„Sovjet-Unie schilt Afrika als een banaan"
NAIROBI — Verscheidene Afrikaanse staten, die voorstander zijn van meer Amerikaanse inmenging in het Angolese conflict, propageren op het ogenblik een nieuwe versie van de domino theorie, die eens werd gebruikt om de Amerikaanse betrokkenheid bij de oorlog in Vietnam te verklaren.
Hun theorie komt erop neer dat een overwinning van de door de Sovjet-Unie en Cuba gesteunde MPLA-troepen in Angola, dit land zullen veranderen in een centrum voor subversie tegen pro-westerse buurlanden. Verder- vinden zij dat de rassenproblemen in Zuid-Afrika hierdoor gecompliceerder zullen worden en dat het vooruitzicht op een vreedzame oplossing voor deze problemen zal verminderen.
„De Sovjet-Unie schilt Afrika als een rijpe banaan af. Langs beide kusten trekken ze naar het zuiden, in Somalië aan de Oostkust en nu in Angola aan de westkust. En wij vormen het zachte centrum".
Zo verklaarde een voormalige Zambiaanse topambtenaar onlangs.
Bedreigd
Volgens sommige theorieën worden landen als Zambia, Zaire, Botswana en uiteindelijk ook Malawi met revolutie bedreigd wanneer de Russen vaste voet aan de grond krijgen in Angola. Zambia en Zaire grenzen aan Angola en Botswana wordt alleen maar van Angola gescheiden door een kleine strook Zuidafrikaans grondgebied.
Volgens theoretici zullen zowel blank als zwart onder blanke minderheidsregimes in Rhodesië en Afrika elkaar meer gaan wantrouwen en minder eensgezind zijn over een geleidelijke ontwikkeling in de richting van een Afrikaans meerderheidsbewind.
Wanneer beide partijen een harde lijn gaan volgen, kunnen de besprekingen tussen de Afrikaanse Nationalisten en de Rhodesische regering van premier lan Smith vastlopen, hetgeen weer een. nieuwe opleving van de guerrillastrijd tot gevolg kan hebben.
Kissinger
De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Henry Kissinger zal argumenten als bovenstaande waarschijnlijk horen wanneer hij volgende maand tijdens zijn reis dooc Afrika landen als Zambia, Zaire en Kenya aandoet.
Tegenovergestelde argumenten zal hij waarschijnlijk weer horen in Nigeria en Tanzania, die het MPLA-bewind in Angola erkennen als de enige wettige regering van het land. Deze landen sta^n afwijzend tegenover de andere bevrijdingsbewegingen Unita en FNLA omdat deze Zuidafrikaanse hulp accepteren in hun strijd tegen de MPLA. Verder-wijzen zij suggesties als zou de MPLA marxistisch of anti-westers zijn van de hand. Volgens hen is de huidige Russische steun van de MPLA een natuurlijke vervolg op de hulp die deze beweging al 14 jaar van dit land krijgt. Zuid-Afrika deelt de bezorgdheid van sommige Afrikaanse staten' omdat het door Pretoria bestuurde Zuid-West-Afrika aan zuidelijk Angola grenst.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 7 februari 1976
Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 7 februari 1976
Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's