zijn aan het huidige bloedvergieten in niet bekend geworden, maar direct Ulster. De Inhoud van het gesprek Is daarna zijn een tweetal Sociaal-Democratische leiders naar Dublin(!) vertrokken voor het plegen van overleg. In Belfast gelooft men dat Whitelaw deze vijanden van een „Brits Noord-Ierland" gebruikt als zijn afgezanten naar de regering va:n de Ierse Republiek.

Vereniging met de Ierse Republiek, dat is de wens van het IRA, nag streefd door zowel de communistische vleugel, de „Officials" als de rechts-. Roomse vleugel, de „Provisionals". De „Officials" beweren dat zij voorlopig de, wapens hebben neergelegd, kennelijk omdat zij binnenkort resultaat verwachten van politiek overleg met Whitelaw. De „Provisionals" die nu ookover een bestand schijnen te denken, hebben een „referendum" gehouden in de door hen bezette wijken Creggan en Bogside van Londonderry. Zestig pro--cent van de roomskatholieke bevolking zou hebben gestemd, waarvan 85 procent zich zou hebben uitgesproken voor de volgende'eisen:- •' -. - •* — volledige beëindiging. van de interneringen; — terugtrekking van de Britse troepen in kazernes en daarna terugkeer naar Engeland; — algehele amnestie voor alle „politieke" gevangenen, voor alle leden van de „Provisional"-IRA en voor allen die burgerlijke ongehoorzaamheid hebben gepleegd.

MEERDERHEID GENEGEERD

Het protestantse volksdeel van Noord-Ierland voelt zich steeds meer in een richting Igedrgven die het ' niet wenst. De Conservatieve regering van premier Heath, in het zadel gekomen mede door Noordierse steun, heeft zich ondanks schoon klinkende woorden, aan de zijde der vijanden van Ulster geschaard. Doordat de wensen van de protestantse georiënteerde meerderheid worden genegeerd, is het gevaar momenteel bijzonder groot dat het lang op de proef gestelde geduld van de protestanten een einde zal nemen. Politici als ex-premier Brian Faulkner, UlsterVanguard leider William Craig en ook de invloedrijke Britse parlementariër Enoch Powell hebben het volk opgeroepen tot eenheid en vastberadenheid. Daarnaast is er de Ulster Defence Association (UDA) waarvan de leden nu reeds een voorproefje hebbn gegeven van gev/elddadig verzet van protestantse zijde.

IS VERZET GEOORLOOFD?

Gewelddadig verzet is begrijpelijk, maar is het voor een Christen geoor-' loofd? Over deze vraag wordt verschillend gedacht in protestantse kringen. Verschillende predikanten hebben de recente activiteiten van UDA (bijv. het opwerpen van barricades in de straten van Belfast) veroordeeld. Sommigen van hen hebben echter nimmer een woord van protest laten horen over het IRA, dat dagelijks van zich laat horen door moord en bomterreur. De kwestie van het al of niet geoorloofd zijn van verzet, knaagt aan de gewetens van vele protestanten in Noord-Ierland. Vooral degenen voor wie „protestant" niet alleen een politiek-etnologische aanduiding is en die willen leven overeen-' komstig Gods Woord, zijn er ernstig mee bezig. Zij' voelen zich door iedereen in de steek gelaten, maar hebben tegelijkertijd uitzicht op de uitkomst die het geloof biedt.

Een vooraanstaande bankier in Belfast merkte onlangs op: „Natuurlijk is' er slechts één hoop voor de toekomst. Namelijk dat wij door de problemen en kwellingen van deze tijd worden teruggeworpen op God als de enige betrouwbare bron van kracht en verlossing. Wij geven ons volk over aan de genade van de Almachtige God". (S.P.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen