Zuidmolukkers eens met beleid leiders

De Badan Persatuan is het eenheidsorgaan van de in Nederland verblijvende Zuidmolukkers. De bijeenkomst in Capelle werd bijgewoond door vele honderden Zuidmolukkers, onder wie vertegenwoordigers van alle Nederlandse districten van de Badan Persatuan.

Het congres was geheel gewijd aan het bespreken van de resultaten van het Nederlands-Zuidmolukse gesprek in Den Haag. Ir. Manusama, president in Ballingschap van de RMS, las het officiële verslag voor van dit gesprek en verklaarde vervolgens, dat hij „niet ontevreden" was met de houding van de Nederlandse regering. In de pauze van het congres, waar overwegend Maleis werd gesproken, vertaalde Manusama het een en ander ten behoeve van de pers. Volgens hem is er een begin van verandering te bespeuren in het standpunt van het Nederlandse kabinet wat betreft het streven van de Zuidmolukkers naar een vrije republiek Maluki Selatan. ,,Dit is een voor 100 pct andere zienswijze. Voor de eerste keer heeft de Nederlandse regering erkend, dat het gaat om een politiek probleem", aldus Manusama. Hij voegde eraan toe, dat hij de Zuidmolukkers zal aanraden om te zien naar een nieuwe leider, als zij zijn zienswijze niet zouden delen.

Zover kwam het echter lang niet, hoewel er wel een paar Zuidmolukkers wat voorzichtige kritiek uitten op het beleid van hun „kabinet". Zo kwam een afgevaardigde uit Breda met het voorstel steun te gaan zoeken bij de communistische landen, met name China en de Sowjet-Unie. Hij kreeg echter nauwelijks bijval uit de zaal. Een meisje uit Capelle informeerde of men wist dat de Zuidmolukse jongeren niets voelen voor een gemengde commissie om de Zuidmolukse problematiek te onderzoeken. Manusama adviseerde de jongeren om hun standpunt te herzien,,,omdat het bijzonder nuttig is, wanneer de Nederlanders en Zuidmolukkers elkaar via een dergelijke commissie van allerhande zaken op de hoogte kunnen houden".

Geen politieke partij

Ook wilde hij niets weten van een voorstel in Nederland een Zuidmolukse politieke partij op te richten, die in de Tweede kamer invloed zou kunnen uitoefenen. „Daarmee zouden wij toegeven aan het streven van minister Van Doorn om ons te integreren in de Nederlandse samenleving", zo reageerde Manusama.

De overgrote meerderheid van het congres schaarde zich tenslotte achter hun ,,president" en liet dit blijken door een vertrouwensresolutie aan te nemen. Het hoofdbestuur van de Badan Persatuan werd opgedragen om alle ontwikkelingen in de relatie met de Nederlandse regering in de gaten te houden. Het blijft overigens wel de vraag of de Zuidmolukse gemeenschap in zal stemmen met de mening van ir. Manusama, dat men af moet zien van enigerlei vorm van geweld. Toen Manusama bekend maakte, dat minister Van Agt (Justitie) er voor voelt om de Zuidmolukkers in de gelegenheid te stellen straffeloos illegale wapens in te leveren, ging er hier en daar in de zaal een hoongelach op. Ook waren er kreten te horen als:,,jammer, dan".

Op het congres werd ook spreektijd gegeven aan de ,,Vrije Zuidmolukse jongeren". Voorzitter Etty Aponno, wel aanwezig maar wegens ziekte niet in staat het woord te voeren, liet een verklaring voorlezen. Hij wees erop dat de Zuidmolukse zaak dank zij de gijzelingen in Amsterdam en Bellen een maximum aan publiciteit heeft gekregen. ,,Nu gaat het erom door te gaan met de strijd. Als wij willen dat premier Den Uyl ons erkent als vrijheidsstrijders, dan behoren wij ook te strijden", aldus Aponno.

Vrijheid

Ds. Metiari, voorzitter van de Badan Persatuan, nam in zijn slotwoord de eisen van de treinkapers en de bezetters van het Indonesische consulaat in Amsterdam over: vrijheid van spreken voor de Zuidmolukkers en vrijlating van alle Zuidmolukkers, die zuchten in Indonesische gevangenissen. „Als de Nederlandse regering gezegd wordt dat er geen Zuidmolukse gevangenen zijn, is dat een leugen", aldus Metiari. Eerder had ,,president" Manusama een brief voorgelezen, gedateerd 18 januari '76, van een ondergrondse beweging op de Zuid-Molukken. De beweging verklaarde zich solidair met de jongeren, die het Indonesische consulaat hebben bezet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen