Wijnoogst in Frankrijk is weer achter de rug
Een Hollandse druivenplukker vertelt
Frankrijk, het wqnland bij uitnemendheid, heeft de druivenoogst 1973 weer achter de rug. In Bordeaux, Bourgogne en Languedoc (om de overige streken maar ongenoemd te laten) bevindt het druivensap zich in het eerste stadium van de langere of kortere weg naar het eindresultaat: wijn.
Op de lange weg van druif tot wijn komt er echter heel wat kijken, zo verzekerde een jongeman cn's die kersvers terug is van de druivenpluk in Gard, een gebied vlakbij Languedoc. Een van de jaarlijks terugkerende problemen is een voldoend aantal plukkers en dragers gedurende de oogsttijd die ongeveer half september begint en begin oktober klaar is. Voor dit tijdelijke baantje komen zelfs gehele families vanuit Spanje de Pyreneeën over om zodoende of een extraatje/te verdienn, of om in het allernoodzakelijkste levensonderhoud te voorzien. Maar ook Fransen maken van deze gelegenheid tot extra verdienste gebruik en daar er als regel zonder contract wordt gewerkt is het voor zowel wijnboer als plukker eenvoudig: bevalt de plukker niet, dan behoeft hij de volgende dag niet bij de wijnboer terug te komen — betaling gaat meestal per dag. Wil de plukker echter niet langer bij een bepaalde boer werken dan komt hij gewoon de volgende dag niet meer. Het gaat allemaal dus nogal makkelijk wat de arbeidsvoorwaarden betreft. Om wat meer te vernemen over de druivenoogst vroegen we onze Nederlandse druivenplukker:
Hoe kwam je ertoe om in Frankrijk druiven te gaan plukken? Ik had gehoord dat de Hugenoten vanouds onder andere wijnbouwers waren en daar ik huri nazaten in hun levenvan-alledag wilde leren kennen, leek het me het best om hen bij de druivenpluk te assisteren. Zo kwam ik in de buurt van Nimes terecht op de grens van de.Cevennes. Druiven-coöp met stortbakken. zwaar dan snijden we ze met een speciaal mes af. Dit mes lijkt wel iets op een onderwetse sikkel, maar dan veel kleiner. Bij ons gaf men trouwens de voorkeur aan het knippen van de trossen met behulp van een speciale schaar die wel iets van een snoeischaar had. Op onze hellingen stonden vrijwel uitsluitend blauwe druiven, oude struiken van een jaar of zestien, en jonge. We begonnen 's morgens om kwart voor zeven en werkten zonder pauze.'door tot elf uur. Dan hadden we schaft tot kwart voor twee en om zes uur 's avonds stopten we. Deze werktijden waren echter niet overal gelijk.
Wat gebeurt er als de kar vol is? Met behulp van een trekker, een enkele keer van een paard, wordt de volle kar naar de coöperatie' gereden of, wanneer de wijnboer zelf een. bereidingsinstallatie heeft, naar zijn eigen Mijn eerste reactie was er een van teleurstelling. Ik kon het nauwelijks Plukkers en dragers aan het werk: geloven, toen ik hoorde dat tijdens de druivenoogst alles en iedereen de volle zeven dagen werkt, ook in deze overwegend Protestantse ja zelfs Hugenootse streek. Het is een vreemde, niet te omschrijven gewaarwording wanneer je zelf een vrije zondag hebt maar de anderen om je heen aan de arbeid ziet wijnkelder. Gaan de druiven naar de coöperatie zoals in mijn geval, dan worden zze daar vanuit de kipkar rechtstreeks in een ingebouwde betonnen bak gestort. Het is eigenlijk geen hak want hij heeft geen .bodem maar een aantal rollen die als •walsen fungeren waardoor de druiven gekneusd en geperst wordein. Het vrijkomende sap gaat dan in gisttanks.
Over je druivenpluk-ervaring ben je blijkbaar nogal enthousiast. Hoe staat het met je contacten onder de afstammelingen van de oude Hugenoten? alsof het een normale werkdag is.
tn het plaatsje waar ik verbleef, was eens in de twee weken op zondagmorgen dienst. De eerste zondag was dienstloosen de enige oplossing in dit geval was te voet naar de dichtstbijzijnde stad te gaan. Dat was ruim drie uur lopen en toen ik er aankwam was de tijd voor de morgendienst al verstreken. De daaropvolgende zondag was ik in. de morgendienst va.n het dorpskerkje die om elf uur begon. Slechts een twaalftal mensen, meest vrouwen, hadden Je gang naar de ,,temple" gemaakt en elders bleek de opkomst niet veel beter te zijn. Er komit bij dat deze plaltelandsstreek blijkbaar dan.ig aan het vergrijzen is; ik heb in deze diensten geen jongeren gezien. *'-Zo rhbgelijk nog teleurstellender was :_ mijn ervaring direct op de dag van ;'%iSilj.eihSt, bij de nazaten uit een oud Hugeno-ten-geslacht. Terwijl ze er trots ' op waren van de Hugenoten af te stammen, werd er aan tafel gelezen noch gebeden. Leter zag ik er zeer zorgvuldig bewaarde boeken uit oud fa>millebezil; kostbare werken over de .strijd der Hugenoten en der, Camisards. Deze ta.stbare overblijfselen der voorvaderen werden gekoesterd; maar wat wordt er met de geloofsinhoud gedaan?
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1973
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 oktober 1973
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's