Kern der Watergeuzen te zien als militante idealistische Calvinisten

De Watergeuzen doen, vier eeuwen na hun bekendite wapenfeit, af en toe nog fiere vaderlandlievende harten ietwat driftiger kloppen. Kerels waren dat in die dagen. Mannen, die er toch maar in slaagden, de Spanjolen het leven hier te lande van tijd tot tijd flink zuur te maken. Nee, deze mannen van stavast verdienen ieders grootste bewondering. Zo wil het althans de populaire en geromantiseerde opvatting over Willem, Graaf Lumey van der March en zijn (vrome) bentgenoten. Zeer oppervlakkig is dit in grote lijnen toch nog wel het beeld, dat men zich in de buurt van 1 april voor de geest haalt. Zo wil het echter niet de jonge historicus J.C. A. de Meij. Hans de Meij is zojuist gepromoveerd tot doctor in de letteren op een uitermate knap, lijvig en ook prijzig proefschrift over „De Watergeuzen en de Nederlanden. 1568-1572". Het boek van deze Utrechtse historicus is uitgegeven in de reeks Verhandeling der Koninklijke Nederlandse Akademle van wetenschappen, nieuwe reeks, deel 77, no. 2 en het is teven deel XIV van de werken, uitgegeven door de commissie voor zeegeschiedenis.