Gebedt enes reizigers

Zo luidt, In een zeer oude spelling, het opschrift van een gebed, ten dienste van hen die een lange reis gaan maken en geruime tijd in den vreemde moeten vertoeven. „Moeten"..... want in de tijd waarin dit gebed geschreven werd, bestond er nog geen „vakantie-toerisme" zoals vandaag de dag, maar alleen toerisme uit noodzaak uit het oog-punt van broodwinning, het reizen van de handelsreiziger. Maar de inhoud van dit gebed is treffend aktueel... En het ware te wensen, dat menigeen, jong en oud, die in vakantietijd een verre reis gaat ondernemen, dit oude gebed, meer dan twee en een halve eeuw oud, eens wilde lezen. En herlezen... En ter harte nemen.... Want onze voorbereidingen voor de grote reis mogen vele zijn, het belangrijkste dat wij mee moeten en mee mogen nemen is Gods Gebed... zoals een regel uit Psalm 119, die ook biddend vraagt: „Laat uw geboôn op reis mij niet ontbreken!" Dit oude reisgebed lezend, kan ik mij indenken dat iemand er aan toe gaat voegen: ,.En laat ook zulke gebeên op reis mij niet ontbreken!" Ik laat het hier volgen. overgenomen in de spelling waarin het in de eerste helft van de 18e eeuw werd gedrukt <br />